Πίστα στην Δραπετσώνα

Το θέμα για την κατασκευή πίστας προδιαγραφών Formula 1 στην περιοχή του παλιού εργοστασίου των λιπασμάτων στην Δραπετσώνα έχει ανεβάσει ρυθμούς. Όλοι έχουν πλέον πάρει μια ιδέα για το πλάνο της DIELPISFormula1 από την προβολή που υπάρχει από τα ΜΜΕ. Εάν έχει τύχει και δεν έχετε παρακολουθήσει την όλη προσπάθεια ο σχετικός ιστότοπος σας παρέχει όλα τα στοιχεία (dielpisformula1.blogspot.com)

 

Η DIELPISFormula1 πήρε το εγχειρίδιο με τις προδιαγραφές για την κατασκευή μιας πίστας προδιαγραφών F1 και δούλεψε πάνω σε αυτές. Πήρε την έγκριση της FIA για το σχέδιό της και με την ιδέα πήγε στον Bernie Ecclestone. Μέχρι εκεί καλώς.

 

Εμπνευστής της ιδέας είναι ο αρχιτέκτονας κ Παπαθεωδόρου, ο οποίος μαζί με τον κ Τζανή ο οποίος είναι ο Δήμαρχος Δραπετσώνας Κερατσινίου, αλλά και τον πρώην Προέδρο της ΕΛΠΑ και μέλους του Διεθνούς Συμβουλίου Αυτοκινήτου κ Δεσποτόπουλο, έχουν επισκεφτεί όλους τους φορείς και τα διάφορα Υπουργεία ώστε να ενημερώσουν για το πλάνο που υπάρχει, προσπαθώντας να διευκολύνουν και οι όποιες διαδικασίες για να αποφευχθεί η γραφειοκρατία.

 

Το εγχείρημα που έχουν αναλάβει και προσπαθούν να φέρουν εις πέρας είναι πολύ πολύ δύσκολο, και είμαι σίγουρος ότι ξέρουν πολύ καλά. Όπως έχει τονίσει και ο κ Δεσποτόπουλος η προσπάθεια να κατασκευαστεί μια πίστα στην Ελλάδα πηγαίνει πίσω στο 1967. Δεν μπορώ να εκτιμήσω εάν είναι η καλύτερη προσπάθεια, με τις μεγαλύτερες πιθανότητες, αλλά σίγουρα το «παλεύουμε» περισσότερο από κάθε άλλη φορά.

 

Η προμελέτη που έχει εκπονηθεί έχει δείξει ότι το κόστος κατασκευής της πίστας θα ανέλθει στα 650εκ Ευρώ και όλα αυτά από ιδιωτικούς πόρους. Εκτιμάται δε ότι θα χρειαστεί το πολύ 3 χρόνια μέχρι να ολοκληρωθεί η κατασκευή της. Δεν είναι μόνο η πίστα, αλλά στην μελέτη υπάρχει και η κατασκευή του πάρκου αναψυχής, εμπορικού κέντρου και μαρίνας, έργα που σίγουρα θα αναζωογονήσουν την περιοχή. Μάλιστα το 70% της πίστας θα είναι σε δρόμους που υπάρχουν ήδη (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το δύσκολο έχει περάσει).

 

Όμως μιλάμε για ένα τιτάνιο έργο το οποίο έχει πάρα πολλές δυσκολίες. Δυσκολίες όχι στην κατασκευή την ίδια, αλλά στο γενικότερο πλαίσιο της Ελληνικής πραγματικότητας. Ο κος Παπαθεοδώρου πήγε στο Grand Prix του Μονακό όπου και συναντήθηκε με τον Κο Ecclestone. Αφού πήρε ενθαρρυντικά σχόλια γύρισε στην Ελλάδα που βρισκόταν σε μια πολιτική αστάθεια ανάμεσα σε δυο εκλογικές αναμετρήσεις και έβαλε τα πράγματα κάτω.

 

Κάπου εκεί επικράτησε το Ελληνικό φαινόμενο που προσπάθησαν και ίσως προσπαθούν να επωφεληθούν από την πρωτοβουλία αυτή. Το καλοκαίρι επισκέφτηκε την περιοχή ο Πρόεδρος της Τουρκικής Λέσχης Αυτοκινήτου για να «βοηθήσει» την κατάσταση, προφανώς μετά από πρόσκληση κάποιου εκτός της DIELPISFormula1. Ο κοςMumtazTahincioglu έχει πολύ καλές προσβάσεις στα κλιμάκια της FIA. Υπήρχαν και δημοσιεύματα στην Τουρκία ότι υπάρχει ενδιαφέρον για επένδυση στο Project (πιθανώς και από εταιρίες που ελέγχει ο Κος Tahincioglu) κάτι που διαψεύστηκε. Μάλιστα όπως γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις τα νέα βγήκαν και στον ξένο τύπο. Σίγουρα αυτό δεν ήταν κάτι που θα χρειαζόταν αυτή η προσπάθεια. Ειρωνικά δημοσιεύματα από τον ξένο τύπο στην οικονομική συγκυρία αυτή, χαλάνε το κλίμα της προσπάθειας.  Για τον λόγο αυτό χρειάζεται να γίνουν πολύ προσεκτικές και στοχευμένες κινήσεις. Περίεργο είναι ότι την περίοδο που βγήκε αυτή η είδηση επέστρεψε στην επιφάνεια και το ενδιαφέρον για την επιστροφή της F1 στην Τουρκία, η οποία έχασε τον αγώνα για τον λόγο ότι δεν ήθελε να πληρώσει στον Bernie Ecclestone το ποσό που ζητούσε. Πρέπει να προσθέσουμε ότι ιδιοκτήτης της πίστας στην Τουρκία είναι ο Bernie Ecclestone και μπορεί θεωρητικά να πίεζε άλλες Ευρωπαϊκές πίστες να πληρώσουν τις ρήτρες.

 

Πρέπει να πατάμε με τα δυο πόδια στην Γη και να είμαστε ρεαλιστές. Για να υλοποιηθεί το πλάνο χρειάζεται να βρεθεί ο επενδυτής. Ο Ecclestone δεν θα προχωρήσει εάν δεν δει αυτόν που βάζει τα χρήματα. Αυτός λοιπόν θα βάλει τα 650εκΕυρώ που έχουν προϋπολογιστεί. Με αυτά τα χρήματα θα αγοραστεί η έκταση (η οποία αυτή τη στιγμή ανήκει σε 5 διαφορετικές πλευρές), θα κατασκευαστεί η πίστα, οι κτηριακές εγκαταστάσεις, το εμπορικό κέντρο, η μαρίνα κλπ. Από την άλλη θα χρειαστεί το δικό του μερίδιο και ο Bernie Ecclestone ο οποίος για να φέρει την F1 για 2 χρόνια τουλάχιστον θα απαιτήσει τα λεφτά «μπροστά» με δικλείδες ασφαλείας με ρήτρες ύψους περί τα 50εκ Ευρώ. Εάν καθυστερήσει το έργο για οποιονδήποτε λόγο αυτός θα πάρει τα λεφτά του. Ελπίζουμε δε ότι στην φάση της αγοράς της έκτασης δεν θα υπάρξουν περιπτώσεις υπερκοστολόγησης, έχοντας όλοι στα υπόψη για ποιον λόγο υπάρχει αυτή η κίνηση.

 

Τι κερδίζει ο επενδυτής; Εδώ τα πράγματα είναι περίπλοκα. Τα έσοδα για τον επενδυτή θα είναι τα εισιτήρια του αγώνα, μικρό ποσοστό από τις διαφημίσεις και κάποια περιορισμένα αναμνηστικά (merchandising). Αυτά από την πίστα, γιατί στην συγκεκριμένη περίπτωση μπορεί να υπάρχουν συμφωνίες και για εκμετάλλευση άλλων χώρων (εμπορικού κέντρου, μαρίνας), στοιχεία τα οποία δεν είναι διαθέσιμα σε εμάς. Εδώ είναι το δυσκολότερο κομμάτι, γιατί δεν έχει μόνο σημασία να κατασκευάσεις μια πίστα ή ένα «σύμπλεγμα». Σημασία έχει να μπορεί να ζήσει από μόνο του. Να ζει από μόνο του και να βγάζει κέρδος για τον επενδυτή.

 

Σίγουρα μια παρουσία πίστας στην περιοχή θα βοηθήσει στην τοπική οικονομία. Εδώ υπάρχει ένα σημαντικό κλειδί. Το κέρδος όπως λένε κάθε φορά είναι μεγάλο από τους τουρίστες που θα ξοδέψουν μεγάλο ποσό στην περιοχή. Θα συμφωνήσω. Πόσο από αυτό όμως θα μπει στα ταμεία του κράτους; Αυτό δεν είναι εν τέλει το κέρδος που θα πρέπει να έχουμε από τον τουρισμό; Πως θα παταχθεί η φοροδιαφυγή ώστε πραγματικά να υπάρχει αυτό το κέρδος για την οικονομία μας. Δεν χρειάζεται να αναφερθώ στα ρεπορτάζ της τηλεόρασης για τα λαυράκια του ΣΔΟΕ στα νησιά μας.

 

Θα είναι πετυχημένο ένα τέτοιο εγχείρημα όταν το κέρδος για τα ξενοδοχεία, τα ρεστοράν , τις αεροπορικές εταιρίες, τα ΜΜΜ, τους προμηθευτές, τις αλυσίδες καταστημάτων και τις πωλήσεις εισιτηρίων είναι σχεδόν το ποσό της επένδυσης. Αυτό βέβαια δεν θα γίνει από την πρώτη χρονιά. Μπορεί να περάσουν χρόνια μέχρι να πάρει ο επενδυτής τα χρήματά του πίσω και να αρχίζει να βγάζει κέρδος.

 

Θα ήταν ίσως καλύτερο τα πράγματα να ήταν πιο ξεκάθαρα, δηλαδή τα χρήματα να ερχόντουσαν από το κράτος και τα έσοδα να έπεφταν κατευθείαν στα ταμεία, αλλά τέτοια ώρα τέτοια λόγια.

 

Η περιοχή που επιλέχθηκε είναι καλύτερη από ένα αγώνα στο κέντρο της Αθήνας για παράδειγμα. Σε μια πόλη που έχεις ήδη τουρισμό μια πιθανή επιβάρυνση μπορεί να σου φέρει και αντίθετα αποτελέσματα και οι τουρίστες να αποφύγουν να την επισκεφτούν για αυτό ακριβώς τον λόγο (μεγάλη κίνηση για τον αγώνα). Για τον λόγο αυτό πιστεύω ότι για παράδειγμα η Βαλένθια είναι σχετικά επιτυχημένη και ένας αγώνας στο Λονδίνο δεν θα έχει επιτυχία.

 

Άλλα προβλήματα που πιθανώς να προκύψουν, επειδή στην F1 τίποτα δεν μένει στάσιμο, είναι οι ορέξεις του Κου Ecclestone για το που θα μεταφερθεί το καλεντάρι. Οι αγώνες βγαίνουν εκτός Ευρώπης και έχουμε και το Sochi στην Ρωσία που θα είναι αγώνας στους δρόμους της πόλης, και δυναμικά επεξεργάζεται και η υποψηφιότητα του New Jersey.

 

Με την ρευστή οικονομική συγκυρία που επικρατεί, η λέξη «ανάπτυξη» φέρνει … γέλιο, αφού την έχουμε ακούσει πάμπολες φορές. Έχουμε κουραστεί από τις εξαγγελίες για «πάταξη της φοροδιαφυγής», «πάταξη της γραφειοκρατίας», και άλλες τέτοιες. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 2 ενδιαφερόμενοι επενδυτές. Μακάρι να πειστούν ότι τα κουσούρια της Ελληνικής πραγματικότητας σύντομα θα ανήκουν στο παρελθόν και θα ενδιαφερθούν για το project.

 

Πάρα πολλοί θα έχουν πει … «έλα μωρέ, τι λέμε τώρα; F1 στην Ελλάδα; Με τίποτα!». Μπορεί να μην έχουν άδικο, μπορεί η F1 να είναι κάποια … κλικ παραπάνω από αυτά που μπορούμε να υποστηρίξουμε, αλλά δεν πρέπει να αφήνουμε το όνειρο να σβήσει. Ακόμα και πίστα να μην γίνει, αγώνα να μην πάρουμε, έργα τα οποία θα αλλάξουν την καθημερινότητα μας είναι άκρως απαραίτητα. Αυτό ανήκει στην κατηγορία αυτή. Χωρίς την αλλαγή όμως της ελληνικής νοοτροπίας και πραγματικότητας το πλάνο δεν μπορεί να έχει τις τύχες που του αναλογούν.