ROUTE 2012: Γεωργία, σου ‘ρθαμε

σχόλια

“Στην Τουρκία το λίτρο αμόλυβδης έχει 2,20 €, ενώ στη Γεωργία κοστίζει 1,10 €. Στο ξενοδοχείο που μείναμε στο Batumi, η σουίτα κοστίζει 130 λάρι, δηλαδή περίπου 65 ευρώ!!”

Κώστας Μαυροκέφαλος

 

“Τo Batumi είναι μια παραλιακή πόλη μεγάλων αντιθέσεων. Μπαίνοντας, συναντάς την φτώχια που αντικατοπτρίζεται στην κατάσταση των κτιρίων που βρίσκονται στο χείλος της κατάρρευσης. Φτάνοντας στην παραλία όμως, συναντάς φοβερή χλιδή και κατασκευαστικό οργασμό, με την αισθητική πολλές φορές να φλερτάρει με το κιτς.”

Δημοσθένης Λουκίσας

Read the ENGLISH version

Η παρέα μας ξεκίνησε την 4η μέρα του ταξιδιού κάπως… απότομα και στη συνέχεια πήρε το δρόμο για τη Γεωργία: “Το δωμάτιό μας ήταν απέναντι από το μικρό παραλιακό αεροδρόμιο της Τραπεζούντας. Αποφασίσαμε να κοιμηθούμε λίγο περισσότερο και έτσι και έγινε! Μέχρι που κατά τις 12 το μεσημέρι προσγειώθηκε ένα αεροπλάνο και μας ξύπνησε απότομα. Μετά από ένα τυπικό πρωινό, βολευτήκαμε στο Ford Focus και με τον Θωμά στο τιμόνι πήραμε το δρόμο για τα σύνορα Τουρκίας - Γεωργίας. Τα επόμενα 200 χιλιόμετρα είναι μια ευθεία με τη Μαύρη Θάλασσα στα αριστερά σου, ενώ η μουντάδα της σημερινής ημέρας την κάνει ακόμα πιο σκοτεινή! Οι παραλιακές πόλεις δεν έχουν αναπτυχθεί με τουριστικό σκοπό, ενώ η απουσία βαρκών και κάθε λογής πλεούμενων είναι αισθητή. Το οδικό δίκτυο είναι σύγχρονο με πολλά τούνελ, μέσα από ένα εκ των οποίων βγήκαμε ξαφνικά στα σύνορα. Κοιτώντας δεξιά – αριστερά, οδηγούμαστε σε μια τεράστια ουρά αυτοκινήτων με οδηγούς από το Ιράν, το Αζερμπαϊτζάν και φυσικά Γεωργιανούς που επιστρέφουν στην πατρίδα τους. Η αναμονή μας ήταν τέσσερις ώρες σε μια εντυπωσιακή όσο και καταθλιπτική ακτή της Μαύρης Θάλασσας. Ασχοληθήκαμε με διάφορα πράγματα για να σκοτώσουμε την ώρα μας, μέχρι που η συννεφιά έγινε ψιλόβροχο και κρυφτήκαμε μέσα στο ευρύχωρο Ford. Περνώντας τελικά τα σύνορα, σταματήσαμε για αλλαγή νομίσματος και λίγο πιο μετά για ανεφοδιασμό με βενζίνη, γεμίζοντας με τα μισά από ότι είχαμε συνηθίσει ως τώρα. Στην Τουρκία το λίτρο αμόλυβδης έχει 4,46 τούρκικες λίρες (2,20 €), ενώ στη Γεωργία κοστίζει 2,23 λάρι (1,10 €). Με τον καιρό να θυμίζει φθινόπωρο, είμαστε ήδη στη παραλία του Μπατούμι και κοιτάμε εντυπωσιασμένοι τα νέα κτίσματα. Μια παραλιακή πόλη μεγάλων αντιθέσεων. Μπαίνοντας στην πόλη απ´ τα σύνορα, συναντάς την φτώχια που αντικατοπτρίζεται στην κατάσταση των κτιρίων που βρίσκονται στο χείλος της κατάρρευσης. Φτάνοντας στην παραλία όμως, συναντάς φοβερή χλιδή και κατασκευαστικό οργασμό, με την αισθητική πολλές φορές να φλερτάρει με το κιτς. Βρίσκουμε τελικά με λίγο ψάξιμο δωμάτιο σε τοπικό ξενοδοχείο, στο οποίο η σουίτα κοστίζει 130 λάρι, δηλαδή περίπου 65 ευρώ!! Ο receptionist είναι πολύ πρόθυμος να μας δείξει την πόλη και λέμε να μην του αρνηθούμε την πρόταση. Μετά από λίγο βγαίνουμε και σύντομα ανακαλύπτουμε όλη την καινούργια πόλη του Μπατούμι που δείχνει έτοιμη για νέες προκλήσεις. Τα τελευταία χρόνια, τουρίστες από το βορρά αλλά και άλλες πόλεις της Ευρώπης κατακλύζουν το καλοκαίρι την πόλη, της οποίας η υποδομή σε εντυπωσιάζει. Αργότερα συναντάμε τον George Katamadze, γνωστό πρώην ποδοσφαιριστής της Δυναμό Κιέβου και σύντομα βρισκόμαστε να τρώμε Xinkali και Xachapuri (τοπικά φαγητά) σε παραδοσιακό εστιατόριο. Πρόποση στην πρόποση, καθώς είναι έθιμο των Γεωργιανών (και των Ελλήνων φυσικά!!), η ώρα πέρασε και ήρθε η στιγμή να αποσυρθούμε στα κρεβάτια μας. Αναμφίβολα, η Γεωργία χαρακτηρίζεται από ζέστη φιλοξενία. Αύριο θα κατευθυνόμαστε προς Τιφλίδα.”