Η απόσυρση, η διεφθαρμένη κρατική μηχανή …και οι παράλογες απαιτήσεις του Κου Ν!

Όλα ξεκίνησαν ένα  ήσυχο (δυστυχώς –λόγω έλλειψης διελεύσεων) μεσημέρι, όταν ο Κος Ν επισκέφθηκε το κατάστημα της Αντιπροσωπείας που εργάζομαι «έτοιμος» να προχωρήσει στην αγορά του μοντέλου που τον ενδιέφερε καθώς φυσικά πιο πριν είχε κάνει την έρευνα του, και είχε διαπιστώσει ότι η προσφορά συγκεκριμένου μοντέλου & χρώματος  που είχαμε αναρτήσει στην ιστοσελίδα μας, ήταν μακράν η πιο συμφέρουσα.* («κρατήστε» το αυτό για πιο κάτω). Φυσικά παρόλα αυτά  η πρώτη του ερώτηση ήταν αν όλες αυτές οι εκπτώσεις και παροχές αφορούσαν και μη ετοιμοπαράδοτα χρώματα , η απάντηση ήταν αρνητική και αφού το σκέφτηκε 1-2 ημέρες ακόμα, τελικά αποφάσισε να προχωρήσει στην αγορά του ετοιμοπαράδοτου αυτοκινήτου με τις επιπλέον εκπτώσεις και παροχές.

Κάπου εκεί ξεκίνησε ο «Γολγοθάς» τόσο για το κατάστημα που εργάζομαι (αφού σε μία τέτοια περίπτωση [Απόσυρσης] άμεσα εμπλεκόμενος δεν είναι μόνο ο εκάστοτε Σύμβουλος Πωλήσεων, αλλά και μία σειρά ακόμα ανθρώπων που θα τρέξουν σε Υπουργείο, Εφορία, Τελωνείο, Εταιρεία ανακύκλωσης κτλ… ) όσο και για τον Κο Ν, όλα έγιναν λάθος… συμπληρωμένες σε σημεία που είχε διευκρινιστεί ότι δεν έπρεπε Υπ. Δηλώσεις, λάθος συνεννόηση για την καταστροφή του αυτοκινήτου (το οποίο ήταν ακινητοποιημένο 2 έτη τώρα ) κτλ….

Αποτέλεσμα αυτών ύστερα από ένα χ (αρκετά μεγάλο) διάστημα και αφού οι Εσωτερικές διακινήσεις φακέλων των Υπουργείων δεν είχαν κάνει πραγματικά καμία κίνηση προώθησης για τις εκκρεμότητες αυτών των υποθέσεων (και όχι φυσικά μόνο του Κου Ν-όπως αυτός πίστευε, λόγω κωλυσιεργίας δικιάς μας-) οι πιέσεις, οι απειλές για ακύρωση της κράτησης ή τουλάχιστον της εξ αρχής παραγγελίας νέου αυτοκινήτου στο αρχικό επιθυμητό χρώμα και ΦΥΣΙΚΑ με όλες τις παραπάνω παροχές * αφού χαρακτηριστικά  όπως είπε «πεινάμε» θεώρησε ότι ήταν επιβεβλημένη.
ΒΕΒΑΙΩΣ κάτι τέτοιο δεν έγινε αφού δεν ήταν  δυνατόν, ύστερα από διαβουλεύσεις με τους υπάλληλους του Υπουργείου μάθαμε ότι ο λόγος καθυστέρησης ήταν πραγματικά πολύ απλός (περίμεναν να μαζευτεί μεγάλος όγκος αντίστοιχων υποθέσεων για να φύγει η αλληλογραφία)  αλλά καθόλου κατανοητός τόσο από τον Κο Ν όσο φυσικά και από το Κατάστημα, αποτέλεσμα  των πιο πάνω, να ξανά ειπωθούν οι προαναφερθέν απειλές με τελική απόφαση να γίνει ότι είναι δυνατόν από πλευράς μας και με οποιοδήποτε κόστος για να παραλάβει το αυτοκίνητο άμεσα ο Κος Ν. Πλέον τα πάντα κύλισαν άψογα και ομαλά στο Υπουργείο αφού φυσικά τα πράγματα διευκολύνθηκαν από την πλευρά μας (το γνωστό «λάδωμα») …

Συνοψίζοντας… πώς οι Υπάλληλοι του Υπουργείου να μην ξανα έχουν την ίδια αντιμετώπιση και να περιμένουν το «λάδωμα»… πώς αυτός ο δύσμοιρος Κρατικός Μηχανισμός να λειτουργήσει σωστά  πώς θα βοηθηθούμε  σαν κοινωνία όταν το μόνο που κοιτάμε είναι το  προσωπικό μας συμφέρον ή απλά το να «τινάξουμε» από πάνω μας την οποιαδήποτε ευθύνη… φυσικά στην προαναφερθέν ιστορία ακόμα και αν ο Κος Ν περίμενε και δεν απαιτούσε το «λάδωμα» για την περίπτωση του δεν πρόκειται να άλλαζε κάτι, τουλάχιστον όχι άμεσα… αλλά κάποτε δεν πρέπει να κάνουμε την αρχή; Κάποτε δεν πρέπει να κοιτάξουμε το Δάσος και όχι το Δέντρο…;