Κατάργηση Διαπίστευσης των ΚΤΕΟ δρομολογεί το ΥΜΕ

Στο Νομοσχέδιο για την απελευθέρωση των ταξί δρομολογείται με τροπολογία η κατάργηση της υποχρέωσης διαπίστευσης (ύψιστη μορφή πιστοποίησης) των Ιδιωτικών και Δημόσιων ΚΤΕΟ και η εφαρμογή του προτύπου ISO/IEC 17020.

Αυτό αποτελεί διακαή πόθο κάποιων ιδιωτικών εταιρειών που δραστηριοποιούνται στο χώρο των ΙΚΤΕΟ, οι οποίες επιθυμούν να μην έχουν κανένα απολύτως έλεγχο ως προς την τεχνική επάρκεια του προσωπικού τους, την ποιότητα των υπηρεσιών τους και την τήρηση όσων προβλέπει η Νομοθεσία για τους τεχνικούς ελέγχους. Όμως ειδικά σήμερα που ο τεχνικός έλεγχος έχει επεκταθεί στα Φορτηγά και τα βαρέα οχήματα, είναι απαραίτητος περισσότερο από ποτέ ένας αυστηρός έλεγχος που θα διασφαλίσει ότι οι ελεγκτές έχουν τις γνώσεις για να πραγματοποιούν τέτοιους ελέγχους και παράλληλα ο εξοπλισμός και οι διαδικασίες που ακολουθεί το ΚΤΕΟ είναι σύμφωνες με τη νομοθεσία.
Η πολιτεία εδώ και τόσα χρόνια δεν έχει ενεργοποιήσει επί της ουσίας την εποπτική αρχή η οποία θα πρέπει να ελέγχει και να τιμωρεί τα ΙΚΤΕΟ που παραβαίνουν το Νόμο,ενώ με την τελευταία μεθόδευση θα βγάλει εκτός και την τελευταία δικλείδα ασφαλείας.

Από την άλλη η διαπίστευση σύμφωνα με το ISO/IEC 17020 των Δημόσιων ΚΤΕΟ είναι μια υποχρέωση που καθυστερεί με παρατάσεις επί παρατάσεων τα τελευταία 10 χρόνια, ενώ με πρόσφατες δηλώσεις του ο νυν υπουργός μεταφορών ξεκαθάρισε ότι τα δημόσια ΚΤΕΟ θα αποσυρθούν από το χώρο καθώς δεν έχουν τίποτα πλέον να προσφέρουν στον τεχνικό έλεγχο οχημάτων (εκτός από περιπτώσεις ακριτικών περιοχών). Βέβαια εδώ οι "εσωτερικές" αντιδράσεις είναι πιο έντονες καθώς πλέον τα δημόσια ΚΤΕΟ έχουν περάσει στη δικαιοδοσία των Περιφερειών και κανείς υπάλληλος, που έχει δημοσιουπαλληλική νοοτροπία,  δεν επιθυμεί να λειτουργεί υπό
συγκεκριμένους κανόνες (διαπίστευση), για ευνόητους λόγους. Ωστόσο τα αμέσως προηγούμενα χρόνια προκειμένου τα ΔΚΤΕΟ να εξισωθούν με τα ΙΚΤΕΟ αλλά και να διαπιστευτούν, είχε αγοραστεί πανάκριβος εξοπλισμός μέσω του κρατικού κουμπαρά, ο οποίος σε περίπτωση που επιβεβαιωθούν οι παραπάνω πληροφορίες, δεν ξέρει κανείς τι θα απογίνει.
Προφανώς η ηγεσία του Υπουργείου Μεταφορών δεν έχει πλήρη εικόνα της κατάστασης και διάφοροι «σύμβουλοι» και καιροσκόποι προσπαθούν να περάσουν στα μουλωχτά τροπολογίες που εξυπηρετούν ιδιοτελή συμφέροντα αετονύχιδων, που επιθυμούν να λειτουργούν ασύδοτα και χωρίς κανένα απολύτως έλεγχο, που όμως θέτουν σε μεγάλο κίνδυνο τη δημόσια οδική ασφάλεια και το περιβάλλον.