Ένα 2CV στον δρόμο του Cactus

με μια ματιά

Με ηλικία συνταξιούχου σήμερα το ακατέργαστο σύμβολο της γαλλικής αυτοκινητοβιομηχανίας, συνδέει μέρος της φιλοσοφίας του με το μέλλον της Citroen. Το Cactus είναι ένα πρώτο δείγμα της λογικής 2CV, χωρίς να είναι αλλά και το πιθανότερο να μην γίνει ποτέ αντάξιο της φήμης του. Η …«μπογιά» του 2CV, αργεί να ξεφτίσει ακόμα και σήμερα! 

Το Citroen 2CV σε αριθμούς

Κινητήρας                        602 cc

Ισχύς                               29 PS

Ροπή                               40 Nm

0-100km/h                       35’’

Τελική ταχύτητα               115 km/h

Κατανάλωση                    5,4 lt/100 km

Μεταξόνιο                        2.400 mm

Μήκος                             3.830 mm

Πλάτος                            1.480 mm

Ύψος                               1.600 mm

Χώρος αποσκευών            220 lt

Μαζί με τον πύργο του Άιφελ, το κρουασάν και την μπαγκέτα, το Citroen 2CV αποτελεί ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα σύμβολα της γαλλικής κουλτούρας και κατ’επέκταση της αυτοκινητοβιομηχανίας των τρικολόρ. Μπορεί να μην ήταν ποτέ συναρπαστικό, όντας από τα γεννοφάσκια του αργό για κάτι τέτοιο, όμως είχε χαρακτήρα και μάλιστα με το τσουβάλι. Ταυτόχρονα ο ρόλος του αυτοκινήτου στην πιο απλή και αγνή μορφή, του ανήκει δικαιωματικά! Το ασχημόπαπο ξεκίνησε μια καριέρα λίγο μετά την λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου το 1948, που κράτησε 42 χρόνια αδιάκοπης παραγωγής με ελάχιστες τρανταχτές αλλαγές.

 

Σύμβολο απλότητας

Ουσιαστικότερη το μοτέρ, που από τα 375cc του λανσαρίσματος πέρασε στα 425cc, 435cc και σταδιοδρόμησε στα 602 cc που τον γνωρίζουμε οι περισσότεροι. Και όταν λέμε μοτέρ, ένας δικύλινδρος επίπεδος αερόψυκτος κρεμασμένος στους εμπρός τροχούς, με τον μονό εκκεντροφόρο στο κέντρο να ελέγχει με ωστήρια τις δυο βαλβίδες ανα κύλινδρο. Τεσσάρι αραιότατο σασμάν με χαρακτηριστικό λεβιέ που «φυτρώνει» από το ταμπλό, ασυγχρόνιστη 1η, φυσικά καρμπιρατέρ, συνήθως Solex, πλατίνες για την ανάφλεξη, μηχανικός ανεμιστήρας και ψυγείο λαδιού για την ψύξη. Σεμνά και ταπεινά δηλαδή, όπως και οι επιδόσεις που στην καλύτερη περίπτωση οι 29 ίπποι εξασφάλιζαν τελική ταχύτητα 115 km/h!

Πόσο μπορούν να συνδεθούν αλήθεια το θρυλικό Ντεσεβό με το σύγχρονο C4 Cactus, είναι αντικείμενο κουβέντας που οδηγεί σε σπαζοκεφαλιά. Σήμερα το Cactus θεωρείται ελαφρύ, όμως για σκεφτείτε! Ζυγίζει σχεδόν τα διπλάσια κιλά από ένα 2CV!

Πρακτικά και θεωρητικά δεν υπάρχει κάποια άμεση σχέση πέραν του ότι και τα δυο είναι Citroen. Από την άλλη η ίδια η εταιρεία κατάλαβε ότι η γκάμα της διαθέτει επιλογές που καλύπτει το κοινό του υπερκαταναλωτισμού, με γενναιόδωρο εξοπλισμό, τεχνολογία και προχωρημένο έως …«διαστημικό» στιλ! To Cactus εκπροσωπεί μια πιο light άποψη που η τάση να ελαφρώσει σε κάθε του λεπτομέρεια, οι απλές αλλά ελιτίστικες γραμμές και η απέριττη αισθητική του σαλονιού, προσφέρουν κάτι αγνότερο από ότι μας συνηθίζει η σημερινή αυτοκινητοβιομηχανία.  Εκπτώσεις υπάρχουν, αλλά όχι ουσιαστικές που θα σε αποτρέψουν να το αποκλείσεις από τα αγαπημένα σου.

Το 2CV πάλι όσα χρόνια και αν περάσουν παραμένει στην μόδα, ταιριάζει και αισθάνεται άνετα είτε γουστάρεις χίπικη ζωή και Μάταλα, είτε κοσμικό σουλάτσο στο δημοφιλές φεστιβάλ των Καννών. Όπου και να το βάλεις θα τραβήξει το βλέμμα, θα ξυπνήσει αναμνήσεις σε παλαιότερους και θα το αναγνωρίσει ακόμα και μπόμπιρας που γεννήθηκε μέσα στην πρόσφατη δεκαετία. Όλοι ή σχεδόν όλοι, έχουν να θυμηθούν μια ιστορία από βόλτα με 2CV και η κουβέντα ξεκινάει με αυτή την νοσταλγία που ξεκινούν οι άντρες τις εμπειρίες από το Στρατό. Κάπως έτσι ένιωσα όταν έφερε ο Δημήτρης Ραζής, γνωστός και ενεργός στον κύκλο του ιστορικού αυτοκινήτου, το προσωπικό του 2CV στην Πάρνηθα την μέρα που ασχολούμασταν με το Cactus. Αυτόματα το νεότερο και φιλόδοξο παιδί της Citroen πέρασε σε ρόλο κομπάρσου και ο πρωταγωνιστικός ρόλος άλλαξε με συνοπτικές διαδικασίες. 

To 2CV προσφέρει καμπύλες στο μεγαλείο τους, ακόμα και στα παράθυρα. Άγνωστη λέξη τότε η ανάκλιση! Κοιτώντας το, θυμήθηκα διακοπές σε άγουρη ηλικία στο πίσω κάθισμα ενός επίσης μπλε, θυμήθηκα αργότερα, παρεΐστικες εκδρομές με διπλωμένη κουκούλα με το δικό μου και αυτό μπλε, που τελικά μπάρκαρε για νέα χέρια σε κάποιο Κυκλαδίτικο νησί - ακόμα σκέφτομαι πως έκανα το σφάλμα.

Από την μεριά του ο Δημήτρης θυμήθηκε την πρώτη φορά που τον έκαναν βόλτα σε κακοτράχαλο ορεινό δασικό και πήρε την απόφαση, θυμήθηκε πρόσφατες εκδρομές αλλά και με λεπτομέρειες την διαδικασία ανακατασκευής. Κάποια στιγμή έγινε παραστατικός βγάζοντας και μία πόρτα στο τσακ μπαμ, για να δείξει πόσο εύκολα το ντεσεβό γίνεται "τεύχη"! Η "λύση - αρμολόγηση" άλλωστε στο 2CV είναι τόσο απλοϊκή στην σκέψη και εύκολη στην υλοποίηση, που με στοιχειώδεις μηχανικές γνώσεις, μια ενημερωμένη εργαλειοθήκη και διάθεση για μουτζούρωμα το φτιάχνεις στην αυλή του σπιτιού σου. Για παράδειγμα τα φτερά είναι τρεις βιδούλες υπόθεση και μετά ρυθμίζεις βαλβίδες. Είπαμε, απλότητα και το εννοούμε! Αν δεν μας διέκοπτε ο Σπύρος ακόμα θα το κουβεντιάζαμε, αλλά έπρεπε να προλάβουμε και το φως. "Πάρτο" μου λέει και αυθόρμητα του δίνω τα κλειδιά του Cactus.

 

Χαμογελαστός ιστιοπλόος

Το Cactus τριγυρίζει στα λημέρια του 2CV χωρίς να το δηλώνει ευθαρσώς. Σήμερα θεωρείται λιτό και απέριττο, όπως και το ντεσεβό στην εποχή του. Σε ταξιδεύει όμως με σύγχρονη πραγματικότητα, ασφάλεια και επιδόσεις που δεν διαφέρει από τα αυτοκίνητα της εποχής του.  Από την άλλη, με ένα 2CV διαλέγεις όμορφες επαρχιακές διαδρομές που πάνε καλύτερα στην αισθητική του. Ο αυτοκινητόδρομος για αυτό, είναι σαν το νερό για τις γάτες! Οι ανηφοριές επίσης, ουδέποτε ήταν στα φόρτε του. Οι κατηφοριές πάλι η ανάσα του και αν πάρει φόρα μπορεί να γλεντήσει κόσμο με έναν καλό οδηγό στο τιμόνι. Το δημοφιλές ρητό "πρώτα γέρνουμε, μετά στρίβουμε" είναι κομμένο και ραμμένο για 2CV και αποτελεί κεντρική ιδέα της λογικής του, αν επιτεθείς στις στροφές, ενώ σε παρατεταμένη κατηφορική ευθεία τερματίζεις εξακριβωμένα κοντέρ, αλλά τότε νιώθεις …σχεδόν πολεμικός ανταποκριτής και ουσιαστικά το βιάζεις. Σε βόλτα ανθρώπινη, καίει ψίχουλα και με αυτή την απλοϊκή αίσθηση που σου μεταφέρει, είναι αδύνατον να μην σκάσει το χειλάκι σου! Η κουκούλα διπλώνει τέρμα πίσω και ο αέρας δεν ενοχλεί ποτέ, άλλωστε και οι ταχύτητες είναι …ρομαντικές! Έννοιες όπως επιδόσεις και προσπέρασμα καλύτερα είναι να βγουν από την εξίσωση και απλά απόλαυσε βόλτα. Αυτό είναι το ντεσεβό! Κουκούλα ορθάνοιχτη και διπλωμένη σε στιλ ανοιχτής κονσέρβας, ανάρτηση του αφρού για άνεση και βουρ για εκδρομή! Με τον χαρακτηριστικό του ήχο που δύσκολα θα το μπερδέψεις με άλλο, με σαλόνι που και αρχαίος Σπαρτιάτης θα το έβρισκε ταπεινό, με καναπεδάτους χώρους για τέσσερις και μια ανάρτηση για να μεταφέρεις αυγά σε οργωμένο χωράφι. Διαπρέπει φυσικά και σε κλίσεις και όταν θα έρθει η ώρα να στρίψεις, θα ζήσεις την συμμετοχή σου στο ράλι Αιγαίου και μετά θα χαράξεις το τόξο της στροφής. Όλα με φόρα, που ευτυχώς την διατηρεί και όλα με χαμόγελο γιατί δύσκολα θα σου φύγει μέχρι να παραδώσεις τα κλειδιά στον ιδιοκτήτη. Ανταλλάξαμε αυτοκίνητα, χαιρετηθήκαμε, φορτώσαμε τα κορμιά μας στην σύγχρονη πραγματικότητα του ανατρεπτικού Cactus, όμως η νοσταλγία για 2CV έγινε τελικά, τατουάζ στην σκέψη όλων!

 

συμπέρασμα

Εξήντα έξι χρόνια μετά την έναρξη της παραγωγής του και 24 από την λήξη, για το ασχημόπαπο της Citroen. Το 2CV παραμένει διαχρονικό και σήμερα μπορεί πλέον να κινείται στην σφαίρα του ιστορικού αυτοκινήτου, όμως πέρα από vintage, συχνά πυκνά επιστρέφει στην επικαιρότητα. Σχεδόν μια δεκαετία πριν συνδέθηκε με την εμφάνιση και την φιλοσοφία του Pluriel, ενώ η μόδα της αναβίωσης έχει απασχολήσει και εξακολουθεί να απασχολεί την περιβόητη επιστροφή. Το Cactus φυσικά και δεν είναι η αναβίωση του 2CV, όμως η προσέγγιση στο κομψό, λιτό και απέριττο, είναι γεγονός. Και μάλιστα η αύξηση της παραγωγής του φιλόδοξου κάκτου, δείχνει ότι το κοινό αναζητά κάτι αισθητικά προχωρημένο αλλά λιγότερο σύνθετο και πολύπλοκο. Μήπως τελικά έφτασε η στιγμή της αναβίωσης του γαλλικού θρύλου;