Karl Benz (1844-1929): Καρλ, ο ελευθερωτής

Γεννήθηκε στις 25 Νοεμβρίου του 1844 με το όνομα Karl Friedrich Michael Vailland, καθώς ήταν παιδί εκτός γάμου, αν και ο Johann George Benz παντρεύτηκε τη μητέρα του Josephine μετά από μερικούς μόλις μήνες. Ίσως αυτό να συνέβη καθώς ο Benz ήταν μηχανοδηγός, αλλά όπως και να έχει το θέμα σκοτώθηκε σε ατύχημα όταν ο γιος του ήταν στη ηλικία των δύο ετών. Έτσι, τιμής ένεκεν ο μικρός πήρε το όνομα του πατέρα του: Benz.

Αν και τα οικονομικά της οικογένειας δεν ήταν καθόλου καλά η μητέρα του προσπάθησε να του προσφέρει μια αξιοπρεπή εκπαίδευση και όχι μόνο απέκτησε βασική εκπαίδευση, αλλά επειδή ήταν και άριστος μαθητής σε ηλικία εννέα ετών μεταπήδησε στο λύκειο και μετά στο Poly-Technical University, υπό τη προστασία του Ferdinand Redtenbacher.

Αρχικά ήθελε να γίνει κλειδαράς, αλλά τελικά προτίμησε να ειδικευτεί στα τρένα όπως ο πατέρας του. Αλλά και αυτό του φάνηκε λίγο και έτσι προχώρησε σε ακόμα ανώτερες σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Καρλσρούης από το οποίο απεφοίτησε στις 9 Ιουλίου του 1864 σε ηλικία μόλις 19 ετών, σαν παιδί-θαύμα! Όμως ακόμα και από αυτήν ηλικία είχε στο μυαλό του να σχεδιάσει την «άμαξα δίχως άλογο», αν και αρχικά εργάστηκε σαν σχεδιαστής σε εταιρείες που ειδικεύονταν στη κατασκευή μεταλλικών υπερκατασκευών, όπως γέφυρες.

 

Πρώτη προσπάθεια

Το 1871 θα στήσει τη δική του εταιρεία μεταλλικών κατασκευών με τον August Ritter, αλλά ο τελευταίος θα αποδειχτεί αναξιόπιστος και η εταιρεία θα σωθεί τη τελευταία στιγμή από την χρεωκοπία, χάρη στην αρραβωνιαστικιά του Bertha Ringer, η οποία εξαγόρασε τις μετοχές του Ritter, βάζοντας τα χρήματα της προίκας της!

Τώρα μπορούσε να κυνηγήσει το όνειρό του και αμέσως άρχισε τη σχεδίαση του δικού του δίχρονου κινητήρα τον οποίο τελείωσε στις 31 Δεκεμβρίου του 1878 και απέσπασε την ανάλογη πατέντα την επόμενη χρονιά. Δεν σταμάτησε εκεί και τα επόμενα χρόνια πρακτικά εφηύρε όλα τα υποσυστήματα, όπως τον ρυθμιστή ταχύτητας, την ανάφλεξη με μπουζί και μπαταρία, το καρμπυρατέρ, τον συμπλέκτη, το κιβώτιο ταχυτήτων και την υδρόψυξη. Όλα αυτά είναι υποσυστήματα τα οποία μπορεί σήμερα να θεωρούμε δεδομένα, τα οποία όμως τότε απλά δεν υπήρχαν και έπρεπε κάποιος να τα εφεύρει!

Όμως όσο ήταν αφιερωμένος στις εφευρέσεις του η εταιρεία του άρχισε να μεγαλώνει πολύ πιο γρήγορα από τις πωλήσεις, με αποτέλεσμα να ανήκει πλέον στην τράπεζα από την οποία δανειζόταν χρήματα. Έτσι, ένα πρωί ξύπνησε για να ανακαλύψει ότι ήταν ένας μικρομέτοχος! Με μόλις το 5% των μετοχών στη Gasmotoren Fabrik Mannheim το 1883, συνειδητοποίησε ότι είχε χάσει κάθε έλεγχο και απεχώρησε για να ιδρύσει μια νέα εταιρεία με τους Max Rose Friedrich και Wilhelm Eblinger, την Benz & Cie.

 

Δεύτερη προσπάθεια

Τώρα πλέον ήταν ελεύθερος να ασχοληθεί και πάλι με το όνειρό του, την «άμαξα χωρίς άλογο». Θα σχεδιάσει ένα νέο τετράχρονο κινητήρα και θα τον τοποθετήσει πάνω σε μια σχεδίαση με τρεις τροχούς και το οποίο ήταν έτοιμο το 1885 έχοντας το όνομα Benz Patent Motorwagen. Το πρώτο όχημα το οποίο είχε ειδικά σχεδιαστεί και κατασκευαστεί για την αυτοκίνηση του ανθρώπου ήταν γεγονός. Γι’ αυτό άλλωστε θεωρείται και σαν ο εφευρέτης του αυτοκινήτου! Η πατέντα είχε τον κωδικό DRP-37435 και του δόθηκε στις 29 Ιανουαρίου του 1886. Ο κόσμος δεν θα ήταν ποτέ ο ίδιος.

Όμως η πρώτη του δοκιμή δεν στέφτηκε από επιτυχία, αφού το όχημα έπεσε πάνω σε ένα τοίχο και ακολούθησαν δύο μοντέλα εξέλιξης με το τελευταίο να παρουσιάζεται στο Paris Expo το 1887. Την επόμενη χρονιά άρχισε η πώλησή του και ο δεύτερος που το απέκτησε ήταν ο Emile Roger, ο οποίος ήταν και ο πρώτος ιδιοκτήτης ΙΧ αυτοκινήτου στην ιστορία! Συνολικά κατασκευάστηκαν 25 αντίτυπα από το 1886 έως το 1893! Η ζήτηση των κινητήρων του Benz ήταν αλματώδεις και το 1899 κατασκεύασε 572 οχήματα.

 

Το πρώτο ταξίδι

Η ιστορία κινείται στα όρια της μυθολογίας, αλλά δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα. Και αυτό γιατί η προσπάθεια για κάποιο ταξίδι… μεγάλης απόστασης πραγματοποιήθηκε από την ίδια του τη γυναίκα του, η οποία φόρτωσε τα δύο της παιδιά και είχε την ιδέα να επισκεφτεί τη μητέρα της στο Pforzheim, που απείχε 106 χιλιόμετρα από το Mannheim. Θα μας πείτε τι είναι εκατό χιλιόμετρα, αλλά καλό θα ήταν να αναλογιστείτε όχι μόνο την κατάσταση των δρόμων, αλλά και την απουσία οποιουδήποτε σταθμού ανεφοδιασμού, αφού το όχημα απαιτούσε βενζίνη καθαρισμού η οποία πουλιόταν μόνο στα φαρμακεία! Μάλιστα κατά τη διαδρομή βούλωσε το σωληνάκι του καυσίμου το οποίο η Bertha καθάρισε με το φτερό παγωνιού με το οποίο ήταν διακοσμημένο το καπέλο της! Το ταξίδι αυτό πραγματοποιήθηκε στις 5 Αυγούστου του 1888 και τελικά η Bertha έφτασε το βράδυ, από όπου τηλεγράφησε στον Karl να μην ανησυχεί!