Pininfarina X: Ιδιοφυής παραδοξότης

Οι σχεδιαστές το έχουν αυτό το… κακό! Είναι πολλές φορές εμπρός από την εποχή τους και δικαιώνονται εκ των υστέρων όταν πλέον είναι αργά, πολλές φορές πολύ αργά! Το «Χ» ήταν ένα από αυτά τα σχέδια, που έμειναν μοναδικά, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του σχεδιαστή τους. Και μπορεί η ιδέα να ήταν του Battista Farina, αλλά η σχεδίαση ανήκε στον Alberto Morelli που ήταν καθηγητής στο Πολυτεχνείο του Τορίνο.
Η παραγγελία ήταν απλή: έπρεπε να σχεδιάσει το πιο αεροδυναμικό αυτοκίνητο που είχε παρουσιαστεί ποτέ. Το αποτέλεσμα της «παραγγελιάς» ήταν το Pininfarina X που ακόμα και σήμερα, παρά την εξέλιξη και κατανόηση της αεροδυναμικής, αποτελεί αντικείμενο ζήλιας για κάθε σχεδιαστή. Φανταστείτε λοιπόν την εντύπωση που έκανε πίσω στο 1960! Το σχήμα του ήταν «δάκρυ», όπως δηλαδή θα έπρεπε να είναι κάθε αντικείμενο που θέλει να σχίζει τον αέρα με χάρη (!) και αν σας ενδιαφέρει ο αεροδυναμικός συντελεστής, αυτός ήταν μόλις στο 0,23!

Όμως η ιδιομορφία του δεν σταματούσε στο σχήμα, αλλά προχωρούσε και στη διάταξη των τροχών που δεν βρίσκονταν στα τέσσερα άκρα, αλλά ήταν ένας εμπρός, ένας πίσω κα δύο στο πλάι! Ο εμπρός τροχός πρόσφερε τη διεύθυνση, ο πίσω τη κίνηση και οι δύο στο πλάι το σταθεροποιούσαν. Γιατί όμως προχώρησαν σε αυτή τη διάταξη; Πρώτα από όλα για να δημιουργήσουν να αιχμηρό σχήμα εμπρός και κατά δεύτερο γιατί είχαν ακόμα μικρότερη μετωπική επιφάνεια. Διέθετε τέσσερις πόρτες και χώρους για ανάλογους επιβάτες, αν και ο χώρος αποσκευών ήταν πρακτικά ανύπαρκτος, ενώ ο κινητήρας του προέρχονταν από το Fiat 1100 και βρισκόταν πίσω ανάμεσα στα δύο φτερά!

Ο Farina πίστεψε τόσο πολύ στη σχεδίαση που ο ίδιος το οδήγησε σε πολλούς κατασκευαστές, σε μια προσπάθεια να τους πείσει για την αξία του, ώστε να φτάσει στη παραγωγή. Κανείς όμως δεν πείστηκε και τελικά ο μοναδικό «Χ» που κατασκευάστηκε έμεινε μόνο του στην ιστορία της αυτοκίνησης να σκονίζεται στο μουσείο του Pininfarina. Έμενε εκεί μέχρι το 2007, οπότε και το απέκτησε ο John Rosatti, μετά τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπισε ο σχεδιαστικός οίκος, για να πουληθεί και πάλι το 2015 στη τιμή των 330.000 δολαρίων.

Τελικά φαίνεται ότι η ιδιοφυία και εκτιμάται και αποτιμάται!