Sir Stirling Moss: Η αγωνιστική ιστορία ενός Βασιλιά χωρίς στέψη

Νωρίς το πρωί της Κυριακής 12 Απριλίου 2020, ανήμερα του Πάσχα των καθολικών, έφυγε από τη ζωή ο Sir Stirling Moss, σε ηλικία 90 ετών, δίπλα στους αγαπημένους του ανθρώπους. Πρόκειται για μια εμβληματική προσωπικότητα του μηχανοκίνητου αθλητισμού, με 212 νίκες σε 529 συμμετοχές σε κάθε είδος αγώνα. Θα μείνει στην ιστορία για τον ιδιαίτερο, επιθετικό τρόπο οδήγησής που τον χαρακτήριζε.

Ήταν ένας από τους κορυφαίους οδηγούς της Formula 1, παρότι δεν κατάφερε ποτέ να κατακτήσει τον τίτλο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή. Η πρώτη του νίκη ήταν στο Βρετανικό G.P. του 1955 και η τελευταία στο Γερμανικό G.P. του 1961. Οδήγησε για τις Mercedes-Benz, Maserati, Vanwall, Cooper-Lotus και HWM.

Το 1962 ήταν η τελευταία αγωνιστική του χρονιά μετά από ένα φρικιαστικό ατύχημα που είχε στο Goodwood, που τον άφησε σε κώμα για περισσότερο από ένα μήνα και παράλυτο από τη μια πλευρά για περισσότερο από έξι! Όμως είχε αποδείξει την αξία σε κάθε μορφή αγώνα, τόσο σε άσφαλτο είτε σε χώμα. Και αυτό το τελευταίο μπορεί να μην το ξέρετε, αλλά ο Moss ήταν ένας εξαιρετικός οδηγός στο χώμα. Είχε μάλιστα τερματίσει δεύτερος στο Monte Carlo Rally του 1952, με Sunbean-Talbot και συνοδηγό κανένα άλλο, από τον ίδιο τον John Cooper.

Ήταν ο πρώτος μη Αμερικάνος οδηγός που κέρδισε τον αγώνα των 12 ωρών στο Sebring των Η.Π.Α. αλλά και ο πρώτος Βρετανός οδηγός που κέρδισε το βρετανικό G.P. το 1955, με Mercedes-Benz W196. Άλλωστε ήταν και η πρώτη του νίκη στην Formula 1, αλλά και η πρώτη φορά που τερμάτισε εμπρός από τον δάσκαλό του Juan Manuel Fangio! Μετά τον αγώνα ο Moss ρώτησε τον Fangio: «Με άφησες να περάσω;» Και ο Fangio απάντησε: «Ποτέ δεν θα έκανα κάτι τέτοιο σε ένα φίλο μου!»

Είχε συμμετάσχει επίσης στον αγώνα του Mille Miglia το 1955. Κέρδισε τον αγώνα με χρόνο 10:07:48, μισή ώρα εμπρός από το δεύτερο αυτοκίνητο! Συνοδηγός του στην Mercedes-Benz 300 SLR ήταν ο Denis Jenkinson, για πολλούς ο μεγαλύτερος δημοσιογράφος αυτοκινήτου όλων των εποχών.

Ο Stirling Moss αναδείχτηκε ένας από τους αφέντες της “πράσινης κόλασης” (βλέπε Nurburgring) κερδίζοντας τρείς συνεχόμενες φορές (1958-1960) τον αγώνα των 1.000 χιλιομέτρων, τις πρώτες δύο χρονιές με Aston Martin και την τελευταία με Maserati Tipo 61 (την περίφημη birdcage) και δεύτερο οδηγό στην ομάδα τον Dan Gurney.

Όσο για την Formula 1, ποτέ δεν κατάφερε να κερδίσει το Πρωτάθλημα Οδηγών τερματίζοντας τέσσερεις συνεχόμενες χρονιές δεύτερος στη βαθμολογία! Μάλιστα το 1958 τερμάτισε μόλις ένα βαθμό πίσω από τον Mike Hawthorn!

Το όνομά του πέρασε στην αγγλική γραμματική σαν ιδιωματισμός μέσα από την έκφραση: «Who do you think you are, Stirling Moss?» περιγράφοντας όποιον οδηγούσε γρήγορα.

Το «grand epreuve» του έγινε πίσω από το τιμόνι μιας μάλλον αδύναμης F2 HWM στο Σουηδικό G.P. του 1951 στη «πίστα» του Bremgarden στην Ελβετία, που δεν ήταν τίποτα άλλο από τους δρόμους μέσα σε ένα πάρκο, οι οποίοι δεν ήταν ούτε καν πλήρως ασφαλτοστρωμένοι! Τελικά τερμάτισε όγδοος. Ο τελευταίος του αγώνας ήρθε στο Nurburgring δέκα χρόνια αργότερα με μια Lotus 18/21 της ομάδας του Rob Walker.

Εκείνες τις ημέρες του 1951 η Ελβετία θα φάνταζε σαν παράδεισος χωρίς πληγές από το δεύτερο μεγάλο πόλεμο, αλλά πουθενά τα πράγματα δεν ήταν εύκολα. Η ομάδα της HWM μετρούσε κάθε πένα εκείνες τις ημέρες και από τις 200 λίρες που έπαιρνε σαν χρήματα εκκίνησης, οι 50 ήταν του οδηγού. Αρκετά για να κοιμάσαι σε φτηνά ξενοδοχεία και για ένα πιάτο ζεστό φαγητό…

Η ομάδα του John Heath δεν ήταν πρώτης γραμμής με κινητήρες Alta, που απέδιδαν μόλις 120 ίππους, αλλά τα αυτοκίνητα δεν έσπαγαν και η συμπεριφορά τους ήταν εύκολη και άνετη για τον οδηγό. Ο ίδιος ο Moss είχε διηγηθεί: «Εκείνη την ημέρα είχαμε υπολογίσει ότι δεν θα κάναμε στάση για ανεφοδιασμό και η αραιή βροχή που έπεφτε θα κρατούσε τους χρόνους χαμηλά. Όμως τα πράγματα δεν άρχισαν καλά, με μια πέτρα να σπάει τον μικρό ανεμοθώρακα. Ο αέρας άρχισε να με χτυπά στο πρόσωπο. Τελικά έχασα μια θέση ακριβώς πάνω στη γραμμή τερματισμού από τον Louis Chiron, όταν έμεινα από βενζίνη».

Ο Moss δεν πρέπει να ήταν ευχαριστημένος, όμως τρία χρόνια αργότερα (1954) στο Ελβετικό G.P., στη πίστα της Βέρνης με Maserati 250F μέσα σε βροχή, πέτυχε τον καλύτερο χρόνο μπροστά από τους εργοστασιακούς Karl Kling και Hans Herrmann. Αυτό ήταν αρκετό για να πάρει το 1955 μια θέση στην ομάδα της Mercedes, δίπλα στον Juan Manuel Fangio.

Πετάμε χρόνια εμπρός και φτάνουμε στο Γερμανικό G.P. του 1961. Ο Moss είχε κερδίσει ήδη για τρίτη φορά στο Μονακό και με Lotus 18/21 είχε πολλές ελπίδες χάρη στη καλή συμπεριφορά του πλαισίου, όπως είχε κάνει άλλωστε και στο πριγκιπάτο. Ξεκίνησε τον αγώνα του Nurburgring με τα ακατάλληλα βρόχινα ελαστικά (η πίστα ήταν στεγνή) της Dunlop. Πέτυχε τον καλύτερο χρόνο στα δοκιμαστικά με τον Phill Hill και τη Ferrari 156 τρίτο, πίσω από τον Jack Brabham με Cooper, που πρώτη φορά φορούσε κινητήρα Climax V8. Ξεκίνησε πρώτος και τερμάτισε σε αυτή τη θέση με 20’’ διαφορά από την Ferrari 156 του Wolfgang von Trips.

Το σοβαρό ατύχημα στο Goodwood δεν τον πτόησε ιδιαίτερα. Ο Σερ μπορεί να αποσύρθηκε από το κυνήγι τίτλων αλλά πήρε μέρος σε αρκετούς αγώνες διαφόρων πρωταθλημάτων τα χρόνια που ακολούθησαν. Ήταν 9 Ιουνίου του 2011, στα χρονομετρημένα δοκιμαστικά του αγώνα ιστορικών αυτοκινήτων Le Mans Legends, όταν ο Moss ανακοίνωσε μέσα από το Radio Le Mans πως αποσύρεται οριστικά από τους αγώνες. Ήταν 81 ετών!