ΑΜΑΘΗΤΟΙ. Από επιλογή!

Βρέχει, πνιγόμαστε. Φυσάει, καιγόμαστε. Μας εκδικείται η φύση; Ή μήπως πληρώνουμε την αδιαφορία και την απληστία μας; Αν το σκεφτείτε λίγο, θα δείτε ότι είναι το ίδιο πράγμα. Μας εκδικείται η φύση επειδή είμαστε αδιάφοροι, αλαζόνες και άπληστοι. Κλείνουμε ρέματα για να βολευτούμε χωρίς να υπολογίζουμε την ορμή του νερού που δεν σταματά πουθενά και σε τίποτα. Χτίζουμε άναρχα στο εκτός σχεδίου οικοπεδάκι που αγοράσαμε κοψοχρονιά, δίχως να μας ελέγχει κανείς. Αλήθεια, γιατί αυθαίρετα κτίσματα παίρνουν ρεύμα και νερό; «Έλα μωρέ, στην Ελλάδα είμαστε. Όλα γίνονται με λίγο λάδωμα».

Την εποχή που πετάνε από πάνω μας μη επανδρωμένα αεροσκάφη, που συνδεόμαστε ψηφιακά με το αυτοκίνητό μας, που χωράμε όλο τον κόσμο μας και τον κόσμο ολόκληρο μέσα σε ένα smartphone, χάνουμε γνωστούς, φίλους και συγγενείς από φωτιά, μέσα σε οικισμούς! Υπάρχει τόση τεχνολογία εκεί έξω, κι εμείς δεν την εκμεταλλευόμαστε! Πόσο κοστίζει για ένα Δήμο η ανάπτυξη μιας mobile εφαρμογής με χρήσιμες πληροφορίες γενικού περιεχομένου αλλά και με οδηγίες για τις περιπτώσεις φυσικών καταστροφών; Αναλογιστείτε, αν όσοι βρίσκονταν στο Μάτι, αντί να ανεβάζουν στο facebook βιντεάκια με το κινητό τους, είχαν στην οθόνη τους real time ενημέρωση και οδηγίες διαφυγής.

Γκρινιάζω; Ναι, γκρινιάζω. Μα πιο πολύ απογοητεύομαι. Απογοητεύομαι επειδή δεν βλέπω φως. Όσο δεν σεβόμαστε την ίδια μας την ύπαρξη, τον διπλανό μας, τον τόπο που ζούμε, δεν υπάρχει ελπίδα. Και δυστυχώς, την απογοήτευσή μου αυτή δεν μετριάζει ούτε η αυτοθυσία κάποιων από εμάς, όταν μας βρει το κακό. Άνθρωποι που νοιάζονται το συνάνθρωπο, είτε φορούν τη στολή του πυροσβέστη, του αστυνομικού, του στρατιωτικού, του λιμενικού, είτε τρέχουν για να βοηθήσουν, εθελοντικά.

Τι φταίει αλήθεια για τον Θρήνο που ζήσαμε στο Μάτι; Φταίει ο αέρας; Φταίει η άναρχη δόμηση; Φταίει η τοπική αυτοδιοίκηση; Φταίνε οι υπηρεσίες; Φταίει το κράτος; Μα όλα αυτά, εκτός από το πρώτο, είμαστε εμείς. Εγώ, εσύ, ο διπλανός μας. Αν δεν νοιαστούμε πρώτα εμείς για τη ζωή μας, ποιος θα νοιαστεί; Αν δεν φροντίσουμε πρώτοι εμείς να βελτιώσουμε τα κακώς κείμενα, ποιος θα το κάνει; Οι αρμόδιοι; Οι υπεύθυνοι; Οι άλλοι;

Φταίμε εμείς. Που ψηφίζουμε κυβερνήσεις είτε για να εκδικηθούμε τις προηγούμενες που έκαναν τα ίδια, είτε για ρουσφέτι. Που προσπερνάμε την ουρά στο φανάρι και σταματάμε επιδεικτικά κι επικίνδυνα μπροστά της. Που περνάμε με κόκκινο γιατί «έλα μωρέ, αφού δεν έχει κίνηση». Που πληρώνουμε για να περάσει ΚΤΕΟ το σαραβαλάκι μας, αλλά όταν μια ασυντήρητη Porsche σκορπάει τον θάνατο στην εθνική οδό, τρέχουμε πρώτοι να καταδικάσουμε τον φταίχτη. Που κατακρίνουμε όσους έχουν βιλάρες με ιδιωτικές πισίνες και παραλίες, αλλά πολύ θα θέλαμε να είμαστε στη θέση τους. Που βλέπουμε να γίνονται μπροστά στα μάτια μας παρανομίες και ρεμούλες και δεν αντιδρούμε. Φταίμε εμείς, που καταπατάμε το Νόμο όταν μας βολεύει και ξέρουμε πως δεν θα τιμωρηθούμε. Που βάζουμε το προσωπικό συμφέρον πάνω από το συλλογικό.

Είμαστε αμάθητοι. Από επιλογή. Δεν μαθαίνουμε από τα λάθη μας. Και κάθε επόμενη καταστροφή, γίνεται και πιο τραγική… Κι εμείς, λυπούμαστε εκ των υστέρων, προσφέρουμε το κατιτίς μας για ενίσχυση των πληγέντων - από ενδιαφέρον ή/και από τύψεις - και μετά από λίγο το ξεχνάμε, ξαπλωμένοι στην παραλία, πετώντας τη γόπα στην άμμο και το πλαστικό κυπελάκι του καφέ στη θάλασσα, για να πιάσουμε τις ρακέτες και να σπάσουμε για λίγο τα νεύρα των διπλανών μας.

Τα πράγματα δεν θα βελτιωθούν, αν δεν βελτιωθούμε εμείς οι ίδιοι. Αν δεν μάθουμε από τα λάθη μας. Αν δεν απαιτήσουμε καλύτερες κυβερνήσεις, καλύτερους Δήμους, καλύτερους οργανισμούς. Αν δεν διεκδικήσουμε καλύτερα σχολεία, καλύτερες υπηρεσίες, καλύτερη ζωή. Αν δεν γίνουμε το σωστό παράδειγμα για τα παιδιά μας. Ευτυχώς που υπάρχουν και τα παιδιά, γιατί χωρίς αυτά, δεν θα υπήρχε ελπίδα καμιά…

Βαρύ editorial, ε; Τι να κάνω κι εγώ; Ένιωσα την ανάγκη κάπου να τα πω. Συγγνώμη αν σας κούρασα. Εύχομαι καλές διακοπές σε όσους φεύγουν και καλά μυαλά σε όλους μας.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΑΠΟΨΗΣ "START ENGINE"