Jean Panhard (1913-2014): Ενεργός μέχρι τέλους

Και όμως ήταν από τις μακροβιότερες αυτοκινητοβιομηχανίες. Γιατί το όνομα της Panhard (μαζί με αυτό της Levassor) έζησε από το 1886 έως το 1965 οπότε και αγοράστηκε από την Citroen και τελευταίο μέλος της οικογένειας ήταν ο Jean Panhard ο οποίος έφτασε στα 101 χρόνια.

Να θυμίσουμε ότι ήταν ο Rene Panhard ο οποίος αρχικά εμφανίστηκε ως επιπλοποιός στην Perin & Pauwels το 1867. Έξι χρόνια μετά ο Emile Levassor θα συμμετάσχει σαν μέτοχος, όταν πλέον η εταιρεία είχε εμπλακεί στη σχεδίαση υπερκατασκευών για τις… άμαξες χωρίς άλογα και μετά τον θάνατο του Perin, το 1896 η εταιρεία θα μετονομαστεί σε Panhard & Levassor. Εντωμεταξύ είχαν έρθει σε επαφή με την Gasmotorenfabrik Deutz του Gottlieb Daimler για την αγορά τεχνογνωσίας στην κατασκευή κινητήρων εσωτερικής καύσης και το αποτέλεσμα της συνεργασίας ήταν η παραγωγή ολόκληρων αυτοκινήτων από την Panhard & Levassor. Τα δύο πρώτα τετράτροχα πουλήθηκαν το 1891 και η επιτυχία τους ήταν τόσο μεγάλη που το 1902 η παραγωγή είχε ανέβει στα 1.000 αυτοκίνητα!

Μετά τον θάνατο του Rene το 1908 τη διοίκηση της εταιρείας ανέλαβε ο αδελφός του Leon και ο γιος του Hippolyte. Μετά το θάνατο πάλι και του Leon στη διεύθυνση συμμετείχε και ο γιος του Paul που ανέλαβε τελικά όλη τη διεύθυνση μέχρι το 1960. Η Panhard πάντα βρίσκονταν στην εμπροσθοφυλακή της πρωτοπορίας και το 1937 ο Jean (γιός του Paul) αρχίζει τη σταδιοδρομία του στην οικογενειακή επιχείρηση σαν τεχνικός διευθυντής. Έχοντας σπουδάσει στο Ecole Polytecnique πρόσφερε πολλά στην επιβίωση της εταιρείας που στη δεκαετία του ’30 δεν ζούσε τις καλύτερες στιγμές της εμπορικά. Ήρθε σε επαφή με το υπουργείο στρατιωτικών και κατάφερε να αγοράσει τον πιο εξελιγμένο τεχνολογικό εξοπλισμό και άρχισε την παραγωγή στρατιωτικού υλικού, όπως τροχοφόρα άρματα μάχης, ενώ παράλληλα προχώρησε την εξέλιξη ενός μικρού αυτοκινήτου, που τόσο πολύ χρειάζονταν για την επιβίωσή της.

Πάντως από το 1955 ο Jean είχε αρχίσει τις συνομιλίες με τη Citroen για να αγοράσει το 25% της εταιρείας, αλλά και τα οικονομικά της Citroen δεν ήταν και πολύ ανθηρά εκείνες τις ημέρες και μόνο το 1967 κατάφερε να την αγοράσει και μάλιστα εξολοκλήρου. Παρά την εξαγορά πάντως του τμήματος των αυτοκινήτων, ο Jean κράτησε για τον εαυτό του την Mecaniques Panhard et Levassor που κατασκεύαζε τα στρατιωτικά οχήματα μέχρι την συνταξιοδότησή του το 1981. 

Έτσι βρήκε χρόνο να ασχοληθεί με άλλες δραστηριότητες και διατέλεσε πρόεδρος του Automobile Club de France, αντιπρόεδρος της FIA και πρόεδρος του Paris Salon! Ενεργός μέχρι τέλους!