Βmw 120d Coupe

 Από μικρός  ήμουν υπέρ της βαυαρικής εταιρίας με σήμα την προπέλα. Το ανέκαθεν αυστηρό σχήμα των αυτοκινήτων της συνδυαζόταν με άριστη κατανομή βάρους και ενδιαφέρουσα φιλοσοφία  κινητήρων. „ Οδηγική απόλαυση στη σπορ οδήγηση“, „άνεση σε πολύωρα ταξίδια“ και „ποιότητα κατασκευής υπεράνω  κριτικής“ ανήκαν πάντοτε στις βασικές αρχές της γερμανικής εταιρίας .

Η σειρά 1 coupe είναι μία από τις τελευταίες σχεδιαστικές  προτάσεις του Chris Bangle, ενός ανθρώπου που κατά τη διάρκεια της εικοσαετούς θητείας του στην εταιρία δεν δίστασε να διχάσει επανειλημμένα τους οπαδούς της, καθώς και τον υπόλοιπο αυτοκινητιστικό κόσμο.

Η εξέλιξη με το πέρασμα του χρόνου είναι αναπόφευκτη, με τις ανάγκες  και απαιτήσεις του αγοραστικού κοινού μονίμως να αλλάζουν, ακολουθώντας τις όποιες τάσεις κάθε εποχής . Με την 3άρα συνεχώς να μεγαλώνει, ο coupe Ασσος έρχεται εκεί ακριβώς που πρέπει, σαν σύγχρονη 2002, να κατακτήσει τη νέα γενιά σπορ οδηγών αυτοκινήτων  „υψηλού τουρισμού“. Μπαίνοντας μέσα η εικόνα είναι κάπως γνώριμη, από το καθημερινό  46άρι μας, οδηγοκεντρική θέση οδήγησης, παχύ τιμόνι και πολυτάλαντα μπάκετ. Έπειτα από μερικές ρυθμίσεις κάθεσαι χαμηλά, βαθιά και τα καθίσματα σε σφίγγουν όσο επιλέξεις.

 Ο κινητήρας έρχεται σε λειτουργία  με χαρακτηριστικούς –για ντίζελ- κραδασμούς, οι οποίοι αμέσως μετά σχεδόν χάνονται. Η οδήγηση μέσα στην πόλη ελάχιστα διαφέρει από εκείνη ενός βενζινοκίνητου, ενώ μεγάλα αποθέματα ροπής είναι διαθέσιμα από το „υπόγειο“ των rpm.

Ανεβαίνοντας το βουνό και εξαντλώντας την τουρμπίνα διαρκώς, γίνεται αισθητή η καμπύλη ροπής και δύναμης. Το μοτεράκι θυμίζει περισσότερο σύγχρονο βενζινοκινητήρα με twin scroll, αφού η μέγιστη ροπή των 35 κιλών έρχεται ακαριαία, ενώ η δύναμη (177hp) είναι διαθέσιμη μέχρι λίγο πριν τον κόφτη των 5.000 στροφών/λεπτό. Καμία σχέση δηλαδή με παλαιότερα  πετρελαιοκίνητα σύνολα. Εδώ  καταλαβαίνεις πως στους θαλάμους καύσης καίγεται πετρέλαιο μόνο από την πλακέτα του στροφόμετρου.  

Με παρατεταμένο πάτημα του διακόπτη DTC  τα ηλεκτρονικά πάνε μικρό περίπατο, ενώ εγώ με -6 βαθμούς εξωτερική θερμοκρασία και καλοκαιρινά dunlop στις 17άρες  περιμένω την επόμενη φουρκέτα για να σκάσω επιτέλους ένα πλατύ χαμόγελο. Μάταια όμως. Η απουσία μπλοκέ ευθύνεται για τους καπνούς που βγάζει ο πίσω εσωτερικός τροχός, και προϋπόθεση για παιχνίδια γίνεται η μεταφορά βάρους. Στην Ελλάδα αυτό το πράμα δεν θα ισιώνει ποτέ!

Πιέζοντας το αυτοκίνητο κοντά στα όρια του, η τραχύτητα του κινητήρα γίνεται αρκετά  αισθητή. Πολλούς θα ξενίσει, κάποιους θα ξενερώσει και σίγουρα θα διχάσει, αλλά πότε κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα δεν το έκανε?!? Η αποτελεσματικότητα  του συνόλου είναι αδιαμφισβήτητη, η αίσθηση εύκολα διορθώνεται / προσαρμόζεται και όποιος τολμάει... πάντα βγαίνει κερδισμένος.

Το 6άρι κιβώτιο είναι  πολύ σαφές, όπως μας έχει συνηθίσει η BMW, δυστυχώς όμως δεν μπορώ να πω το ίδιο για το τιμόνι. ´Έχει κάποιο βάρος, με μια τάση νευρικότητας γύρω από την ευθεία, αλλά σε αίσθηση χάνει αρκετά. Ξεκάθαρο όριο πρόσφυσης  λάμπει δια της απουσίας του, όμως επιλέγω για λίγο να ρισκάρω, εμπιστευόμενος το καλό μπροστινό, ελπίζοντας να μην με προδώσει. Σίγουρα όχι ο πιο απολαυστικός τρόπος για να πας  γρήγορα, ειδικά σε τέτοιες συνθήκες. Ανεβαίνοντας ψηλότερα, ο δρόμος είναι χιονισμένος  και χωρίς να εκπλήσσομαι συνειδητοποιώ  πως η αίσθηση του τιμονιού δεν έχει καθόλου αλλάξει. Δυστυχώς ανάμεσα στους τροχούς και τα χέρια μου, πολλές και σημαντικές πληροφορίες πηγαίνουν συνεχώς  χαμένες.

Απίστευτος όμως είναι ο τρόπος με τον οποίο αυτή η coupe BMW περνάει πάνω από λακκούβες και λοιπές ατέλειες του δρόμου. Νοιώθεις τη στιβαρότητα από το σασί  και την καλό-ρυθμισμένη ανάρτηση, ανεξάρτητα από τα χαμηλοπρόφιλα ελαστικά. Η τελευταία είναι υπέροχη μέχρι τα 8/10, αλλά από εκεί και πάνω  χαζεύει συστηματικά στις γρήγορες εναλλαγές κατεύθυνσης, δείχνοντας κάπως μαλακή. Πιθανότατα αυτό να οφείλεται στις αντιστρεπτικές. Με λίγο περισσότερο ψάξιμο στον συγκεκριμένο τομέα και ένα καλό μπλοκέ, το αυτοκίνητο έχει όλα τα εφόδια να μεταμορφωθεί σε καθημερινό „όπλο“, με μέση κατανάλωση 5,5 lt/100 km.

Το πρωί οικονομικότατο ποιοτικό μέσο μεταφοράς, απόγευμα στα Μέγαρα (ή τις Σέρρες) κυνηγητό με τους  γνωστούς αγνώστους, βραδάκι με το έτερον για φαγητό και τη νύχτα στο βουνό, πιθανότατα μόνος..., ή με τυχαίο φουντωμένο πιτσιρικά και το τρικύλινδρο της μαμάς του να ανεβοκατεβαίνουμε μέχρι πρωίας.

Κρίση...

Ιδανικό σενάριο:

Μένεις παραλία Νεας Μάκρης /Ζούμπερι/ Μαραθώνα και αφήνεις μεγαλύτερο καθημερινό προβληματισμό σου να είναι αν θα συνεχίσεις να ντριφτάρεις από Πεντέλη ή Διόνυσο για τη δουλειά. Έξοδα 1000ριού supermini και 2 μεταχειρισμένα λάστιχα κάθε 15 από το γειτονικό σου βουλκανιζατέρ. 

Σκέφτεστε κάτι καλύτερο?!?

 

Ξέρω... , „γιατί ο τοπικός βενζινάς να έχει γιο...?!?“ .

 

Συνοψίζοντας:

- Υποκειμενικά όμορφο coupe, με κορυφαία  ποιότητα κατασκευής.

- Κινητήρας  που σε κάνει να αναρωτιέσαι „πόσο ακόμα καλύτερος μπορεί να είναι ο bi-turbo της 123d...“ , όταν οι μηχανικοί της BMW με μία απλή συνταγή πλησίασαν τόσο την diesel-ο-κίνητη τελειότητα.

- ´Άνεση για τέσσερις και τις αποσκευές τους.

- Με ένα μπλοκέ και σφιχτότερη ρύθμιση της ανάρτησης, εύκολα  μεταμορφώνεται σε „καλό“ drivers car, ακόμα και με τον οικονομικό κινητήρα  πετρελαίου (118d/120d) .