Στράτος Σταματάκης: Ασταμάτητος!

Στην Ελλάδα, οι λέξεις «αναπηρία» κι «αγώνες αυτοκινήτου», δεν έμπαιναν στην ίδια πρόταση, μέχρι πριν λίγα χρόνια. Πλέον αυτό έχει αλλάξει, χάρη στο Στράτο Σταματάκη και τη Disabled Motorsports Racing Team

  • -
  • -

Ο Στράτος Σταματάκης είναι ο πρώτος Έλληνας οδηγός αγώνων με αναπηρία, ο οποίος διαθέτει αγωνιστική άδεια οδήγησης κι από το 2015, συμμετέχει μ’ ένα διασκευασμένο αγωνιστικό αυτοκίνητο, σε διάφορες μορφές αγώνων. Μάλιστα, την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, ο Στράτος ήταν με το Peugeot 106 του στην πρώτη θέση της κατηγορίας C6 στην βαθμολογία του Πανελλήνιου Πρωταθληματος Ράλλυ Ασφάλτου! Το GOCAR μίλησε με τον Κρητικό οδηγό και του έθεσε μερικές ερωτήσεις, τις οποίες απάντησε άμεσα, πρόθυμα και με το δικό του ιδιαίτερο τρόπο.

 

GOCAR: Ποιος είναι ο Στράτος Σταματάκης;

Γεννήθηκα στο Ηράκλειο τσι Κρήτης τον Ιανουάριο του 1984. Από μικρός, τρελαμένος σβούρος* με τα μηχανάκια και με τ’ αυτοκίνητα. Συμμετείχα, στην οργάνωση των αγώνων αυτοκινήτου από το 2001 έως το 2004, όπου έβγαλα την πρώτη μου λισάνς. Τον Ιούλιο του 2005, μετά από μια κυριακάτικη γρήγορη βόλτα στο Μπαλί (Ρεθύμνου), έχασα τον έλεγχο της μηχανής μου, μ’ αποτέλεσμα τον ακρωτηριασμό του δεξιού μου ποδιού. Η αναπηρία μού φρέναρε τα όνειρα. Σηκώθηκα μ’ ένα προσθετό μέλος κι έμαθα να περπατώ ξανά από την αρχή, βάζοντας σκοπό να καταφέρω όσα δεν κατάφερα με τα δυο μου πόδια. Σήμερα, είμαι τριάντα τεσσάρων (34) χρονών, έχω ένα γιο επτά (7) χρονών, είμαι οδηγός αγώνων αυτοκινήτου και παίκτης ομάδας μπάσκετ με αμαξίδιο.

*σβούρος = πιτσιρικάς με πειραγμένο μηχανάκι που γυρνάει γύρω γύρω στην πόλη


 

Πως κόλλησες το “μικρόβιο” της ταχύτητας;

Δεν χρειαζόσουν κάτι παραπάνω την δεκαετία του ’90, από ένα σκουτεράκι της μαμάς ν’ αλωνίζεις τη γειτονιά, ένα θείο να σε πηγαίνει σούζα παντού, δυο χειρόφρενα του, πιτσιρικά τότε, πατέρα να σου κάνει την «κωλιά» και κόλλησες το μικρόβιο. Περνώντας τα χρόνια, οι παρέες με κόφτες, είτε βόλτα στο κέντρο είτε οπουδήποτε αλλού πηγαίναμε, δεν είχε σημασία αρκεί να στρίβαμε γρήγορα. Το 2001, πήγα για πρώτη φορά στον τότε Αγωνιστικό Όμιλο Κρήτης (ΑΟΚ). Δεν θυμάμαι να πέρασε μία εβδομάδα όπου έβαλα δυο μπάκετ στο αυτοκίνητο μου. Δόκιμος Κριτής σε ό,τι αγώνα ανά την Κρήτη μέχρι το 2004, όπου έκατσα πρώτη φορά σε αγωνιστικό σαν συνοδηγός, κι όλα άρχισαν.

 

Και έτσι δημιουργήθηκε η Disabled Motorsports Racing Team. Πες μας δυο λόγια για την ομάδα

Η Disabled Motorsports Racing Team δημιουργήθηκε για να παρουσιάσουμε την προσπάθεια και τον αγώνα μας μέσω ενός logo κι ενός ονόματος που χαρακτηρίζουν την αναπηρία και το motorsport, κι όχι σαν δική μου, ατομική προσπάθεια. Σκοπός της ομάδας, είναι η διάδοση και προτροπή των ατόμων με αναπηρία να συμμετέχουν στο μηχανοκίνητο αθλητισμό. Είναι δύσκολο ακόμα και τώρα μετά από τρία χρόνια να καταλάβει ο κόσμος την ιδιαιτερότητα του αυτοκίνητου γι’ αυτό και στην σελίδα μας στο facebook έχουμε όλη την διαδικασία κατασκευής του αυτοκινήτου με τις μετατροπές.

 

Τι ήταν αυτό που σε ώθησε να διασκευάσεις ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο ώστε να πάρει ειδική έγκριση και πως αισθάνθηκες όταν ολοκληρώθηκε με επιτυχία αυτή η διαδικασία;

Η αγάπη μου για το motorsport και για το βουνό ήταν που μ’ έκαναν να ξεκινήσω αυτό το αγωνιστικό. Ήμουν αγωνιζόμενος και πριν το ατύχημα, έτρεχα σαν συνοδηγός οπότε δεν χρειάστηκε και πολύ. Η κατασκευή και το στήσιμο του αυτοκινήτου ξεκίνησαν χωρίς να έχουμε κάποια σίγουρη απάντηση από κάποιον για το αν θα μας επιτρέψουν να συμμετέχουμε σε αγώνες ράλλυ. Με την ολοκλήρωση του αυτοκινήτου και την έγκριση από την Τεχνική αλλά και Ιατρική Επιτροπή της ΟΜΑΕ, η ικανοποίηση ήταν πολλή μεγάλη για δύο λόγους. Πρώτος λόγος ήταν που υλοποίησα ένα στόχο που είχα βάλει πριν με «φρενάρει» η αναπηρία, να συμμετέχω στους αγώνες με δικό μου αγωνιστικό σαν οδηγός κι ο δεύτερος, επειδή άνοιξα ένα δρόμο για τα άτομα με αναπηρία, που δεν υπήρχε στην Ελλάδα: να μπορούμε να συμμετέχουμε σε αγώνες ράλλυ.

 

Ποιες είναι οι τροποποιήσεις που έγιναν στο αυτοκίνητο, ώστε να μπορείς να το οδηγήσεις;

Οι τροποποιήσεις είναι ίδιες με της καθημερινής μου οδήγησης, μ’ εξαίρεση του συμπλέκτη που ήταν μια μεγάλη δοκιμασία για όσους έχουν ασχοληθεί μέχρι τώρα. Η πρώτη και βασική τροποποίηση είναι το πεντάλ του γκαζιού, το οποίο μεταφέρθηκε στην αριστερή πλευρά για το λόγο ότι οδηγώ μόνο με το αριστερό μου πόδι. Η δεύτερη, όπως προανέφερα, ήταν ο συμπλέκτης όπου έπρεπε με κάποιο τρόπο να λειτουργεί χειροκίνητα αλλά να είναι συγχρόνως κι εύκολος στη λειτουργία του. Χρειάστηκαν πάρα πολλές δοκιμές και ακόμα περισσότερα συγχρονιζέ για να καταφέρουμε να φτιάξουμε τον ιδιαίτερο πύργο-λεβιέ, ώστε με τη λειτουργία του να συνδυάζει τη διαδρομή και τη σκληρότητα που απαιτείτε για γρήγορη χρήση. Κι όλα αυτά χάρη στον Γιώργο Κουλεντάκη της Moto Rektifie Kentanes.

 

Τι δυσκολίες, τεχνικές και διοικητικές-γραφειοκρατικές, αντιμετώπισες μέχρι να λάβει έγκριση το αυτοκίνητο;

Δεν μπορώ να πω ότι υπήρξαν δυσκολίες. Το αυτοκίνητο πέρασε τεχνικό έλεγχο για θέματα ασφαλείας με απόλυτη επιτυχία, όπως ισχύει για όλα τα αγωνιστικά αυτοκίνητα. Στο θέμα της διασκευής, οι μετατροπές στο γκάζι και το συμπλέκτη είναι ελεύθερες βάσει των τεχνικών κανονισμών και πιστοποιημένες βάσει Υπουργείου Μεταφορών, οπότε δεν χρειάστηκε κάποια επιπλέον έγκριση.

 

Ποια είναι η καλύτερη στιγμή που είχες στους αγώνες αυτοκινήτου, μέχρι σήμερα;

Δεν ξέρω αν μπορώ να χαρακτηρίσω κάποια στιγμή στους αγώνες καλύτερη γιατί κάθε φορά, σε κάθε πόλη και σε κάθε αγώνα είναι διαφορετικά και πάντα είναι όλο και καλυτέρα. Σίγουρα η στιγμή πάνω στο βάθρο με τους δικούς σου ανθρώπους να σε χειροκροτούν, είναι η καλύτερη.

 

Ποια είναι η δυσκολότερη στιγμή που είχες στους αγώνες αυτοκινήτου, μέχρι σήμερα;

Τη δυσκολότερη στιγμή μπορώ να την ξεχωρίσω και μάλιστα είναι η δεύτερη φορά που αντιμετωπίζω μια δύσκολη στιγμή. Την πρώτη φορά το 2016 στο Ράλλυ Κρήτης, στην πρώτη μας συμμετοχή είχαμε μια σύγκρουση σ’ ένα δέντρο και σε λιγότερο από δυο μήνες ήταν ο επόμενος αγώνας στο Παγκρήτιο Πρωτάθλημα, όπου τα δώσαμε όλα για να είναι έτοιμο το αυτοκίνητο. Στην παρούσα φάση στο 24ο Ηπειρώτικο Ράλλυ, καταστράφηκε ο κινητήρας μας και βρισκόμαστε στη μέση του πρωταθλήματος με αποτέλεσμα να τρέχουμε για την κατασκευή καινούργιου, με λιγότερο από ένα μηνά μπροστά μας για το ράλλυ ΔΕΘ στην Θεσσαλονίκη. Οπότε, καταλαβαίνεις ότι οι δύσκολες στιγμές είναι οικονομικές και πάντα θα είναι.

 

Ποιοι είναι οι άνθρωποι που σε στήριξαν, σε στηρίζουν και θα ήθελες να τους ευχαριστήσεις

Είναι πολλοί και είναι όλοι τους σημαντικοί. Ο πρώτος άνθρωπος που πίστεψε σ’ έμενα και έχει δώσει το 110% για το αυτοκίνητο είναι ο συνοδηγός μου ο Γιώργος Παυλάκης, έχει περάσει από τα χεριά του κάθε βίδα του αυτοκινήτου. Ο μηχανικός κι αρχηγός της ομάδας, ο Παναγιώτης Κτιστάκης που έχει φέρει το αυτοκίνητο στα μέτρα μου και δεν πήγε διακοπές φέτος για να ετοιμάσουμε το αυτοκίνητο. Την εταιρία ανταλλακτικών αυτοκινήτου «Κουζουλόγλου» και την Ελένη Κουζουλόγλου που από την πρώτη στιγμή πίστεψε σ’ εμάς και μας στηρίζει οικονομικά. Την αρτοποιία-ζαχαροπλαστική «Σταματάκης» και τ’ αδέλφια Σταματάκης Πολύδωρος, Μανώλης και Μαρία που για δυο συνεχόμενα χρόνια μας ενισχύουν με τα ελαστικά των αγώνων. Όλους τους αφανείς ήρωες, το ρεκτιφιέ Μπιρμπίλης Γιώργος - Πανταζής Βασίλης, το digital tune Papadakis Nikos, τις ευθυγραμμίσεις Φαρσαράκης Μανώλης, τα ελαστικά Χατζάκης Νίκος, το Moto rektifie Kentanes, τους Anaplioths Bros, το Talos Plaza, τον Ψαράκη Λευτέρη της Cartronic και τους Lefteris Kardamakis Link ecu, Ktistakis Tuning Performance, Poulakis off road tech, Stamatakis Constructions. Και φυσικά την οικογένεια μου, που δεν λείπει από αγώνα.

 

Πιστεύεις ότι χρειάζεται να αλλάξει κάτι στους ελληνικούς αγώνες αυτοκινήτου;

Στους αγώνες αυτοκινήτου στην Ελλάδα πρέπει να αλλάξουν πολλά, ώστε να βγουν από τα γκαράζ όλα τ’ αγωνιστικά αυτοκίνητα. Η αύξηση του αριθμού των αγώνων πρέπει να σταματήσει, γιατί συνεχώς αναβάλλονται κι ακυρώνονται αγώνες. Πρέπει μόνο οι άξιοι να κάνουν αγώνες, αυτοί που αγαπούν το άθλημα κι όχι για την τσέπη τους. Υπάρχει μια χρόνια αρρώστια στο μηχανοκίνητο αθλητισμό που πρέπει να γιατρευτεί. Εμείς, όμως, οι αθλητές ήμαστε που φταίμε, γιατί ότι και να μας κάνουν είμαστε «πρεζόνια», και πάλι θα τρέχουμε.

 

Ποιο μήνυμα θα ήθελες να απευθύνεις στους αναγνώστες;

«ΕΥ ΑΓΩΝΙΖΕΣΘΑΙ». Δεν νομίζω να υπάρχει κάτι πιο σημαντικό για έναν αθλητή.

 

Παρακολουθήστε τη δραστηριότητα της Disabled Motorsports Racing Team στη σελίδα της στο facebook: www.facebook.com/DisabledMotorsportsRacingTeam