Bernd Rosemeyer (1909-1938): Καθαρόαιμο ταλέντο

Όταν ο Peter Sauber υπέγραψε τον Kimi Raikonen στην ομάδα του το 2001, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που αναρωτήθηκαν αν ο τότε 21 ετών οδηγός με την μηδενική πείρα θα έπρεπε να συμμετάσχει στο πιο απαιτητικό πρωτάθλημα. Να σας θυμίσουμε ότι ο Kimi τότε είχε στο ενεργητικό του μόλις μια αγωνιστική χρονιά και 23 εκκινήσεις σε αγώνες!   

Αυτό δεν ήταν όμως κάτι που συνέβαινε για πρώτη φορά. Όταν ο Bernd Rosemeyer έπαιρνε τη θέση του στην εκκίνηση του αγώνα του Avus στις 25 Μαΐου του 1935 είχε στο ενεργητικό του «μηδέν» αγώνες! Αν και εγκατέλειψε όταν… ανατινάχτηκε ένα από τα ελαστικά του ούτε για μια στιγμή δεν έδειξε να φοβάται τον V16 κινητήρα των Auto Union! Στον δεύτερο μάλιστα αγώνα του που ήταν στο τρομερό και φοβερό Nurburgring, παραλίγο να κερδίσει!

 

Πρώτη επαφή

Βέβαια θα πρέπει να τονίσουμε ότι ο Bernd δεν ήταν απόλυτα άσχετος. Ο πατέρας του είχε συνεργείο αυτοκινήτων και από μικρός τον είχε συνεπάρει οτιδήποτε μηχανικό. Σε ηλικία 16 χρόνων με την άδεια μοτοσυκλέτας άρχισε να κυκλοφορεί στους δρόμους του Lingen. Αλλά πολύ σύντομα την έχασε όταν οι κάτοικοι παραπονέθηκαν για τα… κατορθώματά του και το 1929 με συνοδεία στο τοπικό τμήμα, αναγκάστηκε να παραδώσει την άδειά του για ένα χρόνο!

Μετά από αυτή τη… καθυστέρηση, το 1931 παίρνει μέρος στους πρώτους αγώνες μοτοσυκλέτας με Zundapp και το 1934 μεταπηδά στην εργοστασιακή ομάδα της DKW.

Να σημειώσουμε ότι η DKW ήταν μέλλος του ομίλου της Auto Union και αυτό του έδωσε την ευκαιρία να συμμετάσχει στις δοκιμές της ομάδας τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς.

Ο Paul Pietsch ήταν ο ταχύτερος, αλλά ο Bernd ήταν δεύτερος, αν και δεν είχε ξαναοδηγήσει αγωνιστικό αυτοκίνητο! Έτσι πήρε μια θέση στην επίσημη ομάδα δίπλα στους Hans Stuck και Achille Vargi.

 

Στις πίστες

Η ομάδα της Auto Union to 1935 δεν συμμετείχε στους αγώνες της Tripoli και του Monaco και η πρώτη του αγωνιστική επαφή έγινε τελικά στη πίστα του Avus. Ήταν τρίτος όταν τελικά διαλύθηκε ένα από τα ελαστικά του. Τρεις εβδομάδες αργότερα στο Eifelrennen ο Manfred von Brauchitsch με Mercedes ήταν επικεφαλής με τον Rosemeyer τρίτο. Όμως μηχανικά προβλήματα έριξαν τον Manfred και ο Bernd πέρασε εμπρός, αλλά δεν θα κέρδιζε τελικά. Ο Caracciola θα τον προσπεράσει στον τελευταίο γύρω. Θα κερδίσει ακόμα δύο φορές μια θέση στο βάθρο (τρίτη θέση) στους αγώνες της Ελβετίας και της Ιταλίας για να τελειώσει τη χρονιά του με μια νίκη στο Brno. Ο αγώνας αυτός όμως δεν ήταν σημαντικός μόνο γιατί ήταν ο πρώτος που κέρδισε, αλλά και γιατί γνώρισε την αεροπόρο Elly Beinhorn, με αποτέλεσμα να παντρευτούν στις 13 Ιουλίου του 1936.

 

Η καλύτερη χρονιά

Η χρονιά του ’36, όπως αποδείχτηκε, ήταν και η καλύτερη του Bernd, αν και δεν άρχισε καλά.

Στο Monaco βγήκε από τον δρόμο και στην Tripoli και Tunis εγκατέλειψε και πέτυχε μόνο μια πέμπτη θέση στην Βαρκελώνη. Όμως τον Ιούνιο θα πετύχει μια από τις μεγαλύτερες νίκες του στο Eifelrennen, όπου την ομίχλη την έκοβες με το μαχαίρι. Χαρακτηριστικό ήταν ότι μέσα στην ομίχλη ήταν 30 δεύτερα ταχύτερος το γύρω από τον Tazio Nuvolari και τελικά θα τερματίσει δύο λεπτά εμπρός απόν Ιταλό!

Από εκεί και πέρα το πρωτάθλημα ήταν δικό του με συνεχόμενες νίκες στη Γερμανία, Ελβετία και Ιταλία!

 

Η χρονιά της προσπάθειας

Το 1937 θα είναι μια χρονιά που θα αποδείξει και την ωριμότητά του, όταν η Mercedes παρουσίασε την W125, η οποία αμέσως αποδείχτηκε καλύτερο όπλο από το μοναχικό Auto Union του Bernd. Θα παλέψει με τον ανώτερο εξοπλισμό των Caracciola, Lang και Brauchitsch μόνος μέχρι η Auto Union τελικά αποφασίσει να δώσει αυτοκίνητα στους Tazio Nuvolari και Vargi, σε μια προσπάθεια να τον στηρίξει, αν και ο τελευταίος είχε βασικό πρόβλημα με τον εθισμό του στη μορφίνη. Η χρονιά όμως είχε χαθεί.

Τέλος

Δεν θα υπάρξει όμως συνέχεια. Θα χάσει τη ζωή του προσπαθώντας να καταρρίψει το ρεκόρ ταχύτητας στους αυτοκινητόδρομους της Γερμανίας.

Η ημέρα που σκοτώθηκε ήταν η 28ηΙανουαρίου του 1938. Είχε γεννηθεί στις 14 Οκτωβρίου του 1909 και ήταν μόλις 28 ετών.