Sergio Pininfarina (1926-2012)
Περισσότερο από ένας εμπνευσμένος σχεδιαστής, ήταν ένας άνθρωπος του κόσμου, που τελικά μας επηρέασε πολύ πέρα από τα όμορφα σχήματά του.
- -
- -
Στην αρχή ήταν ο Battista Farina, όπου το «pinin», που σημαίνει «μικρός», το απέκτησε γιατί ήταν κοντός και έτσι το οικογενειακό όνομα του «Αλευρά» με την προσθήκη του κοντός έγινε «Pininfarina» με νομοθετικό διάταγμα το 1961!
Από την αρχή η σχεδιαστική του πένα έγινε διάσημη και απέκτησε πελάτες από όλο τον κόσμο με αποτέλεσμα η καροσερία του να γίνει η πιο διάσημη στον κόσμιο με ονόματα όπως οι Ferrari, Maserati, Cadillac, Jaguar, Alfa Romeo και ακόμα Ιάπωνες όπως η Honda συνωστίζονταν στη πόρτα της.
Μάλιστα για εκείνες τις ημέρες προχώρησε πέρα από την απλή σχεδίαση στη μερική κατασκευή και αυτοκίνητα σαν την Cadillac Eldorado, μερικώς συναρμολογούνταν στην Ιταλία και μετά τα βαμμένα σώματα μεταφέρονταν στις Η.Π.Α. για τα περαιτέρω. Μια επιχειρηματική κίνηση που άλλαξε τελείως τον ρόλο των carrozzerista!
Ο Sergio Γεννήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου του 1926 και ήταν «καταδικασμένος» να συνεχίσει την οικογενειακή επιχείρηση που είχε ιδρύσει ο πατέρας τους, την Carrozzeria Pininfarina και ο ταλαντούχος Sergio αμέσως βρήκε τον χώρο έκφρασης που του άξιζε.
Σαν επικεφαλής της σχεδιαστικής ομάδας ήταν υπεύθυνος για κάποια από τα πιο σημαντικά αυτοκίνητα των ημερών μας και ή συνεργασία του ειδικά με την Ferrari μας πρόσφερε σχήματα τα οποία έμειναν κλασικά. Και δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι ήταν αυτός που έπεισε τον Ferrari να αλλάξει τις ιδέες του και τελικά να πειστεί να τοποθετήσει τους κινητήρες των αυτοκινήτων του στο κέντρο!
Το 1966 μετά τον θάνατο του πατέρα του ανέλαβε την προεδρία της εταιρείας. Αυτή όμως ήταν μόνο η μια πλευρά της ζωής του, γιατί η άλλη ήταν η πολιτική και εκλέχτηκε βουλευτής το 1979 (έως το 1988) με το Φιλελεύθερο Κόμμα.
Όμως η ζωή του άλλαξε με δραματικό τρόπο τον Αύγουστο του 2008, όταν ένα ταξί σκότωσε τον γιό του Andrea στον οποίο είχε παραδώσει τα ηνία της εταιρείας από το 2001, περιοριζόμενος αυτός στη θέση του Επίτιμου Προέδρου. Η ζωή μετά από εκείνη την ημέρα έχασε το νόημά της, μελαγχόλησε και το τέλος ήταν κοντά.