Benz Blitzen: Κεραυνός… πραγματικός
Με κυβισμό που έφτανε τα 21,5 λίτρα και με μόλις τέσσερα πιστόνια, κάθε κύλινδρος είχε χωρητικότητα 5.375 κ.εκατ. Οι ίπποι του έφταναν τους 200 και τα ρεκόρ ταχύτητας ήταν δικά του. Είχε μόνο ένα πρόβλημα, ένας τέτοιος κινητήρας ήταν πρακτικά σχεδόν αδύνατον να εκκινήσει!
- -
- -
Εκείνες τις ημέρες, στις αρχές του 19ουαιώνα, το να βγάλεις
ίππους δεν ήταν κάτι πολύ εύκολο. Και επειδή δεν μπορούσες να
αποσπάσεις ίππους ανεβάζοντας στροφές (ας μην ξεχνάμε ότι η
μεταλλουργία και γενικά η τεχνολογία της έκχυσης των καλουπιών δεν
ήταν και πολύ εξελιγμένη), ο μόνος τρόπος που είχες ήταν να
προσθέτεις κυβικά. Όμως κυβικά χωρίς πολλούς κυλίνδρους, ώστε να
κρατήσεις τα έμβολα σε κάποιο λογικό μέγεθος, οδηγούσαν στο ακριβώς
αντίθετο αποτέλεσμα: δηλαδή στο να έχεις τεράστια έμβολα και
απαιτούνταν δύο μπουζί σε κάθε κύλινδρο, σε μια προσπάθεια να
αναφλεγεί το καύσιμο που λίμναζε πάνω στο τεράστιο έμβολο! Και το
χειρότερο από όλα; Χρειάζονταν κάποιος πολύ, μα πολύ δυνατός, για
να γυρίσει τη μανιβέλα. Η εκκίνηση ήταν το δυσκολότερο μέρος της
λειτουργίας (μίζα; ποιά μίζα εκείνη την εποχή;).
Ονομάστηκε «κεραυνός» και το όνομα αυτό του ταίριαζε απόλυτα καθώς
η γη έτρεμε κάθε φορά που ο κινητήρας ερχόταν στη ζωή και έφτανε
στο κόκκινο που δεν ξεπερνούσε τις 2.000 σ.α.λ.
Η σχεδίαση
Πρώτα από όλα, ονομάζεται μόνο Benz, γιατί οι δύο εταιρείες (η Mercedes με τη Benz) ενώθηκαν το 1926 και εδώ βρισκόμαστε μόλις στα 1909. Ήταν άλλωστε και το πρώτο αυτοκίνητο της Benz που ξεπερνούσε τους 200 ίππους και στόχος του ήταν να καταρρίψει το ρεκόρ των 200 χιλιομέτρων την ώρα. Εκτός όμως από ίππους, ήταν και η πρώτη φορά που οι σχεδιαστές πήραν στα σοβαρά την αντίσταση του αέρα. Το αυτοκίνητο σχεδιάστηκε όσο πιο στενό γινόταν και ουσιαστικά υπάρχει μόνο ένα κάθισμα και κάτι, για τον κακόμοιρο τον μηχανικό που ήταν απαραίτητος, αφού δούλευε ασταμάτητα τροφοδοτώντας τον κινητήρα με λάδι μέσω μιας χειροκίνητης τρόμπας! Επίσης, ο μοχλός ταχυτήτων και του χειρόφρενου ήταν τοποθετημένοι εξωτερικά σε μια προσπάθεια να μειωθεί το πλάτος ακόμα περισσότερο. Ο κινητήρας προέρχονταν από τον αγωνιστικό των 15,5 λίτρων που απέδιδε 150 ίππους, αλλά όπως είπαμε οι μηχανικοί ακολούθησαν το δρόμο της αύξησης του κυβισμού ώστε να αυξήσουν τους ίππους στους 200. Το κιβώτιο ταχυτήτων ήταν τεσσάρων σχέσεων (όχι ότι χρειάζονταν, λόγω της τερατώδους ροπής) και η τελική μετάδοση γινόταν με αλυσίδες και γρανάζια, αφού δεν υπήρχαν ακόμα διαφορικά. Το πλαίσιο τέλος, προέρχονταν από αυτό των αυτοκινήτων Grand Prix, αλλά μην περιμένετε ότι ήταν κάτι περισσότερο από δύο παράλληλους δοκούς.
Τα ρεκόρ
Στα 202,648 km/h (ή 125,9 μίλια/ώρα), ο Victor Heremy απέδειξε τις δυνατότητες του αυτοκινήτου στο Brooklands, αν και δεν κατάφερε να καταρρίψει το ρεκόρ των 127,6 μιλίων (205 km/h) που είχε πετύχει ο Fred Marriot το 1906 με το ατμοκίνητο Stanley, το οποίο γι’ αυτό το λόγο δεν είχε ποτέ κατοχυρωθεί. Μετά την Ευρώπη, η προσπάθεια μετακόμισε στη νέα μεγάλη αγορά, που δεν ήταν άλλη από αυτή των Η.Π.Α. και ουσιαστικά εδώ ήταν που απέκτησε το όνομα Blitzen (δηλαδή κεραυνός), αφού μέχρι τότε απλά αναφέρονταν ως «200», λόγο των ίππων του. Ήταν τελικά στην παραλία της Daytona όπου ο Barney Oldfield έπιασε τα 131,7 μίλια (212 km/h) τον Μάρτιο του 1910. Όμως επειδή αυτό το πέτυχε μόνο προς μια κατεύθυνση, το ρεκόρ αυτό δεν αναγνωρίστηκε. Πάντως, ένα χρόνο μετά ο Bob Burman προσπάθησε και πάλι και ο μέσος όρος της ταχύτητας που πέτυχε και προς τις δύο κατευθύνσεις αυτή τη φορά, ανέβηκε στα 140,2 μίλια (225 km/h)!
Τα αυτοκίνητα
Το 1910 κατασκευάστηκε ένα δεύτερο αυτοκίνητο το οποίο αποδείχτηκε ανταγωνιστικό, αλλά κατά κάποιο τρόπο… χάθηκε, ενώ το 1912 η Benz προχώρησε και στη κατασκευή ενός τρίτου αυτοκινήτου το οποίο αγοράστηκε από την British Benz και με τον LG Hornsted στο τιμόνι κατέρριψε επτά ρεκόρ στο Brooklands. Όμως το αυτοκίνητο αυτό πέρασε στη ιστορία γιατί απογειώθηκε με τον John Duff στο τιμόνι το 1922 και προσγειώθηκε στην ολοκληρωτική του καταστροφή, χωρίς όμως ευτυχώς να σκοτώσει τον οδηγό του. Τέλος κατασκευάστηκε και ένα τέταρτο αυτοκίνητο το 1912 το οποίο πήρε και το όνομα «γιαγιά» (grandmother) λόγω των απηρχαιωμένων ξύλινων τροχών του. Μάλιστα, η "μυθολογία" αναφέρει ότι κατασκευάστηκε και ένα ακόμα αυτοκίνητο το 1912, το οποίο όμως εξαφανίστηκε και τα ίχνη του αγνοούνται. Κερασάκι στη τούρτα των παραδοξοτήτων ήταν και η κατασκευή ακόμα ενός Blitzen, το οποίο είχε μακρύ πλαίσιο και τέσσερις θέσεις! Τώρα το ποιός θα τολμούσε να πάει διακοπές με ένα τέτοιο αυτοκίνητο, αυτό θα ήταν ένα από τα πιο σύντομα ανέκδοτα!