Bedelia Cyclecar: Ο οδηγός πίσω
Κατά καιρούς έχουν παρουσιαστεί πολλά και περίεργα οχήματα με διατάξεις που φτάνουν τα όρια του αστείου. Αλλά αυτοκίνητο με τον οδηγό… πίσω; Αυτό ξεπερνά κάθε φαντασία!
- -
- -
Κατασκευάστηκε στο Παρίσι από το 1910 και το γιατί ο οδηγός βρισκόταν πίσω παραμένει ένα ερώτημα το οποίο δεν θα καταφέρει κανείς (πιστεύουμε) να απαντήσει, όταν μάλιστα ο εμπρός επιβάτης ήταν επιφορτισμένος με την αλλαγή ταχυτήτων! Δηλαδή, εάν δεν υπήρχε επιβάτης εμπρός ποιός άλλαζε ταχύτητες; Να τονίσουμε εδώ ότι το Bedelia μάλλον ήταν το μόνο μεταφορικό μέσο που οι δύο του επιβάτες κάθονταν ο ένας πίσω από τον άλλο με τον οδηγό στο πίσω κάθισμα. Αν μάλιστα ο οδηγός ήταν ψηλός είχε καλώς, αν όμως ήταν κοντός τότε…;
Ο λόγος αυτής της διάταξης, με τους δύο επιβαίνοντες ο ένας πίσω από τον άλλο, μάλλον είχε σαν στόχο να κατασκευάσουν ένα περιορισμένο σε πλάτος όχημα, για να χωρά στα στενά δρομάκια των γαλλικών πόλεων! Και όσο και αν φαίνεται περίεργο υπήρξε μιας σχετική εμπορική επιτυχία.
Τεχνολογία τρέλα
Κατασκευάστηκε στη Rue Felicien-David στο Παρίσι και αρχικά διέθετε αερόψυκτο κινητήρα με δύο κυλίνδρους σε σχήμα «V» που μετέφερε τη κίνηση στους πίσω τροχούς μέσα από μεγάλου μήκους ιμάντες οι οποίοι ήταν κατασκευασμένοι από δέρμα! Οι τροχοί πάλι δεν περιστρέφονταν αυτόνομα, αλλά γύριζε ο εμπρός άξονας ολόκληρος πάνω σε μια κεντρική βάση και ελέγχονταν μέσα από συρματόσχοινα που ήταν συνδεδεμένα με το τιμόνι! Όσο για κιβώτιο ταχυτήτων, αυτό είχε αντικατασταθεί από τους δερμάτινους ιμάντες που αναφέραμε οι οποίοι έσφιγγαν ή χαλάρωναν, για να μεταβάλουν την ολίσθησή τους πάνω σε μια χειροκίνητη αψίδα και έτσι να αλλάξουν οι σχέσεις μετάδοσης! Μιλάμε για την απόλυτη μηχανολογική τρέλα! Επίσης, για να φρενάρει, ένας ειδικός μοχλός άνοιγε τις βαλβίδες εξαγωγής του κινητήρα! Όμως προσφέρονταν σε τέσσερις χρωματισμούς, γκρι, μπλε, πράσινο και κόκκινο! Στη Βρετανία προσφέρθηκε με μονοκύλινδρο κινητήρα στη τιμή των 59 guineas, ενώ εμφανίστηκε και γρήγορη έκδοση με δικύλινδρο κινητήρα της JAP. Υπήρξε μάλιστα όχι μόνο εμπορική εκδοχή, αλλά και αγωνιστική έκδοση.
Δάφνες
Και οι τρέλα συνεχίστηκε στους αγώνες καθώς συμμετείχε ακόμα και
στις 14 ώρες του Le Man, κερδίζοντας τη κλάση του το 1911 και το
1912! Αλλά δεν ήταν μόνο αυτές οι αγωνιστικές του δάφνες. Πρώτο στο
Val-Suson 1911, πρώτο στο Gometz-le-Chatel, πρώτο στο Tour de
France του 1912, πρώτο στο Circuit de Paris Val-Suson του 1912,
πρώτο στο GP de France την ίδια χρονιά!
Είπατε τίποτα;