Παπί, νησί και ξέχνα το PC!

με μια ματιά

Το Supra-X 125 Helmin παράγεται στην Ινδονησία, στο εργοστάσιο P.T. Astra Honda Motor όπου κατασκευάζονταν στο παρελθόν τα Astrea Grand και Astra Supra. Το νέο παπί της Honda κινείται από αερόψυκτο 2-βάλβιδο κινητήρα 125 cc με ισχύ 9,25 PS/7.500 rpm που υπόσχεται καλές επιδόσεις και πολύ χαμηλή κατανάλωση καυσίμου, μόλις 1,66 lt/100 km (60 km/lt).

Αύγουστος. Σκέτος, χωρίς διακοπές. Με τρελή ζέστη και λίγα ευρώ στην τσέπη. Με την Αθήνα να ψήνεται και το λιωμένο παγωτό να κολλάει στο χέρι, που λένε και τα Ξύλινα Σπαθιά. “Βαρέθηκα στην πόλη. Πάμε σε κάνα κοντινό νησάκι;”, λέει ο ένας. “Μα δεν έχουμε φράγκα ούτε για να φουλάρουμε βενζίνη”, απαντά ο άλλος. “Με τα παπιά ρε φίλε!”, πέφτει η πρόταση από τον πρώτο. “Η Αίγινα είναι δίπλα, μόλις 1 ώρα και κάτι και τα εισιτήρια για δυο άτομα και δυο μηχανάκια δεν ξεπερνούν τα 50 ευρώ. Με ένα κατοστάρικο συνολικά, καθαρίσαμε”. Ρόδα, τσάντα και κοπάνα λοιπόν από το πρωτευουσιάνικο καμίνι για μια αυθημερόν απόδραση που περιλαμβάνει σε μικρές απολαυστικές δόσεις τη συνταγή των ιδανικών διακοπών: ταξίδι με πλοίο, μπανάκι σε όμορφες παραλίες, οδήγηση σε όμορφες διαδρομές και αύρα ελληνικού νησιού.

Honda Super Cub

Το πρώτο Honda Super Cub ήταν το C100 και παρουσιάστηκε το 1958. Ήταν ένα μηχανικά απλό αλλά ευφυές δίκυκλο, ανθεκτικό, οικονομικό και εύκολο στον καθένα να το οδηγήσει. Ακόμη και με το ένα χέρι, κρατώντας το πακέτο με τα νουντλς στο άλλο - delivery δηλαδή! Το Super Cub εξήχθη πρώτα στις ΗΠΑ όπου άλλαξε τον τρόπο που έβλεπε ο κόσμος τη μοτοσυκλέτα: από κάτι κακό (βλέπε μηχανόβιοι, αλητεία κλπ…) σε κάτι έξυπνο, στυλάτο και οικονομικό. Εκεί γεννήθηκε και το ιδιαίτερα πετυχημένο σλόγκαν “You meet the nicest people on a Honda”. Ακολούθησαν οι εξαγωγές στην Ευρώπη, ενώ στην Ελλάδα τα πρώτα παπιά έφτασαν το 1963. Υπήρξαν πολλές παράλληλες εκδόσεις και παραλλαγές, ενώ τη δεκαετία του ’80 παρουσιάστηκαν και άλλα μοντέλα. Με τα χρόνια το Super Cub εξελίχθηκε αλλά διατήρησε το βασικό του σχήμα και παράγεται ακόμη και σήμερα στην Ιαπωνία! Συνολικά, πάνω από 87 εκατομμύρια Super Cub έχουν παραχθεί μέχρι σήμερα, κάνοντας το δημοφιλές δίκυκλο της Honda το πιο καλοπουλημένο όχημα όλων των εποχών.

Το παπί

Στην Ελλάδα το Honda Super Cub εισάγεται από το 1963, αρχικά 6-βολτο και από τη δεκαετία του ’80 12-βολτο. Το 1984 παρουσιάστηκε το γνωστό μας GLX με τετράγωνο φανάρι και περισσότερα πλαστικά μέρη, ενώ στα μέσα της δεκαετίας του ’90 ακολούθησε το Astrea Grand με τηλεσκοπικό πιρούνι. Το 1997 ήρθε το Astrea Supra, το οποίο αργότερα απέκτησε δισκόφρενο εμπρός πριν αντικατασταθεί από το Innova το 2003. Η δεύτερη γενιά του Innova ήταν το πρώτο Super Cub με σύστημα ψεκασμού καυσίμου (injection).

Ο παραπάνω διάλογος είναι φανταστικός, αλλά η απόδραση πραγματική. Κάπως έτσι άλλωστε βρεθήκαμε με τον Γιάννη Τσιγκρή και την Εύη Περράκη με τη φωτογραφική της μηχανή παραμάσχαλα, στο λιμάνι του Πειραιά. Αφορμή, το νέο Honda Supra X. Ευκαιρία να ξεμουδιάσει και το στρογγυλοφάναρο.

Ο παλιός είναι αλλιώς

Πάνω του γαλουχήθηκαν ολόκληρες γενιές μοτοσικλετιστών. Προσιτό, χάρη και στην εισαγωγή μεταχειρισμένων από Ιαπωνία, με δυνατότητα άδειας οδήγησης στα 16, χάρη στα 50 μόλις κυβικά του, το παπάκι ήταν μόδα και εργαλείο ταυτόχρονα. Με το χαρτζιλίκι προκαταβολή, γραμμάτια για τα υπόλοιπα και αγνοώντας την απόγνωση της μάνας, ο νέος των ‘80s αποκτούσε ρόδα για να πηγαίνει στις ντισκοτέκ. Συνήθως, ακολουθούσε άμεσα κόψιμο ή αφαίρεση της ποδιάς, αλλαγή εξάτμισης και πείραγμα του μοτέρ. Γιατί “παπί”; Δεν είναι διευκρινισμένο από πού προέρχεται το παρατσούκλι. Ίσως από την εμφάνιση, ίσως από τον ήχο της εξάτμισης, ίσως και από τα δύο. Πάντως, οι παλιότεροι θα θυμούνται το κλασικό αυτοκόλλητο με το κίτρινο παπάκι στις ποδιές τους (τα FOX ήρθαν αργότερα…).

Το δικό μας C50 είναι σχεδόν 35 Μαΐων σε “σαρακακικό” γαλάζιο, από τα πρώτα 12-βολτα. Στέκεται πολύ καλά και κλέβει το αμέσως το φωτογραφικό ενδιαφέρον της Εύης. Παρά τα χρόνια του, χρώμα και χρώμια παραμένουν ζωντανά για ένα και μόνο λόγο: είναι γνήσια, της μάνας του που λένε! Και εδώ έχουμε και μια ελληνική πρωτοτυπία. Το μοτεράκι παραμένει στα 49 κυβικά, κόντρα στη συνήθη πρακτική σφαξίματος για αύξηση του κυβισμού στα 72 ή 85 cc. Με το λιλιπούτειο πιστονάκι του να βγάζει σκάρτους 5 ίππους, το ημιαυτόματο κιβώτιο να αρκείται σε 3 ταχύτητες και τους μεγάλους τροχούς να φιλοξενούν ταμπούρα στα κέντρα τους, το 50άρι Super Cub είναι ιδανικό για κοντινές μόνο διαδρομές. Περίμενα να τα βρει σκούρα στην παραλιακή διαδρομή από το λιμάνι προς τη νότια Αίγινα, αλλά με κοντερίσια 60 km/h κινείσαι χαλαρά και άνετα. Αν χρειαστεί, φτάνεις και τα 80, αλλά δεν υπάρχει λόγος να ξεζουμίζεις το εύστροφο μοτεράκι. Στην οδήγηση σε ξαφνιάζει ευχάριστα η αμεσότητά του στις αλλαγές κατεύθυνσης και σε κάνει να χαμογελάς το χαρακτηριστικό ανασήκωμα του μπροστινού κάθε φορά που πατάς μπροστινό φρένο. Αν δεν έχεις οδηγήσει C ή GLX, θέλει συνήθεια.

Helmin. Όπως Helmet in.

Από τη σέλα του C50 σε αυτή του Supra X, με το χαρακτηριστικό αυτοκόλλητο Helmin να υποδηλώνει με νόημα την πρωτόγνωρη για παπί δυνατότητα να βάζεις το κράνος σου κάτω από τη σέλα! Κι όμως, το νέο παπί της Honda χωράει full face κράνος, έχοντας μάλιστα και μεγαλύτερο ρεζερβουάρ 5,6 λίτρων! Πιο χαμηλά, υπάρχει ένας παρόμοιας με του C50 φιλοσοφίας αλλά σύγχρονος σε τεχνολογία αερόψυκτος, διβάλβιδος μονοκύλινδρος κινητήρας. Εδώ σταματούν οι ομοιότητες, μιας και τα κυβικά φτάνουν τα 125, η τροφοδοσία καυσίμου γίνεται με ψεκασμό, η ισχύς ξεπερνά τους 9 ίππους και το κιβώτιο είναι 4-άρι. Ακόμη έχουμε μίζα, αλουμινένιους τροχούς 17’’ με καλά ελαστικά Michelin City Pro και δισκόφρενα εμπρός - πίσω. Στοιχεία που συνθέτουν ένα ομοιογενές σύνολο στην οδήγηση.



Εδώ έχεις δύναμη για προσπεράσεις, φρένα για να σταματάς έγκαιρα, πλαίσιο που να μπορεί να διαχειριστεί την υψηλότερη ταχύτητα, αλλά και αναρτήσεις που απορροφούν σωστά τις ανωμαλίες. Αν το πιέσεις, θα δεις μέχρι και 115 km/h στο κοντέρ χωρίς να νιώθεις ανασφάλεια, χωρίς τρέμουλο στο τιμόνι ή κούνημα του πλαισίου. Το Supra είναι σφικτό, ευθύβολο, άμεσο και ευέλικτο, τραβάει καλά και είναι πολύ εύκολο στο χειρισμό του. Η σέλα, αν και σκληρή δεν σε κουράζει τελικά συμβάλλοντας στην άνετη κάλυψη μεγάλων αποστάσεων, ακόμη και δικάβαλο. Κάτι που επίσης κάνει θετική εντύπωση, είναι η αποτελεσματική προστασία της ποδιάς από νερά αλλά και η γεροδεμένη αίσθηση των πλαστικών, με τους τριγμούς να λάμπουν με την απουσία τους. Και από κατανάλωση; Η Honda κάνει λόγο για μέσο όρο στα 1,66 lt/100 km, εμείς είδαμε γύρω στα 2,5 με άστρωτο όμως κινητήρα.

Έχω παπί, πάμε Αίγινα;

Δεν χρειάζεσαι πολλά για να ξεφύγεις από την Αθήνα. Πενήντα ευρώ για εισιτήρια, βενζίνες και μεζέδες αρκούν για να κλείσεις τον υπολογιστή και να βρεθείς σε νησί. Καβαλάς το παπί και σε μιάμιση ώρα βρίσκεσαι να περιπλανιέσαι στις όμορφες διαδρομές της Αίγινας, με τον ευκάλυπτο να ενώνει το βουνό με τη θάλασσα, το νησιώτικο αεράκι να σε χτυπάει στο πρόσωπο, τα ταβερνάκια να σε προσκαλούν για ουζάκι και τις παραλίες να σε περιμένουν για δροσερές βουτιές. Με τον Γιάννη και την Εύη ξεχωρίσαμε την παραλία Κλήμα στα νότια του νησιού, απολαύσαμε χταποδάκι στην Αιγηνίτισσα και έπειτα πήραμε το δρόμο για τον Άγιο Νεκτάριο, για να απολαύσουμε τη χώρα από ψηλά. Ακόμη και στις ανηφοριές, το C50 δεν είπε όχι ενώ το Supra απέδειξε πως τα σύγχρονα παπιά πέρα από τον αυτοκινητόδρομο δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα. Πάνε παντού με ασφάλεια, άνεση και οικονομία. Σε συνδυασμό και με την απλή συντήρηση, το παπί παραμένει μακράν ότι πιο προσιτό στα δίκυκλα, με το Supra να έχει ρίξει άλλο ένα ακόμη κάστρο των σκούτερ: τον χώρο για κράνος κάτω από τη σέλα!

ΦΩΤΟ: ΕΥΗ ΠΕΡΡΑΚΗ

Λεξικό

Μερικοί βασικοί όροι από τον κόσμο του παπιού (αν θυμάστε και άλλους, στείλτε ελεύθερα στο editors@gocar.gr):

Στρογγυλοφάναρο: το παλιό Super Cub με στρογγυλό φανάρι εμπρός. Ο όρος εμφανίστηκε για να ξεχωρίζει τα C από τα GLX.

Ψαράκι: η ιδανική στάση για κόντρες, όπου ο αναβάτης ξάπλωνε μπρούμυτα πάνω στη σέλα με τεντωμένο το δεξί χέρι στο γκάζι, για μείωση της αεροδυναμικής αντίστασης.

Πατάκι: όταν έμενε από βλάβη κάποιος με το παπάκι, ο φίλος του πήγαινε λοξά πίσω με το δικό του μηχανάκι, έβαζε το πόδι του πάνω στο πίσω ψαλίδι του χαλασμένου παπιού και το έσπρωχνε.

Γραβάτα: το μασκάκι με το σήμα μπροστά, κάτω από το τιμόνι.

Αστράτο: το μοτέρ των 100 κυβικών που φορούσαν τα Astrea Grand και το οποίο με ελάχιστες τροποποιήσεις έμπαινε σε όλα τα προγενέστερα Super Cub (και όχι μόνο).
Σαρακακικό: δηλαδή αντιπροσωπείας, όχι παραεισαγωγής!

Ζέμπρινγκ: η πιο racing σε ήχο και απόδοση εξάτμιση για παπί.