Audi A1 1.4 TFSI S tronic

με μια ματιά

Η απάντηση της Audi στο Mini και σε κάθε λογής premium «μικρό». Φυσικά με την σφραγίδα και τις προδιαγραφές της εταιρείας με τους τέσσερις κύκλους.

με τη ματιά του Τσιγκρή

Η πρώτη σύγχρονη απόπειρα στα μικρά ήταν το αλουμινένιο A2. Το ευγενές μέταλλο είχε μεν διαφορετική φιλοσοφία, αλλά αν κάτι θα ήθελαν να ξεχάσουν οι Γερμανοί είναι την εμπορική του πορεία. Και την γενικότερη εικόνα του σαν αυτοκίνητο θα συμπλήρωνα. Πέρα από την αντιφατική σχεδίαση, κοπάναγε και χοροπήδαγε, όχι απαραίτητα από χαρά και γενικά δεν είχε αποστηθίσει το εγχειρίδιο του καλού Audi. Σε αντίθεση με το A1 που ακολουθεί τα πρότυπα των μεγάλων αδερφών. Πέρα όμως από το «κατ’ εικόνα και ομοίωση» παραμένει πιστό στο δόγμα των Audi. Άριστο στο δρόμο σαν καλός και επιμελής μαθητής που ούτε κατά διάνοια έχει στον μυαλό του την σκανταλιά. Με λίγα λόγια θα πας ξέγνοιαστα, γρήγορα και αποτελεσματικά αλλά στο τέλος της ημέρας …δεν θα θυμάσαι πως έφτασες. Πάνω απ’όλα η  ουσία και λιγότερο η πικάντικη γεύση οδήγησης. Πέραν τούτου είναι και αναμενόμενα ακριβό. Αλλά εδώ που τα λέμε για να μπεις στο club των premium supermini πρέπει να σκορπίσεις μερικά ευρώ παραπάνω…

γλυκά

• Μοντέρνα εξωτερική σχεδίαση
• Ποιοτικός αέρας
• Αποτελεσματική συμπεριφορά
• Απόδοση
• Ποιότητα κύλισης
• Εξοπλισμός
• Κατανάλωση

ξυνά

• Περιορισμένοι χώροι πίσω
• Λιγότερο νεανική σχεδίαση καμπίνας
• Άνεση
• Τιμή

απόψεις

Πατάει με «ρυθμό» μεγαλύτερου Audi στο δρόμο, είναι ασφαλές και προβλέψιμο, αλλά δεν βάζει το «αλατοπίπερο» στη σχέση σου μαζί του. Η ποιότητα κύλισης ξεχωρίζει, αν και οι σφιχτές ρυθμίσεις της ανάρτησης, στην έκδοση Ambition, δεν συμβαδίζουν με τους «προικισμένους» ελληνικούς δρόμους. Η πρακτικότητα είναι δεδομένη, μόνον για δύο όμως, ενώ ο τιμοκατάλογος, στηρίζεται στο συναίσθημα του «έρωτα», παρά σε πεζά οικονομοτεχνικά κριτήρια

Δημήτρης Παππάς

Από το 2005 όταν και σταμάτησε η παραγωγή του μικρότερου έως τότε Audi της σύγχρονης ιστορίας (Α2), οι Γερμανοί είχαν στο μυαλό τους το επόμενο αυτοκίνητο στην βάση της γκάμας τους που θα κάλυπτε το κενό μέχρι το A3. Φυσικό άλλωστε γιατί το Mini υπό τις ευλογίες της BMW την ίδια εποχή έκανε θραύση και αποδείκνυε ότι οι premium μικρογραφίες με χαρακτήρα πουλάνε σαν ζεστό ψωμί…

 

Από μικρό και από τρελό…

Η βάση για το μικρό της Audi ήρθε από ένα άλλο μικρό, το ξαδερφάκι Polo. Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με νοσταλγικές τάσεις και αναβιώσεις από το παρελθόν αλλά καθαρά με ορθολογιστές Γερμανούς που πήραν μια σωστή βάση και την εξέλιξαν στα δεδομένα που ήθελαν. Η πλατφόρμα του αυτοκινήτου της χρονιάς 2010, είναι φανερό ότι αποτελεί την μαγιά του A1 και αν κάτι το μαρτυρά είναι κυρίως το μεταξόνιο (2.469 mm) και οι διαστάσεις (μήκος 3.950 mm, πλάτος 1.740 mm, ύψος 1.420 mm). Αρκετά μυώδες για supermini, το A1 βάζει ακόμα και τον άμεσο ανταγωνισμό του σε σκέψεις για την ρωμαλέα εμφάνισή του. Για να μην παρεξηγούμαστε όμως, η μοντέρνα αισθητική του δεν εμφανίζει κάτι τολμηρό για Audi αλλά ουσιαστικά συγκεντρώνει σε συσκευασία μίνι την μεγάλη μάσκα με τις οριζόντιες γρίλιες, και όλα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τις κατασκευές με έμβλημα τους τέσσερις τεμνόμενους κύκλους. Φυσικά η σχεδιαστική κεντρική ιδέα είναι μια άσκηση διπλωματίας. Αφήνει να διαρρεύσει μια κουπέ εσάνς, δίχως όμως να ξεφεύγει από τα hatchback πρότυπα της κατηγορίας.

 

Ένα άλφα και ένας άσος

Μέσα η κατάσταση είναι κλασική Audi. Και σε αισθητική αλλά και σε ποιοτικά υλικά δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα μεγαλύτερα αδέρφια του, βάζοντας ψηλά τον πήχυ στην μικρή κατηγορία. Η σχεδιαστική τόλμη όμως απουσιάζει και θα περίμενε κανείς μια νεανική πινελιά, ένα δείγμα διαφορετικότητας από τα τετριμένα. Τουλάχιστον μπαίνεις και αφού ξεπεράσεις τον μουντό διάκοσμο, απολαμβάνεις θέση οδήγησης, εργονομία και λειτουργικότητα. Α! Και καλούς χώρους για τους εμπρός, γιατί οι πίσω, αν είναι κοντά στο 1,75 ύψος, θα το θεωρήσουν δυσμενή μετάθεση. Η καμπύλη τη οροφής κλέβει χώρο από τα κεφάλια, τα σπορ καθίσματα γεμίζουν τον χώρο ποδιών και έτσι έχετε μια πρώτη ιδέα για τους διαθέσιμους χώρους. Το ευτύχημα είναι ότι ο χώρος για τις chic αποσκευές των 270 λίτρων, επαρκεί για supemini αριστοκρατίας.

 

Είμαι ένα μικρό αντράκι, με φωνάζουν Audακι

Αλλά ποιος νοιάζεται για τους χώρους; Η μοντέρνα εμφάνιση και κυρίως οι επιδόσεις και η αποτελεσματικότητα, είναι το ζητούμενο. Με τον κλασικό 1.400άρη TFSI των 122 ίππων για χορηγό ισχύος, το A1 των σχεδόν 1.200 κιλών τα καταφέρνει περίφημα σε αίσθηση και ουσία επιδόσεων. Και με το 7άρι S-tronic που διέθετε το αυτοκίνητο δοκιμής τα πάντα δείχνουν αγγελικά πλασμένα. Άμεσο στις αλλαγές του, νιώθει την κάθε σου κίνηση διαταγή και την εκτελεί αμέσως. Ένας συνδυασμός που ωφελεί δύο κόσμους οδήγησης. Είτε θέλεις να βολτάρεις γαλήνιος και ξέγνοιαστος στο κέντρο της πόλης, είτε ψοφάς για αλλαγές στα κόκκινα. Απλά διαλέγεις τρόπο.

Οι έξι πρώτες σχέσεις είναι τόσο αγαπημένες! Δεν προλαβαίνεις να νιώσεις ότι γεμίζουν και αλλάζεις. Και το παιχνίδι επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά. Ευτυχώς όμως υπάρχει και η μακριά 7^η σχέση για οικονομία στο ταξίδι.  Κατά τα άλλα ο TFSI παραμένει εγγύηση απόδοσης. Πρόθυμος από χαμηλά, χωρίς κούφιες περιοχές απόδοσης και δραστήριος με την βελόνα του στροφόμετρου στα ύψη. Με 200 Nm ροπή από τις 1.500 σ.α.λ. και με 122 ίππους στις 5.000 σ.α.λ. οι επιδόσεις είναι στο τσεπάκι του A1, που επιταχύνει σε λιγότερο από 9’’ για τα πρώτα 100 km/h, ενώ κιβώτιο και ροπή εξασφαλίζουν αστραπιαίες ρεπρίζ. Το ευτύχημα είναι ότι επιταχύνει και επιβραδύνει με την ίδια ευκολία χάρις τα «δημιουργικά» του φρένα!

Πάντως με την σφιχτή ανάρτηση, τις 17άρες ζάντες και το 40άρι προφίλ το λιγότερο που εξασφαλίζεις είναι μορφασμοί απογοήτευσης σε κάθε κοπάνημα, που αργά η γρήγορα θα έρθει από τις διάσπαρτες λακκούβες που θα βρεθούν αντιμέτωποι οι τροχοί του. Δεν λέω, καλή η μόστρα αλλά για την Ελλάδα είναι πιο σοφή η βασική επιλογή τροχού (185/55R15) και ας γεμίζει λιγότερο το θόλο του μικρού δυναμικού Audi και ας χαλάει την θεωρητική αμεσότητα που γίνεται πράξη μόνο σε επίπεδους καλοστρωμένους δρόμους του προηγμένου δυτικού κόσμου. Πάντως οφείλω να ομολογήσω ότι όπου έβρισκε πεδίο ο …παπουτσωμένος γάτος, εξέπλησσε με τα περιθώρια πρόσφυσης που θύμιζαν καλοστημένο αυτοκίνητο μεγαλύτερης κατηγορίας. Ουσιαστικό στο πάτημά του και αποτελεσματικό σε κράτημα, το A1 μπορεί να εκμεταλλευτεί τις δυνατότητες κινητήρα και κιβωτίου και να οδηγηθεί παραπάνω γρήγορα απ’ότι φανταζόσουν. Το ηλεκτρονικά ελεγχόμενο μπλοκέ, πιστό στο καθήκον του κρατάει τα μούτρα στην θέση τους δίχως το A1 να ανοίγει την τροχιά του αν ξεχαστείς στο γκάζι. Μάλιστα σε προκαλεί να κρατήσεις το δεξί σου πόδι τεντωμένο ακόμα και στις φουρκέτες, χωρίς να εμφανίζονται ανεπιθύμητες υποστροφικές τάσεις που χαλούν την ιδανική γραμμή και καταστρέφουν τον ρυθμό. Αλλά ακόμα και αν το παρακάνεις και ξεπεράσεις τα όρια, το A1 διαθέτει μόνιμα ενεργοποιημένο το ESP που σώζει από τις κακοτοπιές. Τώρα αν ρωτάτε για σπορ χαρακτήρα που μεταφράζεται σε μεστή πληροφορία και δραστήρια ουρά, τότε μάλλον πρέπει να στραφείτε αλλού.

συμπέρασμα

Στον κόσμο του Mini και της MiTo ήρθε να προστεθεί ένας ακόμα εκπρόσωπος, φρέσκος και ορεξάτος και να διεκδικήσει μερίδιο από το παντεσπάνι τους. Το μικρότερο Audi στην γκάμα διαθέτει την υψηλότερη τιμή σε σχέση με τον ανταγωνισμό, όμως εδώ όσο παράδοξο και αν ακούγεται δεν παίζουν τόσο μεγάλο ρόλο τα 500-1.000 έως 2.000 ευρώ διαφοράς. Μεγαλύτερο ρόλο παίζει σε τι γυαλίζει περισσότερο το μάτι του ενδιαφερόμενου που συνειδητά θα στραφεί σε μια αγορά είκοσι κάτι χιλιάδων ευρώ. Το Α1, ως μικρογραφία Audi, μπορεί να μην εκπληρώνει τις σπορ υποσχέσεις παρά την αποτελεσματικότητά του, καταφέρνει όμως άριστα τον συσχετισμό δύναμης, μοντέρνας αισθητικής και ποιοτικής εικόνας εκπληρώνοντας βέβαια την premium εικόνα με ανάλογα υψηλό αντίτιμο.