French Grand Prix 1914: 1-2-3 προς τον πόλεμο

Η πίστα της Lyon (ο Θεός να την κάνει πίστα), είχε μήκος 37,6 χιλιόμετρα και αποτελούνταν από διάφορα κομμάτια δρόμων (ο Θεός να τους κάνει δρόμους) ενωμένα μεταξύ τους, που περιλάμβαναν λιθόστρωτο, άσφαλτο, αλλά και χώμα! Στην αφετηρία συγκεντρώθηκαν 37 αυτοκίνητα από επτά χώρες και λέμε «συγκεντρώθηκαν» γιατί τα αυτοκίνητα δεν ξεκινούσαν όλα μαζί, αλλά κατά ζευγάρια και ο στόχος τους ήταν να «κυκλώσουν τη πίστα» είκοσι φορές πριν τερματίσουν μετά από επτά ώρες! Ένας δύσκολος στόχος για την τεχνολογία του 1914 και πρακτικά ήταν περισσότερο ένας αγώνας αντοχής παρά ταχύτητας!

Επίσης να θυμίσουμε, για να βάλουμε τον αγώνα αυτό στο πραγματικό του πλαίσιο, ότι βρισκόμαστε ακριβώς πριν το Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και ο αγώνας αυτός ήταν ο τελευταίος, πριν αρχίσουν οι εχθροπραξίες μια εβδομάδα αργότερα. Μάλιστα να τονίσουμε ότι το εθνικό φρόνιμα και η υπερηφάνεια του έθνους ήταν πολύ έντονο στους αγώνες αυτοκινήτου, όπου κάθε χώρα προσπαθούσε να αποδείξει στις πίστες την τεχνολογικής ανωτερότητα (και όχι μόνο), ένας ανταγωνισμός μάλιστα που τις περισσότερες φορές έκρυβε και ένα φυλετικό σνομπισμό.

 

Λίγο πριν

Ο αρχιδούκας Franch Ferdinand είχε δολοφονηθεί και όλοι ήξεραν ότι το ξεκαθάρισμα των λογαριασμών δεν ήταν μακριά. Στο Γαλλικό αγώνα πάντως, προς το παρόν και πριν οι Γερμανοί και οι Γάλλοι καταλήξουν στα χαρακώματα, οι Peugeot και Mercedes που ήταν και οι κύριοι διεκδικητές, θα έλυναν τις διαφορές τους λίγο έξω από τη πόλη της Lyon. Έτσι φυσικό ήταν τον αγώνα να παρακολουθήσει ένα πατριωτικό πλήθος που μπορεί να έφτανε ακόμα και τις 300.000! Όλα τα ξενοδοχεία, εστιατόρια και ταβέρνες ήταν ασφυκτικά γεμάτα, καθώς άλλωστε και όλοι οι γύρω λόφοι με σκηνές. Μάλιστα ήταν και ο πρώτος αγώνας βάσει των νέων κανονισμών που έριχναν τον κυβισμό στα 4,5 λίτρα, ενώ το βάρος του αυτοκινήτου δεν θα έπρεπε να ξεπερνά τα 1.100 κιλά.

 

Οι Γερμανοί

Η Mercedes είχε σχεδιάσει ένα ολοκαίνουργιο τετρακύλινδρο σύνολο, με τεχνολογία που προέρχονταν από τους κινητήρες αεροπλάνων. Οι κύλινδροι βιδώνονταν πάνω στη κεφαλή και μετά αυτοί περιβάλλονταν από ένα δεύτερο κύλινδρο ο οποίος λειτουργούσε ως χιτώνιο για την υδρόψυξη. Μετά, όλο αυτό το σύνολο βιδώνονταν πάνω στο αλουμινένιο κάρτερ! Υπήρχε μάλιστα και εκκεντροφόρος επικεφαλής που περιστρέφονταν χάρη σε άξονα που έπαιρνε κίνηση από το άκρο του στροφάλου. Οι θάλαμοι καύσης ήταν τετραβάλβιδοι (!) και για περισσότερη σιγουριά υπήρχαν δύο τρόμπες για την λίπανση χάρη στην επιπλέον τρόμπα που υπήρχε στα πόδια το συνοδηγού, ο οποίος την λειτουργούσε με το πόδι λιπαίνοντας τα τοιχώματα των κυλίνδρων και τον εκκεντροφόρο μαζί με τις βαλβίδες. Τέλος, για πιο πλήρη καύση κάθε κύλινδρος… έπαιρνε φωτιά χάρη σε τρεις σπινθηριστές!

Είχαν γίνει όμως σημαντικές βελτιώσεις και στο πλαίσιο, ειδικά στη τελική μετάδοση που τώρα δεν γίνονταν με αλυσίδες, αλλά με άξονα, ο οποίος περιστροφόταν μέσα σε μια σωλήνα που ένωνε την έξοδο του κιβωτίου ταχυτήτων με το διαφορικό. Και επειδή οι Γερμανοί ήθελαν όσο τίποτα άλλο να κερδίσουν επί γαλλικού εδάφους, έφεραν στη Γαλλία όχι μόνο πέντε αυτοκίνητα (το οποίο ήταν και το όριο των συμμετοχών ανά εταιρεία) αλλά και δυο ακόμα σαν εφεδρικά.

 

Ο αγώνας

Παρά τη γερμανική υπεροχή πάντως το πλήθος είχε έρθει για να δει τον Georges Boillot με Peugeot να κερδίζει. Στον πρώτο γύρο ήταν δεύτερος πίσω από την Mercedes του Sailer, ο οποίος είχε στόχο να… τραβήξει τον Boillot στη καταστροφή. Όμως ήταν τελικά ο Sailer που εγκατέλειψε στον έκτο γύρο, με τον
Boillot να τίθεται επικεφαλής. Αλλά τα υπόλοιπα τρία Mercedes που είχαν μείνει στον αγώνα ανέβαιναν θέσεις και αυτό παρά το γεγονός ότι τα Peugeot υπερτερούσαν στο φρενάρισμα, καθώς είχαν φρένα και στους τέσσερις τροχούς, σε αντίθεση με τα γερμανικά που διέθεταν μόνο στους πίσω τροχούς. Όμως η Mercedes είχε κάνει καλύτερη επιλογή ελαστικών, επιλέγοντας σκληρές γόμες και έτσι ενώ ο Boillot αναγκάστηκε να σταματήσει για αλλαγή ελαστικών οκτώ φορές (!) τα γερμανικά αυτοκίνητα μπήκαν στα pits μόνο μία στο μέσον του αγώνα κερδίζοντας σημαντικό χρόνο, αφού εκείνες τις ημέρες για κάθε αλλαγή απαιτούνταν πάνω από τρία λεπτά. Έτσι στον 18ο γύρο ο Lautenschlager κατάφερε να προσπεράσει τον Boillot και να τεθεί επικεφαλής με τους Wagner και Salzer να ακολουθούν στη τρίτη και τέταρτη θέση. Όμως η τύχη δεν ήταν με το μέρος του Γάλλου ο οποίος θα εγκαταλείψει στον τελευταίο γύρο με την ομάδα της Mercedes να κατακτά και τις τρεις πρώτες θέσεις. Ήταν το πρώτο 1-2-3 της Mercedes! Όμως η νίκη αυτή ξεχάστηκε καθώς ο πρώτος μεγάλος πόλεμος που άρχισε μετά από μερικές μόλις μέρες δεν άφησε κανένα περιθώριο για πανηγυρισμούς.