Mathis 666. Διαβολικό

Σήμερα βρίσκεται καλυμμένο κάτω από ένα μουσαμά στο Στρασβούργο. Είναι ένα περίεργα μεγάλο όχημα που σίγουρα σχεδιαστικά μας πάει πίσω στις πρώτες μεταπολεμικές μέρες, αλλά πάλι διαθέτει μια νεωτερικότητα που ξαφνιάζει. Ειδικά το μεγάλο εμπρός τζάμι (το οποίο όμως δυστυχώς είναι ραγισμένο), που στέκεται χωρίς κολόνες, κατασκευασμένο από Vutotal.

Το αυτοκίνητο αυτό είναι του… διαβόλου, κατασκευάστηκε από τον γεννημένο στο Στρασβούργο Ernest Charles «Emile» Mathis (15 Μαρτίου 1880-3 Αυγούστου 1956) και αντιπροσωπεύει την τελευταία του προσπάθεια να επανέλθει στον χώρο της αυτοκινητοβιομηχανίας. Όμως το 666, όπως ονομάστηκε, απέτυχε. Τελικά μόνο δύο πρωτότυπα κατασκευάστηκαν και ο Emile αυτοκτόνησε, σε ηλικία 76 ετών, πηδώντας από ένα παράθυρο ξενοδοχείου στη Γενεύη. Ήταν ένα σχεδόν προδιαγεγραμμένο τέλος μιας διάνοιας, της οποίας ο πλανήτης Γη της έπεφτε μικρός!

 

Ιστορία είναι…

Πάντως μην νομίζετε ότι το 666, που παρουσιάστηκε το 1948 πήρε το όνομά του από τον «Διάβολο», αλλά από τα τρία κατασκευαστικά του «εξάρια», δηλαδή τους έξι κυλίνδρους του κινητήρα του, τα έξι καθίσματα και τις έξι σχέσεις του κιβωτίου ταχυτήτων!

Ο εξακύλινδρος μάλιστα αυτός κινητήρας ήταν επίπεδος, υδρόψυκτος με κυβισμό που έφτανε τα 2.840 cc και η κίνηση μεταφέρονταν στους πίσω τροχούς. Και μπορεί οι βαλβίδες του να ήταν στο πλάι, αλλά ήταν κατασκευασμένος εξολοκλήρου από ελαφρά κράματα και απέδιδε 80 ίππους στις 3.900 rpm με δύο καρμπυρατέρ της Solex. Και η ιπποδύναμη αυτή μπορεί να σας φαίνεται μικρή, αλλά ο Mathis εγγυόνταν πολλές εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα χωρίς επισκευή. Μάλιστα το «εξάρι» κιβώτιο ταχυτήτων δεν ήταν ακριβώς έξι σχέσεων, αλλά μόνο τριών, οι οποίες διπλασιάζονταν χάρη σε δευτερεύον γρανάζι μείωσης των σχέσεων. Έτσι, το κιβώτιο διέθετε τρεις κοντές και τρεις μακριές σχέσεις - σύνολο 6 λοιπόν! Μια εφαρμογή που ίσως θα έπρεπε να την ξανασκεφτούν και πάλι οι κατασκευαστές. Την πρακτική αυτή την είχε εφαρμόσει στο περελθόν η Mitsubishi στο Kolt, αλλά και η Subaru.

Η ανάρτηση ήταν και αυτή ότι καλύτερο, δηλαδή ανεξάρτητη σε όλους τους τροχούς με διπλά ψαλίδια γύρω-γύρω και τα ταμπούρα υδραυλικά. Τα μηχανικά μέρη στηρίζονταν πάνω σε υποπλαίσιο, το οποίο όμως ήταν περιμετρικό και το μεταλλικό σώμα έδενε πάνω του με συγκόλληση. Μάλιστα, από ότι φαίνεται από το χρήση του εμπρός παράθυρου που δεν είχε πλαίσιο, η κατασκευή ήταν αρκετά στιβαρή ώστε να μην παραμορφώνεται. Ή τελικά δεν ήταν γιατί το παρμπρίζ Vutotal (το οποίο κατασκευάζονταν από την Labourdette) σήμερα είναι ραγισμένο!

Το Mathis 666 παρουσιάστηκε στην Έκθεση του Παρισιού το '48 και σίγουρα ήταν κάτι διαφορετικό, αλλά τελικά φαίνεται ήταν περισσότερο διαφορετικό από ότι μπορούσε να αντέξει το κοινό.    

 

…άσε την και ας πέσει κάτω!

Ο Emile Mathis ξεκίνησε το 1898 πουλώντας αυτοκίνητα της De Dietrich και συνεργάστηκε με τον Ettore Bugatti στη σχεδίαση του Hermes. Οι δουλειές μάλιστα πήγαιναν τόσο καλά που σύντομα ο Emile μπήκε στον πειρασμό να κατασκευάσει το δικό του όχημα. Άρχισε να κατασκευάζει τα De Dietrich το 1910 και σύντομα άρχισε να επεμβαίνει βελτιώνοντας τα, προσθέτοντας υδραυλικά φρένα και ανεξάρτητη ανάρτηση εμπρός.

Το επόμενο βήμα ήταν η κατασκευή ενός αυτοκινήτου πάνω σε δικές του ιδέες. Αρχικά προσπάθησε να συνεργαστεί με τον Durant για την κατασκευή ενός Mathis που θα απευθύνονταν στην αγορά των Η.Π.Α., αλλά η συμφωνία δεν προχώρησε και έτσι το 1934 αναγκάστηκε να συνεργαστεί με την Ford-France. Αλλά και αυτή η συνεργασία δεν προχώρησε και το 1946 παρουσιάζει το εντυπωσιακά πρωτοποριακό 333. Με τρείς τροχούς, τρεις κυλίνδρους και χώρους για τρείς, ήταν ένα όχημα πόλης σε σχήμα αυγού. Δυστυχώς όμως δεν διέθετε ούτε τα υλικά για να το κατασκευάσει, καθώς οι όποιες ποσότητες μετάλλων ελέγχονταν από το Γαλλικό κράτος, ενώ δεν είχε ούτε και εργοστάσιο για να το παράγει, αφού είχε καταστραφεί ολοσχερώς από τους βομβαρδισμούς. Και όμως, το 333 και σήμερα ακόμα θα μπορούσε να κυκλοφορεί στους δρόμους!

Δεν σταμάτησε όμως και επιχείρησε μια τελευταία προσπάθεια. Το επόμενο project ήταν μια πρόταση για τον Γαλλικό στρατό με κίνηση και στους τέσσερις τροχούς, αλλά η «δουλειά» πήγε στην Delahaye. Αποκαρδιωμένος μετά την μη αποδοχή και του 666, αποχώρησε από την εταιρεία του το 1951 η οποία το 1953 πουλήθηκε κομμάτι-κομμάτι για να πληρωθούν τα χρεωστούμενα! Η αυτοκτονία ήταν το επόμενο βήμα! Το σλόγκαν του ήταν: «Le poids voila l’ ennemi!» το οποίο μεταφράζεται: «Το βάρος είναι ο εχθρός!»