Μια μέρα στο Ring

Οι τελευταίες μέρες της ´Ανοιξης είχαν σημειωθεί στο ημερολόγιο από την αρχή της χρονιάς  για άλλη μία εκδρομή στη  Grüne Hölle.

29 Μα‘ί‘ου λοιπόν πρωί πρωί (ή μάλλον... „μέσα στη νύχτα“ ) ξεκινάμε από το βροχερό ´Ιννσμπρουκ, για να καλύψουμε τα 700 χιλιόμετρα απόστασης που μας χωρίζουν από το Ναό. Καταρρακτώδης βροχή και ομίχλη μας συνοδεύουν απροσκάλεστες σε όλη τη διαδρομή, κάνοντας το ταξίδι μας κάπως κουραστικό, καθώς οι συζητήσεις μας εναλλάσσονται η μία την άλλη, ενώ αναμνήσεις από παλαιότερες επισκέψεις με ανάμεικτα συναισθήματα ξυπνούν...

Το μεσημεράκι μας βρίσκει να ξεκουραζόμαστε στην πάντα φιλόξενη οικογένεια Pitzen, ενώ  ο καιρός συνεχίζει να μην είναι με το μέρος μας. 17:00-19:00 η πίστα είναι ανοιχτή και μπαίνουμε για αναγνωριστικό γύρο.



Συνοδηγός στο Subaru gt του Mike, φτιαγμένο από τον ίδιο, που μοναδικό κοινό στοιχείο με το εργοστασιακό είναι το σασί. Kαταλαβαίνω  πως 2 χρόνια απουσίας είναι αρκετά για να ξεχάσω... τα πάντα. Οι υψομετρικές διαφορές φάνταζουν τόσο υπερβολικές όσο την πρώτη φορά, οι ευθείες που θυμόμουν ανάμεσα στις στροφές λάμπουν δια της απουσίας τους, το οδόστρωμα θυμίζει εκείνο του σταθμού ΗΣΑΠ Αμαρουσίου και ο άψογα ρυθμισμένος -για στεγνό- Ιάπωνας γλιστράει παντού. Στις 20:00 καθόμαστε ήδη για βραδινό στο υπέροχο „il Cavallino“ με τις γευστικότατες ιταλικές του συνταγές και την άψογη εξυπηρέτηση, ενώ  η παρέα μας συνεχίζει να μεγαλώνει.

Το επόμενο πρωί μας επιφυλάσσει μία ευχάριστη έκπληξη. Η βροχή έχει σταματήσει, ενώ  λίγο αργότερα ο ήλιος εμφανίζεται δειλά μέσα από τα σύννεφα. Ο boxer  γουργουρίζει δυνατά, καθώς  το megane φοράει τα semi του και το S2000 κατεβάζει την κουκούλα του. Πρώτη βόλτα για σήμερα βρίσκομαι συνοδηγός στο τελευταίο και από την αρχή νιώθω κάπως άβολα. Η ανάρτηση είναι τελειωμένη, ο οδηγός του άτσαλος στους χειρισμούς του, ενώ Flugplatz και Schwedenkreuz τσιμπάει φρένο καθώς είμαστε στον αέρα και το S αποσταθεροποιείται. Φοβούμενος πως δεν θα βγάλουμε τον γύρο, του κάνω τις απαραίτητες συστάσεις. Συνηθισμένος με το παλιό mazda 3 mps του που συγχωρούσε άπαντα, μάλλον ήταν ορθό να του θυμίσει κάποιος τί έχει στα χέρια του. Στους επόμενους γύρους τον συνεφέρω  κατα πολύ και πλέον οδηγεί καθαρά. Πάμε όμορφα. Ανακούφιση. Λίγο αργότερα το παίρνω  και εγώ  για δυο γύρους. Στις κλειστές στροφές υπερστρέφω  εσκεμμένα και πλέον χαμογελάω (!), ενώ στις υπόλοιπες πάω σβέλτα αλλά φυλαγμένα, αφού ο συνδυασμός ελαστικών και ανάρτησης δεν είναι ο καταλληλότερος  για υπερβολές.

Η δρομίσια M3 της παρέας μας ακολουθεί. Ο ιδιοκτήτης της είναι νέος, 21, και δεν την έχει καιρό, ενώ  είναι η πρώτη του επίσκεψη και δεν γνωρίζει την πίστα. Στο τέλος του δεύτερου γύρου με ευχαριστεί και μου ζητάει να κάνουμε λίγους γύρους μαζί. Κάθομαι στο δεξί κάθισμα και αρχικά απλά παρατηρώ. Οδηγεί καθαρά, χωρίς υπερβολές και πολύ προσεκτικά. Δεν το περίμενα. Στον πρώτο γύρο περιορίζομαι στην αναφορά των πολύ επικίνδυνων σημείων. Οι περισσότερες στροφές είναι τυφλές, οπότε από τον δεύτερο ξεκινάμε γραμμές και ταυτόχρονα του επισημαίνω τα σημεία που μπορεί να μείνει στο γκάζι. Οδηγικά δεν έχω  να του πώ κάτι, εκτός από το να μην χρησιμοποιεί τόσο τα φρένα και να ρυθμίζει την ταχύτητα του από νωρίς. Βελτιώνεται, όπως και ο χρόνος του, που κρατάω  εν αγνοία του. Τελικά γυρίζει οριακά κάτω απ‘το δεκάλεπτο στην πρώτη του επίσκεψη. Congrats!

Επιστρέφουμε στη βάση μας, το Brünnchen, για μεσημεριανό διάλειμμα  και συναντάμε τους υπόλοιπους. ´Ολοι έχουν ήδη διάφορες ιστορίες να πουν, φιλικές μάχες, αυτοκίνητα/οδηγούς που απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή κατά την προσπέραση, καθώς και ατυχήματα.

Μια ώρα αργότερα, βρίσκομαι στα μέσα του επόμενο γύρου, συνοδηγός στο πολύ δυνατό megane rs του Noah, ένα πολύ προσεγμένο καθημερινό gti, προσανατολισμένο για track day χρήση, ενώ  ο ίδιος έχει καλή γνώση της πίστας και η οδήγησή του είναι χωρίς υπερβολές. Χαλαρώνω. Σειρά έχει η hardcore M3 της παρέας. Για άλλη μια φορά συνοδηγός..., αλλά το ήξερα από την αρχή πως σ‘αυτή την επίσκεψή μου (χωρίς προσωπικό αυτοκίνητο) δεν θα οδηγούσα πολύ. Γυρίζοντας στο parking ο Mike μου πετάει τα κλειδιά του gt του, καθώς  παίρνει τη θέση μου στο 36άρι. Με μηδενική εμπειρία από το συγκεκριμένο στάδιο του αυτοκινήτου, μιας και ετοιμάστηκε ελάχιστες ώρες από την αναχώρηση μας στην Αυστρία και συνοδηγό κάτοχο M3 E90, ο πήχης είναι ήδη ψηλά. Από τα πρώτα μέτρα βάζω ψυχολογικό όριο τα 200χλμ/ώρα, τα οποία ορκίζομαι πως δεν θα ξεπεράσω, αλλά η βελόνα του ταχύμετρου έχει άλλη άποψη. Πακέτο! Αυτό το πράμα είναι εθιστικό και εγώ από τους πλέον ευάλωτους όταν αναλαμβάνει η αδρεναλίνη. Μετά το  Bergwerk  έχει γίνει ατύχημα (11^ο χλμ), οπότε κόβουμε για λίγο ρυθμό και το επιθετικό μούτρο μιας  λευκής  1M γεμίζει  προκλητικά τους καθρέφτες μας. Τα όποια ταμπού με το υπερόπλο που έχω  στα χέρια μου χάνονται και τα επόμενα 10 χιλιόμετρα, έπειτα από τριάμιση λεπτά, παίρνουν τη δική τους θέση στο προσωπικό hall of fame των πιο απολαυστικών μου Duells. Η 1M έχει δύναμη, αλλά η αναλογία  kg/hp  είναι καλύτερη στο subaru μας και το μοτέρ του „δίνει“ ακαριαία. Πιέζω  ακόμα  περισσότερο στις στροφές, οπότε μοναδικό σημείο που μπορεί  πλέον να με μαζέψει είναι στα φρένα. ´Ομως  οι  ap racing  άγκυρες  με perfomance friction αναλώσιμα παίζουν δυνατά τον ρόλο τους και το παιχνίδι δυσκολεύει αρκετά για τον Βαυαρό. Περνώντας από Brünnchen  βλέπω  την  παρέα να σηκώνεται, αλλά αυτή τη φορά δεν έχω  χρόνο να τους ψάξω  στον καθρέφτη.

Big  times.

Στη μεγάλη ευθεία  γνέφουμε  φιλικά και με εκτίμηση ο ένας στον άλλο, ευχαριστήρια  για την ωραία μάχη. Respect!

Επιστροφή στην παρέα μας, όπου παραδίδω  στον φίλο μου τα κλειδιά. Τον ευχαριστώ, με τα μάτια μου να λάμπουν από ικανοποίηση, καθώς γύρω  μας μαζεύεται όλη η παρέα και σκηνές από „The Fast and the Furious“ ζωντανεύουν. „1M almost had me bro… . Almost.“

Δείπνο λίγο αργότερα στο Pistenklause με τα φιλετάκια μας δίπλα-δίπλα on their rocks και μία ακόμα υπέροχη μέρα στη Nordschleife  πλησιάζει το τέλος της.

Η επόμενη είναι  πάλι βροχερή και πραγματικά με τόσο προσανατολισμένα στο στεγνό οχήματα δεν έχει πλάκα, ούτε αξίζει το ρίσκο, όποτε παίρνουμε τον μακρύ δρόμο του γυρισμού.

Σύντομη αλλά  πολύ όμορφη επίσκεψη, που μας έβαλε στο κλίμα του Καλοκαιριού, αφήνοντάς μας γλυκιά  γεύση και όρεξη για την επόμενη της σεζόν.

Bis bald wieder!

Ο 10λογος του Ring

Για να απολαύσεις με ασφάλεια την οδήγηση στην πίστα του Nurburgring, ακολούθησε τα παρακάτω 10 hot tips.

1. Μάθε καλά την πίστα

Το 80% των στροφών της Nordschleife είναι τυφλές. Άρα, αν είναι η πρώτη σου επίσκεψη, αφήνεις το χρονόμετρο στο σπίτι (που ούτως ή άλλως απαγορεύεται στα Touristenfahrten).

2. Σκέψου μπροστά, σκέψου απλά

Δες το σαν μία πολύ γρήγορη βουνίσια διαδρομή, που όλο το πλάτος του δρόμου είναι δικό σου. Η τεχνική είναι σχετικά απλή: βλέπεις την είσοδο της στροφής και έχεις επιλέξει ήδη γραμμή εξόδου, ενώ στο μυαλό σου είναι οι τρεις επόμενες στροφές.

3. Προσοχή στα πολλά

Σε αρκετά σημεία τα πράγματα περιπλέκονται. Οι ταχύτητες είναι μεγάλες, οι κλίσεις εναλλάσσονται απότομα και δεν είναι λίγες οι φορές που βρίσκεσαι χωρίς βάρος στα ελαστικά, με έναν ή περισσότερους τροχούς κυριολεκτικά στον αέρα. Εκεί, περισσότερο απ’ όλα, χρειάζεσαι σωστή ανάρτηση, γρήγορα χέρια και καθαρό μυαλό.Οι όποιες διορθώσεις απαιτούν μικρομετρική ακρίβεια και άριστη γνώση του αυτοκινήτου.

4. Από φρένα, πως πας;

Η σταθερότητα στα φρένα πρέπει να είναι δεδομένη. Τα δυνατά φρεναρίσματα είναι μεν μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού, στα σημεία αυτά όμως βρίσκεσαι με αρκετά km/h και το οδόστρωμα δεν είναι σύμμαχος σου ούτε σ’ αυτή τη διαδικασία. Η ποιότητά του μεταβάλλεται κατά τη διάρκεια της διαδρομής. Αντίθετα με όσα πιστεύουν κάποιοι, το Ring δεν τρώει ούτε λάστιχα ούτε φρένα.

5. Υγρές καταστάσεις

Πολλά σημεία φημίζονται για την υγρασία που κρατάνε, όντας βρεγμένα ακόμα και τις ηλιόλουστες μέρες. Ειδικά στην αριστερή μετά το Metzgesfeld τρέχει πάντα νερό και πολλοί καταλήγουν στις μπαριέρες.

6. Kerbs; Ξου

Τα kerbs ΔΕΝ τα ακουμπάμε. Μοναδική εξαίρεση εκείνο της αριστερής μετά την Fuchsröhre, αν το θελήσουμε.

7. Εξ αριστερών

Προσπεράσεις γίνονται μόνο από αριστερά. Ιδιαίτερη προσοχή στις μηχανές. Νομίζεις πως σε βλέπουν καθώς έρχεσαι, αλλά δεν...

8. Είσαι κυνηγός;

Καλό είναι, αν ακόμα δεν έχεις εξοικειωθεί με την πίστα, να αποφεύγεις το κυνήγι κάποιου ή την όποια πίεση. Κάτι που βέβαια δύσκολα τηρείται όταν αναφερόμαστε σε boys with toys, αλλά έχοντας στην άκρη του μυαλού μας πώς κάπως έτσι γίνονται τα λάθη που συνήθως μετανιώνουμε, καμιά φορά βοηθάει...

9. Βροχή, burgers και χάζι

Η βροχή αυξάνει τα ατυχήματα κατακόρυφα και ευθύνεται για τις πολλές ώρες αναμονής στο Devils και στο πάρκινγκ. Τα burgers μετράνε, τα αυτοκίνητα επίσης.

10. Όταν προκύψει η στραβή

Αν νοιώσεις κάτι που συμβάλλει στην ενεργητική ασφάλεια του αυτοκινήτου να παραδίδει αργά πνεύμα, μείωσε ρυθμό μέχρι το τέλος τους γύρου. Αν υποψιαστείς πως χάνεις λάδια, σταμάτα αμέσως στην άκρη, σε σημείο που φαίνεσαι από μακριά.