Kodachrome Film

«Mama don’t take my Kodachrome away» τραγουδούσε o Paul Simon το 1973. Αλλά δεν ήταν η μαμά του που στις 22 Ιουνίου του 2009 αποφάσισε την διακοπή της παραγωγής του θρυλικού αυτού φωτογραφικού film!
Όταν είχε παρουσιαστεί το 1935 το Kodachrome ήταν το πρώτο film για φωτογραφικές μηχανές που έκανε το χρώμα δυνατό στον καθημερινό φωτογράφο. Θυμάμαι τον πατέρα μου, που είχε ψώνιο με κάθε νέο τεχνολογικό επίτευγμα εκείνων των ημερών, να βάζει το film στο ειδικό κίτρινο πακέτο που περιλαμβανόταν (καθώς τα ταχυδρομικά έξοδα με αυτό τον τρόπο ήταν προπληρωμένα) με κάθε αγορά του Kodachrome. Και μετά όλοι περιμέναμε να έρθει πάλι ταχυδρομικός το κίτρινο κουτάκι με το ημιδιαφανές καπάκι που περιελάμβανε τις έγχρωμες διαφάνειες σε λευκά χάρτινα πλαίσια. Μετά θυμάμαι εμφανίζονταν από το ντουλάπι μια μηχανή προβολής, που χάρη σε μια συρταρωτή βάση εμπρός από τη λάμπα, μπορούσες να αλλάζεις ένα-ένα τα slide (όπως τα λέγαμε) και έτσι τα προβάλαμε στον τοίχο, αφού πρώτα είχαμε βγάλει τον πίνακα με τη βάρκα που συνήθως στόλιζε το σαλονάκι! Θαυμαστικά ΑΑΑ! και Οουουου! ακούγονταν σε κάθε προβολή φωτογραφίας και ακολουθούσαν σχόλια για την ποιότητα του φωτογράφου και τις πόζες των φωτογραφιζόμενων.  
Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι η πρώτη έγχρωμη φωτογραφία ανακαλύφθηκε από το James Clerk Maxwell το 1861, αλλά εξελίχτηκε από τους Leopald Godowsky και Leopald Mannes, οι οποίοι αν και ήταν μουσικοί εφεύραν νέες δραματικές χημικές ενώσεις. Το 1930 τους καλεί η Kodak και με τις νέες οικονομικές δυνατότητες που τους προσφέρονται προχωρούν σε λύσεις μαζικής παραγωγής και εμφάνισης, που ουσιαστικά βασίζονταν πάνω σε σχεδόν… αλχημιστικές λύσεις, επιχρωμάτωσης των μαυρόασπρων επιφανειών με σταθερά χρώματα.
Αν και η Kodak άρχισε να πουλά εμφανιστήρια σε ιδιώτες, τα νέας γενιάς film που παρουσιάστηκαν στην δεκαετία του 70’ και του 80’, μαζί με την ψηφιακή εποχή έβαλαν τέλος σε ένα από τα πιο κλασικά προϊόντα.
Εκείνα τα φωτεινά κόκκινα και τα βαθιά πράσινα πολύ φοβόμαστε ότι δεν θα τα ξαναδούμε!