ASARDO 1500 AR-S: Μιξ γκριλ
Το «λίγο από όλα» του έρχεται γάντι, γιατί πραγματικά το καθόλα άγνωστο ASARDO προσπάθησε να συνδυάσει το καλύτερο… χωρίς επιτυχία. Γι’ αυτήν άλλωστε την αποτυχία του πέρασε και στα αζήτητα της ιστορίας...
- -
- -
Τώρα το πώς το βρήκαμε εμείς; Τυχαία. Για άλλο ψάχναμε, αλλού βρεθήκαμε. Τι είναι λοιπόν το ASARDO που μας έρχεται από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού φορώντας ιταλικό κινητήρα; Μα μια από τις πολλές προσπάθειες που έγιναν από ευφάνταστους μηχανικούς, οι οποίοι είχαν τη πολύ απλή ιδέα να μαζέψουν ότι καλύτερο είχε η αγορά για να συναρμολογήσουν ένα αυτοκίνητο. Η ιδέα στη βάση της ήταν καλή και πολλοί ήταν αυτοί που πέτυχαν εφαρμόζοντάς την. Δεν έχετε παρά να ρίξετε μια ματιά στα Lotus και τα Cobra. Όμως, όπως άλλωστε όλες οι ιδέες, χρειάζονται πάντα το κατάλληλο «timing» για να πετύχουν.
Τα ASARDO αντιπροσώπευε τα αρχικά των «American Special Automotive Research and Design Organization» και η όλη προσπάθεια ήταν το εμπορικό παιδί του Max Hoffman, που ήταν εισαγωγέας των Alfa Romeo στην Νέα Υόρκη και ο οποίος ζήτησε από τον Helmut Schlosser να σχεδιάσει κάτι πιο εντυπωσιακό, πάντα όμως με βάση τους ιταλικούς κινητήρες και τα μηχανικά μέρη της Alfa Romeo.
Ο Helmut παρέλαβε ένα κινητήρα 1.290 κ. εκατ. αλλά αμέσως τον ανέβασε στα 1.458 και βασικά σχεδίασε ένα αυτοκίνητο που έμοιαζε με Alfa TZ, αν και το AR-S παρουσιάστηκε τέσσερα ολόκληρα χρόνια πριν από αυτή, με αποτέλεσμα πολλοί να υποστηρίζουν ότι από το ASARDO οι Ιταλοί πήραν την έμπνευσή τους.
Ότι καλύτερο… ότι χειρότερο
Ο Helmut σχεδίασε ένα πλαίσιο χωροδικτύωμα, από σωλήνες μικρής διατομής με αποτέλεσμα το βάρος του αυτοκινήτου να μην ξεπερνά τα 650 κιλά! Ίσως για αυτό χρησιμοποιούσε ταμπούρα σε όλους τους τροχούς! Το αυτοκίνητο είχε πόρτες που άνοιγαν προς τα πάνω, αντιγράφοντας τα «φτερά γλάρου» της 300SL και έκανε την εμφάνισή του τον Απρίλιο του 1959 στο New York Motor Show, στη πολύ όμως υψηλή τιμή των 5.875 δολαρίων. Και για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης, απλά θα αναφέρουμε ότι η top (πιο top δεν γίνεται) έκδοση Cadillac Coupe de Ville πουλιόταν 600 δολάρια λιγότερα. Αν και το ενδιαφέρον ήταν μεγάλο, κανείς δεν θέλησε να προκαταβάλει χρήματα. Αλλά ο Schlosser δεν εγκατέλειψε τη προσπάθεια και πλησίασε τον Dolph Vilardi που ήταν Πρωταθλητής Σπορ Αυτοκινήτων το 1955, οδηγώντας ένα Bandini. Συνεργάστηκαν τελικά και ο Vilardi ήταν τρίτος στο Montgomery και δεύτερος στο Lime Rock Park. Εξαιρετικές επιδόσεις θα λέγαμε, αλλά όταν τα χρήματα τελείωσαν ο ίδιος ο Schlosser αναγκάστηκε να καθίσει στο τιμόνι, χωρίς όμως επιτυχία.
Γύρω-γύρω στον κόσμο
Τελικά αναγκάστηκε να πουλήσει το αυτοκίνητο στον Charlie Kolb ο
οποίος όμως ακολούθησε τον «αμερικάνικο δρόμο» και φόρεσε στο
αυτοκίνητο έναν Buick V8, με την ονομασία να αλλάζει σε 3.500 GM-S!
Το αυτοκίνητο εξαφανίστηκε για περισσότερα από είκοσι χρόνια και
τελικά εμφανίστηκε στην Ιαπωνία φορώντας ακόμα τον αμερικάνικο
κινητήρα. Κατέληξε στο Βέλγιο όπου πουλήθηκε σαν πρωτότυπο TZ για
να εμφανιστεί και πάλι το 2006, αυτή τη φορά με κινητήρα Alfa
Romeo. Όμως στη συνέχεια το έβαλαν στο μάτι ληστές οι οποίοι το…
"δανείστηκαν" από το σπίτι που είχε βρει στην Ισπανία. Μην
ανησυχείτε όμως. Τελικά βρέθηκε!