Lamborghini 350GT: Όλα άρχισαν εδώ

Ο Ferruccio δεν ήταν ευχαριστημένος από την ποιότητα της Ferrari 250GT που οδηγούσε. Αισθανόταν ότι τον είχαν κοροιδέψει! Ήταν οι μέρες που ο Lamborghini έβγαζε τα προς το ζειν κατασκευάζοντας τρακτέρ και γεωργικά μηχανήματα και ήταν ακόμα πελάτης του Ferrari. Αλλά δεν ήταν ένας ευχαριστημένος πελάτης. Δεν ήταν όμως μόνο το θέμα της αξιοπιστίας, αυτό που κυρίως τον εξόργισε, αφού τα Ferrari πολύ απείχαν από το να θεωρούνται αυτοκίνητα με τα οποία θα έφτανες στον προορισμό σου! Ήταν οι πολλές μικρές λεπτομέρειες που τον ενοχλούσαν. Ήταν τα διάφορα δανεικά εξαρτήματα από την Fiat που έριχναν την όλη εικόνα των αυτοκινήτων του Enzo και που τα έκαναν να δείχνουν φτηνά, τη στιγμή που είχες πληρώσει μια ολόκληρη περιουσία. Ο Ferruccio αισθάνθηκε βλάκας που είχε πληρώσει τόσα χρήματα για εξαρτήματα… Fiat. Όμως το κερασάκι στη τούρτα για την απόφασή του να κατασκευάσει τα δικά του αυτοκίνητα ήταν τελικά το κιβώτιο ταχυτήτων της 250GT, μαζί με το συμπλέκτη που ποτέ δεν λειτουργούσαν σωστά. Ήταν σίγουρος ότι θα μπορούσε να σχεδιάσει και κυρίως να παρουσιάσει καλύτερα αυτοκίνητα από αυτά του Ferrari.

Ο στόχος του όμως δεν ήταν να κατασκευάσει ένα σπορ αυτοκίνητο στα πλαίσια των αυτοκινήτων του Enzo και να τα ανταγωνιστεί. Αντίθετα, ο στόχος του ήταν να βάλει στην αγορά σωστά, αξιόπιστα και ποιοτικά αυτοκίνητα Μεγάλου Τουρισμού και όπως έλεγε: «Εάν επρόκειτο να ταξιδέψεις από τη Ρώμη στο Μιλάνο για δύο-τρείς ώρες, με ένα όμορφο κορίτσι για να πας στο θέατρο, θα έπρεπε να φτάσεις άνετα μέσα σε ένα πολυτελές περιβάλλον!»

Η Ferrari ήταν κατά βάση ένας κατασκευαστής αγωνιστικών αυτοκινήτων που για να βγάλει χρήματα πουλούσε και αυτοκίνητα. Ο Ferruccio αντίθετα δεν είχε την οποιαδήποτε αγωνιστική διάθεση. Μάλιστα έλεγε: «Είμαι πολύ ευχαριστημένος να βλέπω τις Ferrari να νικούν την Κυριακή, φτάνει να πωλούνται Lamborghini τη Δευτέρα».

 

Η γέννηση

Δεν είναι καθόλου τυχαίο που το πρώτο αυτοκίνητο του Lamborghini θυμίζει έντονα Iso Grifo. Και αυτό γιατί η 350GT σχεδιάστηκε από την αρχή έως το τέλος από τον Giotto Bizzarrini, που ήταν το μυαλό και η καρδιά πίσω από την Iso Grifo. Ο V12 κινητήρας (φυσικά και αυτός παιδί του Giotto Bizzarrini) των 3,5 λίτρων αναπνέει μέσα από μια εξάδα Weber 40DCOE70 και όλοι παραδέχονται ότι είναι φτιαγμένο περισσότερο για τους ανοιχτούς δρόμους της Μπολόνια, παρά για πίστες.

Παρουσιάστηκε στο Turin Motor Show του 1963 και οι προδιαγραφές που έδωσε ο Lamborghini ήταν απλές: Θα έπρεπε να ήταν αξιόπιστο, άνετο, τεχνολογικά επίκαιρο και να είναι πιο φτηνό από την αντίστοιχη Ferrari κατά ένα εκατομμύριο λίρες Ιταλίας!

Τον Giotto Bizzarrini τον είχε "απαγάγει" από την Ferrari και ήταν υπεύθυνος για την σχεδίαση και εξέλιξη του όλου project, αλλά ήταν ο Franco Scaglione αυτός που το σχεδίασε εξωτερικά. Η σχεδίασή του ήταν εμπνευσμένη και διαφορετική, με χαρακτηριστική εισαγωγή αέρα χαμηλά εμπρός και «γουρλωτά» μάτια/φώτα! Η ουρά κατέληγε σε μικρά φτερά και το εσωτερικό ήταν πολύ προσεγμένο.

Ο V12 κινητήρας, τοποθετημένος εμπρός, με περιεχόμενη γωνία 60 μοιρών, ήταν έμπνευσης του Giotto με αλουμινένιους κυλίνδρους και μπλοκ κατασκευασμένα από την ATS, ενώ οι εκκεντροφόροι κινούνταν από αλυσίδες. Το κιβώτιο ταχυτήτων ήταν της ZF με διαφορικό της Salisbury και στην πραγματικότητα ο κινητήρας ποτέ δεν χώρεσε στο αυτοκίνητο κατά την παρουσίασή του στο Τορίνο, αλλά εκτέθηκε δίπλα του. Αρχικά απέδιδε 360 ίππους στις 8.000 σ.α.λ. στο δυναμόμετρο, αλλά τα καρμπυρατέρ καθέτου ροής που είχαν χρησιμοποιηθεί δεν χωρούσαν και έτσι αντικαταστάθηκαν από πλαγίου ροής. Και αυτό αποδείχτηκε ότι δεν ήταν καθόλου εύκολο για τον Gian Paolo Dallara που είχε αναλάβει τη σχεδίαση του πλαισίου, το οποίο όπως αποδείχτηκε ήταν ιδιαίτερα άκαμπτο, χάρη σε τετράγωνης διατομής δοκούς.

Το αποτέλεσμα ήταν ότι, όταν η 350GT έφτασε στην Έκθεση της Γενεύης το 1964, σαν τελικό προιόν, οι ίπποι είχαν περιοριστεί στους 270 στις 6.500 σ.α.λ. και η όλη υπερκατασκευή ήταν  τύπου superleggera, κατασκευασμένη από την Touring με… δέρμα από αλουμίνιο. Οι αναρτήσεις αποτελούνταν από διπλά ψαλίδια σε όλους τους τροχούς με τηλεσκοπικά αμορτισέρ και ελατήρια και τα φρένα τέσσερις δίσκοι. Το βάρος του έφτανε τα 1.200 κιλά.
Η 350GT έζησε από το 1964 έως το 1966 και συνολικά κατσκευάστηκαν 135 αντίτυπα όλων των τύπων. Μια μεγάλη αντιπαλότητα όμως μόλις είχε αρχίσει! Lamborghini vs Ferrari...