John Surtees 1934-2017: Από την ιστορία στον μύθο

Μία από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες στον χώρο των αγώνων πέρασε στον μύθο και πλέον θα αγωνίζεται στο Hall of Fame των ουρανών, έχοντας γράψει μια από τις πιο εντυπωσιακές σελίδες στις πίστες πάνω σε δύο και τέσσερις τροχούς. Άλλωστε ήταν και ο μόνος αγωνιζόμενος που είχε καταφέρει να κερδίσει τίτλους στη σέλα και στο μπάκετ!

Το Νο4 στον κόσμο δεν είναι πια μαζί μας. Ο John Surtees που είχε γεννηθεί στις 11 Φεβρουαρίου του 1934 είδε τη… σημαία του τερματισμού για τελευταία φορά στις 10 Μαρτίου του 2017, μετά από αναπνευστικά προβλήματα.

Βέβαια το Νο4 είναι βάση της δικής μας κατάταξης που θέλει τον Tazio Nuvolari στο νούμερο ένα, τους Juan Manuel Fangio και Ayrton Senna να ακολουθούν και τον «all British» Surtees να ακολουθεί στη κατάταξή μας. Αν συμφωνείτε με την κατάταξή μας έχει καλώς, αν πάλι δεν συμφωνείτε και πάλι έχει καλώς, γιατί αυτές οι επιλογές κάθε άλλο παρά αντικειμενικές είναι, ή μπορούν να είναι! Όποιες όμως και αν είναι οι προτιμήσεις σας, ο John Surtees κάθε άλλο παρά ένα τυχαίο πρόσωπο ήταν.

Μοτοσυκλέτα

Γεννημένος στο Ηνωμένο Βασίλειο και συγκεκριμένα στο νότιο Λονδίνο, ο Surtees ήταν γιος εμπόρου μοτοσυκλετών. Η πρώτη του αγωνιστική εμπειρία ήταν με το sidecar του πατέρα του, το οποίο φορούσε κινητήρα της Vincent. Και μπορεί να κέρδισε τον αγώνα, αλλά τέθηκε εκτός όταν οι αγωνοδίκες ανακάλυψαν την ηλικία του. Ήταν μόλις 15 ετών, αλλά η αγάπη του σε οτιδήποτε μηχανικό τον ώθησε να πάρει τη θέση του μαθητευόμενου στο εργοστάσιο της Vincent.

Μεγαλώνοντας μπήκε και με το νόμο στους αγώνες και άρχισε με Norton ως επίσημος οδηγός το 1955. Όμως τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι Βρετανοί τον ανάγκασαν να συμμαχήσει με τον… διάβολο και να γίνει μέλος της ομάδας της MV Agusta, στην οποία απέκτησε και το προσωνύμιο «figlio del vento» το οποίο μεταφράζεται ως «γιος του ανέμου»!

Και όχι χωρίς καλό λόγο, αφού το 1956 κέρδισε τον πρώτο τίτλο στα 500 κ. εκ. που άλλωστε ήταν και ο πρώτος για το ιταλικό εργοστάσιο. Το 1957 οι Gilera αποδείχτηκαν ανίκητες και έτσι περιορίστηκε στη τρίτη θέση, αλλά την επόμενη χρονιά επανήλθε και για τρία συνεχόμενα χρόνια (1958-1959-1960) κέρδισε τον Παγκόσμιο Τίτλο στη μεγάλη κατηγορία. Παράλληλα μάλιστα, τα τρία αυτά χρόνια ήταν άπιαστος και στη μεσαία κατηγορία των 350 κ.εκ. όπου και εκεί έβαλε τον τίτλο στη τσέπη του. Μάλιστα έγινε ο πρώτος οδηγός που νίκησε το πολύ δύσκολο και επικίνδυνο Senior TT στο Isle of Man για τρεις συνεχόμενες χρονιές! Ένα όχι μικρό και καθόλου ευκαταφρόνητο κατόρθωμα.

Αυτοκίνητο

Μετά τις νίκες του αυτές αποφασίζει να μετακομίσει full-time στη Formula 1 με Lotus και δείχνει αμέσως την ταχύτητά του ανεβαίνοντας στο δεύτερο σκαλί στο Silverstone, που ήταν μόλις ο δεύτερος αγώνας του, ενώ στον επόμενο στο πορτογαλικό Grand Prix κάνει τον ταχύτερο γύρο και ξεκινά από την pole position!

Την επόμενη χρονιά μετακομίζει στην ομάδα του Reg Parneli, στο μπάκετ ενός Cooper T53, αλλά το 1964 θα είναι η καλύτερη του, αφού πλέον σαν μέλος της ομάδας της Ferrari θα κερδίσει τον Παγκόσμιο Τίτλο για την Ιταλική ομάδα!

Όμως δεν θα χαρεί πολύ γιατί στις 25 Σεπτεμβρίου του 1965 θα έχει ένα φοβερό ατύχημα στο Οντάριο του Καναδά, που θα θέσει τη ζωή του σε κίνδυνο και όταν τελικά θα βγει από το νοσοκομείο, η μια του πλευρά εμφανώς θα είναι κοντύτερη από την άλλη!

Το 1966 θα επανέλθει στην Formula 1 με την ομάδα της Ferrari και τους νέους τρίλιτρους κινητήρες της και θα τερματίσει δεύτερος πίσω από τον Jack Brabham, ενώ ήταν επικεφαλής στο Μονακό, εμπρός από τον Jackie Stewart πριν εγκαταλείψει από κινητήρα. Τα πράγματα όμως έγιναν αφόρητα για τον Βρετανό στην ιταλική ομάδα, όταν έγιναν υπαινικτικές αναφορές για την σωματική του ικανότητα! Αυτός το πήρε προσωπικά και εγκατέλειψε την ομάδα. Μια απόφαση που μάλλον στοίχισε στον Surtees και την Ferrari τον τίτλο του 1966. Στο τέλος της χρονιάς πάντως θα υπογράψει για την Honda και παρά το γεγονός ότι η RA273 αποδείχτηκε μη ανταγωνιστική, με την RA300 κατάφερε να δώσει στην ιαπωνική ομάδα τη δεύτερη νίκη της και μάλιστα στο Ιταλικό Grand Prix!

Κατασκευαστής

Το 1970 μπαίνει στον χώρο των αγώνων σαν κατασκευαστής με δική του ομάδα δημιουργόντας πλαίσια για την Formula 5000, Formula 2 και Formula 1. Τελικά θα εγκαταλείψει την προσωπική του επαφή με το μπάκετ το 1972, ενώ η ομάδα του θα συνεχίσει μέχρι και το 1978.

Προσωπικά

Ο Surtees παντρεύτηκε δύο φορές. Την πρώτη το 1962 με την Patricia Burke και τη δεύτερη το 1987 με την Jane Sparrow με την οποία απέκτησε τρία παιδιά, τις Leonora, Edwinka και τον Henry. Βίωσε μάλιστα τον χειρότερο πόνο που μπορεί να νιώσει ένας πατέρας, όταν το 2009 ο γιός του έχασε τη ζωή του σε αγώνα της Formula 2 στο Brands Hatch.

Το όνομά του ήταν φυσικό να βρίσκεται ανάμεσα σε αυτά του International Hall of Fame και είχε τιμηθεί με τα μετάλλια του Order of the British Empire, Commander of the Order!