Ford Cortina: Άλλος για τα εκατομμύρια;

Κατασκευάστηκε από το 1962 έως το 1982 και αντικαταστάθηκε από το Sierra. Το όνομά του προήρθε από το περίφημο Ιταλικό ski resort Cortina d’Ampezzo, όπου διεξήχθησαν οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί αγώνες του 1956 και μάλιστα σαν διαφημιστική προώθηση επιλέχτηκε να κατέβουν τα αυτοκίνητα από τη διαδρομή του «bobsled»! Eνώ λοιπόν το Mini έκανε τα πρώτα του βήματα, αποδεικνύοντας ότι υπήρχε αγορά για τα μικρά αυτοκίνητα, η Ford δεν φάνηκε να θέλει να ανταποδώσει τη μαχαιριά που δέχτηκε, σχεδιάζοντας και κατασκευάζοντας το δικό της αντίπαλο. Και αυτό γιατί το Mini, παρά την εμπορική του επιτυχία δεν έβγαζε χρήματα, αντίθετα έχανε!

Η Ford αποφάσισε λοιπόν να προσπεράσει τη πρόκληση και έριξε το βάρος της στη πιο πάνω κατηγορία την οποία όχι μόνο ήξερε να διαχειρίζεται καλύτερα, αλλά και γιατί έβλεπε ότι εκεί υπήρχαν πιθανά κέρδη! Το αποτέλεσμα ήταν η Cortina, η οποία απευθύνονταν στους αγοραστές των Oxford και Victor και έτσι ακολούθησε πολύ (μα πολύ) κλασικές πρακτικές και βασικά ξεπερασμένες τεχνολογίες, παρά το γεγονός ότι η Ford Γερμανίας είχε παίξει με την κίνηση εμπρός, με στόχο πάντα το χαμηλό κόστος. Τελικά αποφασίστηκε το «νέο» αυτοκίνητο να είναι «παλιό»!

Έτσι, ο κινητήρας ήταν εμπρός και η κίνηση πίσω με τον άκαμπτο πίσω άξονα να στηρίζεται πάνω σε ημιελλειπτικά φύλα σούστας! Όλα ήταν ξεπερασμένα, και ακόμα πιο ξεπερασμένος ο βασικός κινητήρας των 1,2 λίτρων (υπήρχε και πιο μεγάλος στα 1,5 λίτρα) που δεν ήταν άλλος από τον αρχαίο Kent με τον εκκεντροφόρο θαμμένο βαθιά στο πλάι.

Η σχεδίασή της καρότσας πάντως ήταν μοντέρνα, αν και ο κύριος στόχος ήταν η εύκολη κατασκευή του, ενώ παρουσιάστηκε με δίθυρες, τετράθυρες, αλλά και estate εκδόσεις. Χάρη σε αυτά, η Ford το πέτυχε τον στόχο της: το αυτοκίνητο ήταν «πολύ για τα χρήματά του»! Με μήκος στα 4,274 μ. και μεταξόνιο στα 2,489 μ. το αυτοκίνητο ήταν μεγάλο για τα μέτρα της εποχής και σίγουρα κάλυπτε τις ανάγκες μιας οικογένειας.

 

Type I (1962-1966, κατασκευάστηκαν 933.143)

Το αυτοκίνητο παρουσιάστηκε στην Έκθεση του Λονδίνου το 1962 με κινητήρα στα 1.197 κ.εκατ. και μόλις τρία έδρανα βάσης και ο οποίος δεν ήταν άλλος από τον 997 που φορούσε η Anglia. Όμως τα πράγματα βελτιώθηκαν όταν το 1963 παρουσιάστηκε ο μεγάλος κινητήρας των 1.499 κ.εκατ. που στηρίζονταν πάνω σε πέντε έδρανα και έτσι μπορούσε να περιστραφεί πιο ελεύθερα, ανεβάζοντας τους ίππους στους 60. Την άνοιξη της ίδιας χρονιάς μάλιστα παρουσιάστηκε η έκδοση GT με 78 ίππους. Αλλά και αυτή δεν ήταν η πιο γρήγορη έκδοση, αφού η Lotus Cortina με δύο εκκεντροφόρους επικεφαλής και καλά στηριγμένη πίσω ανάρτηση ήταν το… όπλο της Ford.

 

Type II (1966-1970, κατασκευάστηκαν 1.159.389)

Σχεδιάστηκε από τον Roy Haynes και παρουσιάστηκε στις 18 Οκτωβρίου του 1966 και το διαφημιστικό σλόγκαν ήταν: «New Cortina is more Cortina», μεταφραζόμενο σε «η νέα Cortina είναι περισσότερο Cortina» και δεν ήταν μακριά από την πραγματικότητα, γιατί παρά το γεγονός ότι το αυτοκίνητο ήταν ελάχιστα πιο κοντό διέθετε περισσότερους εσωτερικούς χώρους, χάρη στο κατά έξι εκατοστά μεγαλύτερο πλάτος. Επιτέλους υπήρξε και πιο μοντέρνος κινητήρας στα 1,3 λίτρα και ακόμα πιο μικρός στα 1,2 από την Anglia Super. Το 1967 ήταν μάλιστα η καλύτερη χρονιά της με ρεκόρ πωλήσεων!

 

Type III (1970-1976, κατασκευάστηκαν 1.126.559)

Το αυτοκίνητο μεγάλωσε αντικαθιστώντας και το Corsair και αναβαθμίστηκε τεχνικά με διπλά ψαλίδια εμπρός, ενώ εγκατέλειψε τα ημιελλειπτικά φύλα σούστας που αντικαταστάθηκαν από βραχίονες. Φάρδυνε και πάλι με το μεταξόνιο να αυξάνεται κατά 76 χιλ. στα 2,565 μ. με αποτέλεσμα να διαθέτει πλέον ένα ευρύχωρο καθιστικό. Την πολιτισμένη του συμπεριφορά βοήθησαν και οι νέοι κινητήρες από το Pinto με τον εκκεντροφόρο επικεφαλής, αλλά από εδώ και εμπρός βλέπουμε μια συνεχή αύξηση του βάρους, αφού πλέον οι κατασκευαστές άρχισαν να δίνουν όλο και περισσότερη σημασία στην παθητική ασφάλεια. Από αυτή τη γενιά, η Cortina είναι σχεδόν ίδιο με το αντίστοιχο Taunus της Ford Γερμανίας.

 

Type IV (1976-1979, κατασκευάστηκαν 1.131.850)

Πλέον, Cortina και Taunus είναι το ίδιο και το αυτό. Η Ford προχώρησε τη πεπατημένη και το αυτοκίνητο συνέχισε να έχει τον κινητήρα εμπρός και  τη κίνηση πίσω, αλλά οι περισσότερες αλλαγές (προσθήκες) έγιναν στους κινητήρες που τώρα διέθεταν και V6 στα 2,0, 2,3 και 3,0 λίτρα. Η σχεδίαση και πάλι προχώρησε με απλές γραμμές και αποδείχτηκε σαν το πιο δημοφιλές αυτοκίνητο στην αγορά της Βρετανίας κατακτώντας τη μεσαία τάξη. Οι χώροι και πάλι ήταν πλούσιοι και η ποιότητα πλέον είχε ανέβει σε υψηλό επίπεδο με πολλές εκδόσεις και πλούσια ποικιλία σε ότι είχε να κάνει με τον εξοπλισμό. Οι καιροί άλλαζαν.

 

Type V (1979-1982)

Η πέμπτη γενιά παρουσιάστηκε στις 24 Αυγούστου του 1979 και μπορεί να μετονομάστηκε σε Cortina 80, αλλά στην ιστορία πέρασε σαν «V». Ήταν πάντως μια ενδιάμεση κατάσταση και πολύ σύντομα αντικαταστάθηκε από το Sierra, το οποίο όμως και αυτό ακολούθησε την ίδια αρχιτεκτονική. Έπρεπε να φτάσουμε στο Mondeo του 1992 για να πάρουμε κίνηση εμπρός.