Turbo: Back to the Future

Τα τελευταία χρόνια οι αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν επικεντρωθεί στο να βρουν τρόπους να μειώσουν τους ρύπους, λανσάροντας ολοένα και μικρότερους κινήτηρες, οι οποίοι με τη βοήθεια (ενός, δυο η & τριών!!) turbo πετυχαίνουν το επιθυμητό αποτέλεσμα χωρίς να θυσιάζουν τις επιδόσεις!! Κάθε κατασκευαστής που σέβεται τον εαυτό του έχει τουλάχιστον 1-2 εκδόσεις με turbo, μη πω σχεδόν όλες - ακόμα και η BMW υπέκυψε και αυτή στην νέα μόδα. Έτσι, παρόλο που τρελαίνει ο ήχος του V8 της BMW Μ3, του AUDI RS4/5 ή της MERC 6.3 AMG, η αλήθεια είναι ότι για τη μεγαλύτερη πλειοψηφία οδηγών οι νέοι turbo κινητήρες προσφέρουν όλα όσα χρειάζονται και παραπάνω πολλές φορές, με χαμηλότερο κόστος συντήρησης, καυσίμου αλλά και αγοράς.

Όλη αυτη η turbo-μανία που χαρακτηρίζει την εποχή μας με κάνει να ανατρέξω τουλάχιστον 3 δεκαετίες πίσω, κάπου εκεί στις αρχές του '80 που έκαναν την εμφάνιση τους οι πρώτοι κινητήρες turbo στη Formula 1 με τα "τέρατα" των 1200-1500 ίππων από 4κυλινδρους (BMW) & 6κυλινδρους (Renault). Μετέπειτα, το turbo έγινε σήμα κατατεθέν μικρών γρήγορων αυτοκινήτων παραγωγής. Θυμάστε τα Renault 5GT Turbo με το πανάρχαιο 4κύλινδρο κινητήρα με το πλάγιο εκκεντροφόρο και το καρπυρατέρ; Αρχικά, απέδιδε 115 δυνατούς (και ορεξάτους) ίππους και αργότερα με τη προσθήκη intercooler νερού έφτασε τους 120, που σε συνάρτηση με το χαμηλό βάρος προσέφερε στους ιδιοκτήτες του 5GT απίστευτες επιδόσεις. Οι Γάλλοι με τα 5, 9, 11, 21 & 25, οι Ιταλοί με τα FIAT UNO, LANCIA DELTA HF TURBO & αργότερα HF INTEGRALE (ένα από τα καλύτερα αυτοκίνητα όλων των εποχών κατά τη γνώμη μου), η Alfa Romeo με τις Alfa 75 & 164, οι Σουηδοί με τα Saab 99/900 turbo, η Porsche με την 911 (964) turbo (που έσπασε το φράγμα των 300 ίππων) αλλά και την "state of the art" 959, μεχρι & η Ferrari με την εκπληκτική F40, όλοι "τούρμπιζαν".

 

Και οι παντοδύναμοι (σήμερα) Γερμανοί;

Αυτοί ακολούθησαν τον άλλο δρόμο, μαζί με τους Γιαπωνέζους: πολλά κυβικά και άμα δε τους έβγαιναν τα άλογα και η ροπή, ακόμα πιο πολλά κυβικά! Εκεί που άλλοι έβγαζαν 115-120 ίππους (με ροπή στο Θεό!) από 1.400 κυβικά, οι Γερμανοί πάλευαν να βγάλουν 134-140 (με πολύ χαμηλότερη ροπή) από τουλάχιστον 1.800 ατμοσφαιρικά κυβικά! Οι Γιαπωνέζοι της Honda & Toyota από την άλλη άρχισαν να εκμεταλλεύονται την τεχνολογία μεταβλητού βυθίσματος βαλβίδων (V-TEC) και τα κατάφερναν αρκετά καλύτερα δίνοντας μια αίσθηση μοτοσικλέτας εκεί ψηλά μετά τις 7.500-8.500 rpm!

Έτσι είχαμε τη σχολή των Γερμανών-Γιαπωνέζων (κάτι απο 2ο Παγκόσμιο μου θυμίζει) με έμφαση στα κυβικά και τα πολυβάλβιδα καπάκια από τη μια μεριά και των υπολοίπων Ευρωπαίων με τα πιο λίγα κυβικά (1.300-2000) συν turbo με ίδιες ή υψηλότερες ιπποδυνάμεις αλλά και με πολύ περισσότερη ροπή. Η Γερμανική σχολή με όπλα τα VW Golf GTI 1.8 16V & BMW 318is είχε ήδη αποκτήσει τους δικούς της ένθερμους οπαδούς που υποστήριζαν ότι οι ατμοσφαιρικοί κινητήρες είχαν δύναμη απο 1.000 rpm ενώ πήγαιναν μέχρι τις +7.000rpm χωρίς κενά και χωρίς φυσικά το μεγαλύτερο "ελάττωμα" των turbo της εποχής, το λεγόμενο turbo lag. Αυτή η σχολή μετέπειτα, μας έδωσε τους εκπληκτικούς 6κυλινδρους σε σειρά της BMW.

Δυστυχώς, λόγω της τότε τεχνολογίας ψεκασμού αλλά και ηλεκτρονικών, τα αυτοκίνητα turbo, εμφάνιζαν μια διπλή προσωπικότητα κάτι σαν Mr.Jekyll & Dr.Hyde (μέχρι τις 3.000 rpm ψόφιοι & μετά τρελαίνονταν), οπότε οι καταναλωτές άρχισαν (είτε λόγω φόβου η λόγω περίεργης αίσθησης - κάτσε να γεμίσει η τουρμπίνα να προσπεράσω!) να γυρίζουν τη πλάτη στα αυτοκίνητα με turbo και να δείχνουν μια πιο σαφή προτίμηση προς αυτά τους ατμοσφαιρικούς. Κάπου εκεί λοιπόν στα μέσα τις δεκαετίας του '90, τα turbo εγκαταλείφθηκαν, με εξαίρεση ίσως την AUDI που έπαιζε & στα 2 ταμπλό έχοντας στη γκάμα τους ένα από τους καλύτερους, ακόμα και μέχρι πριν λίγα χρόνια κινητήρα, τον εκπληκτικό 1.8Τ 20V!

Οι Γερμανοί και συγκεκριμένα η VW, στα μέσα του 2005 έκαναν το "colpo grosso" και ήταν αυτοί που άλλαξαν τα δεδομένα και επανέφεραν τα turbo, αρχής γενομένης από τον εκπληκτικό 1.4 TSI (με compressor & turbo, ιδέα που είχε εφαρμόσει η Lancia στην S4), ακολουθούμενοι πολύ σύντομα από σχεδόν όλους τους υπόλοιπους κατασκευαστές (οι Γιαπωνέζοι ξέμειναν λίγο πίσω αλλά τελικά, με κάποια καθυστέρηση θα ακολουθήσουν). Έχοντας λύσει, με τη βοήθεια των ηλεκτρονικών και της τεχνολογίας, όλα τα προβλήματα με το turbo lag, η νέα γενιά υπερτροφοδοτούμενων κινητήρων, υπόσχεται απίστευτες επιδόσεις με πολύ χαμηλή κατανάλωση και προπάντων χαμηλούς ρύπους που σε συνδυασμό με τα κιβώτια διπλού συμπλέκτη μεταμορφώνουν τα 1.400άρια (& σε λίγο τα 1.000άρια) σε πυραύλους εδάφους-εδάφους, όντας τόσο εύκολα στο χειρισμό ώστε να οδηγηθούν άνετα από τον καθένα χωρίς να προβληματίζουν η και να φοβίζουν!

Η ιστορία επαναλαμβάνεται, έχοντας λύσει τα βασικά προβλήματα των προγενέστερων εκδόσεων και αρχίζοντας ίσως λίγο ανάποδα αυτή τη φορά σε σχέση με τους αγώνες (η Formula1 θα ακολουθήσει το 2013-2014). Ίσως σε κάποιους (ο υπογράφων είναι ένας από αυτούς) να λείψει ο ήχος της M3 Ε46/92 η του Honda S2000 εκεί ψηλά στις 8.700 rmp με τα έμβολα να κινούνται στο "οριακό" 24.5-25m/sec! Το θέμα όμως είναι ότι οι τουρμπίνες έμαθαν καλά ο μάθημα τους αυτή τη φορά και η "εκδίκηση" αλλά και επικράτηση τους φαίνεται ότι θα είναι ολοκληρωτική & σαρωτική.