...for Colin!

Για όσους είχαν δει ζωντανά τον Colin McRae στις ειδικές διαδρομές του εθνικού μας αγώνα, ο χαμός του ήταν μια πολύ κακιά είδηση. Για όσους τον γνώριζαν, ήταν σοκ. Όμως για όσους τον έζησαν είναι μια πληγή που ματώνει, κάθε φορά που ακούς θόρυβο από αγωνιστικό αυτοκίνητο ή γεύεσαι τη σκόνη από ένα γρήγορο πέρασμα.

Ο Kris Meeke ήταν μέγας θαυμαστής του Κόλιν. Ο ΜακΡέι από την άλλη ήταν ο μέντορας του. Στον Κόλιν οφείλει ο Κρις τη συμμετοχή του στο παγκόσμιο πρωτάθλημα Ράλλυ και κανένας δεν ξέρει, αν ο Κόλιν δεν είχε φύγει έτσι ξαφνικά, πως θα είχε εξελιχθεί ο Μικ.

Ο Βρετανός πέρασε από πολλές ομάδες, αλλά δεν είχε καταφέρει να εδραιωθεί, είτε από ατυχία είτε από το ασυγκράτητο ρυθμό του. Η μεγαλύτερη ευκαιρία του ήταν όταν η Mini έφτιαξε ομάδα με τον Ρίτσαρντς υπεύθυνο. Όμως η BMW είχε πλέον αλλάξει ρώτα και δεν μπήκε ποτέ στο πρωτάθλημα, εγκατέλειψε την προσπάθεια πριν ακόμα ξεκινήσει. Σόρδο και Μικ βρέθηκαν ξαφνικά εκτός νυμφώνος.

Ο Μικ φέτος ξαναγύρισε στο προσκήνιο σαν οδηγός της Citroen. H νίκη του στην Αργεντινή ήταν πανάξια . Μπορεί οι οδηγοί της VW να ήταν εκτός, αλλά για σκεφτείτε ότι πολεμούσε ανάμεσα σε ίσους και κατάφερε να ξεπεράσει ουσιαστικά τον εαυτό του και την τάση του να αγοράζει οικόπεδα. Για πολλούς ήταν έκπληξη όταν βγήκε από το αυτοκίνητό του όντας νικητής και αφιέρωσε την πρώτη του νίκη στον Colin McRae.

Για αυτούς που ήξεραν τον ΜακΡέι ήταν φυσικό ενώ για αυτούς που τον έζησαν ήταν ΣΥ-ΓΚΙ-ΝΗ-ΤΙ-ΚΟ.

Μπράβο σου ρε μάγκα που δεν ξέχασες!

Μπράβο σου ρε μάγκα που το θύμισες σε όλους όσους τόσο καιρό κάνουν τα πάντα για να τον ξεχάσουμε!

Μπράβο σου ρε μάγκα μας έκανες να βουρκώσουμε!

Περισσότερα άρθρα της Πόπης, στο blog tispopis