Tα GTI των ‘90s που αγαπήσαμε…

Η φιλοσοφία τους ήταν συγκεκριμένη. Μικρό μέγεθος, μεγάλες για την εποχή ιπποδυνάμεις, σε συνδυασμό με χαμηλό βάρος, προκαλώντας με τις επιδόσεις τους ισχυρότερες κατασκευές και προσφέροντας υψηλές δόσεις οδηγικής απόλαυσης. Η εξέλιξη του είδους με την πάροδο του χρόνου είχε σαν αποτέλεσμα να μεγαλώσουν, να… «βαρύνουν», αντισταθμίζοντας τα επιπλέον κιλά με ακόμα μεγαλύτερη ισχύ και χάνοντας φυσιολογικά μέρος του χαρακτήρα και της φιλοσοφίας τους. Στα μέσα της δεκαετίας του ’90, κατασκευές του είδους αποτέλεσαν μήλο της έριδος, συγκινώντας όσους λάτρεις τη οδήγησης. Το προσιτό τους κόστος έκανε εφικτή την απόκτηση τους, αν και αυτό δεν ήταν απαραιτήτως… καλό! Βλέπετε, όσο απολαυστικές ήταν για το γνώστη, άλλο τόσο δύσκολες ήταν στο όριο απαιτώντας το σεβασμό του οδηγού. Αρκετά μοντέλα κατέληξαν στα συνεργεία, ενώ ακόμα χειρότερα πολλά κακοποιήθηκαν στο βωμό της βελτίωσης.
Ακόμα και έτσι όμως, πρόκειται για μοντέλα που αρκετοί ονειρευτήκαμε σε μικρότερη ηλικία, ενώ ακόμα και σήμερα εξακολουθούμε να τα θαυμάζουμε όταν τα αντικρύζουμε σε καλή κατάσταση στους ελληνικούς δρόμους. Ας τα θυμηθούμε.

Σας ζητήσαμε να ψηφίσετε ποιο από τα 5 ήταν ο παιδικός σας έρωτας. Δείτε εδώ τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας

PEUGEOT 106 RALLYE – ΤΟ ΟΔΗΓΟΚΕΝΤΡΙΚΟ 

Ιδιαίτερες συστάσεις δεν χρειάζονται. Ακόμα και σήμερα, όσοι λάτρεις της αυτοκίνησης μπορεί να ψάξουν στις σελίδες των μεταχειρισμένων για ένα καλά συντηρημένο 106 Rallye. Η μικρή γαλλική βόμβα αποτέλεσε την επιτομή του είδους. Αρχικά, σχεδιάστηκε με γνώμονα την πρακτικότητα και την άνεση. Όμως, οι Γάλλοι τεχνικοί ήξεραν τον τρόπο να το μεταμορφώσουν. Από το μικρό 1.300άρι, μέχρι και την τελευταία του εξέλιξη με τον κινητήρα των 1.600 cc και απόδοση 122 ίππων, το Rallye (που είχε δανειστεί τον τίτλο από το ομώνυμο 205) διέθετε οδηγοκεντρικό χαρακτήρα. Ο κινητήρας που σε κάθε του έκδοση είχε κύριο χαρακτηριστικό την επιθυμία να στροφάρει κοντά στον κόφτη, μπορεί να υπολειπόταν απέναντι στο Punto GT, αλλά σε καμία περίπτωση δεν υστερούσε.


Ακόμα και έτσι, όμως, ήταν ο συνδυασμός συστήματος διεύθυνσης και ανάρτησης που έκαναν τη διαφορά. Όσο το σεβόσουν, σου επέτρεπε να κινηθείς πολύ γρήγορα, με το αμάξωμα να έχει ψηλά περιθώρια πρόσφυσης και το μπροστινό σύστημα να ακολουθεί τις εντολές του εξαιρετικού συστήματος διεύθυνσης. Ποια ήταν η ιδιαιτερότητα; Το κοντό μεταξόνιο, το οποίο σε συνδυασμό με τους υστερούντες βραχίονες με ράβδους στρέψης πίσω μπορούσε να προκαλέσει υπερστροφή. Στοιχείο που ενθουσίαζε το μυημένο, αλλά μπορούσε να αποδειχθεί καταστροφικό για το λιγότερο γνώστη. Ακόμα και σήμερα, ελάχιστα μικρά αυτοκίνητα μπορούν να ενθουσιάσουν τόσο πολύ με τα σπορ χαρακτηριστικά τους.

Δείτε ακόμη: Δοκιμάζουμε τα Hyundai i20 N και Ford Fiesta ST Edition - Fun to drive x2!

CITROEN SAXO VTS – Ο ΚΛΩΝΟΣ

Η Citroen είχε το δικό της εκπρόσωπο στην κατηγορία, ο οποίος δεν ήταν άλλος από το AX. Σε έκδοση GT, GTi ή αργότερα σε αυτή με την ονομασία «GTi Le Mans», το μικρό γαλλικό μοντέλο είχε το δικό του φανατικό κοινό. Προς τα τέλη της δεκαετίας του ’90 το γαλλικό εργοστάσιο παρουσίασε το Saxo, το οποίο και αυτό με τη σειρά του απέκτησε γρήγορη έκδοση. Χαρακτηριζόταν από τον κωδικό VTS και λατρεύτηκε όσο λίγα στη χώρα μας. Τα κοινά μηχανικά μέρη με το 106 Rallye ήταν πολλά. Το Saxo διέθετε τον ίδιο 1.600άρη 16βάλβιδο κινητήρα με 120 ίππους, με τη ρύθμιση της ανάρτησης όμως να είναι πιο μαλακή και φιλική προς το χρήστη.


Δεν ήταν ένας κλώνος του Rallye. Εξοπλισμένο καλύτερα, με πιο ελαφρύ τιμόνι ήταν ένα every day car, με εξαιρετικές επιδόσεις. Η αίσθηση και η αμεσότητα μπορεί να μην ήταν αντίστοιχη με αυτή του 106, αλλά ο πιο φιλικός του χαρακτήρας σε συνδυασμό με την εξαιρετική του τιμή, είχαν σαν αποτέλεσμα να γνωρίσει μεγάλη επιτυχία στη χώρα μας. Δεν είναι τυχαίο, μάλιστα, ότι το κόστος κτήσης του εκείνη την εποχή ήταν χαμηλότερο στην Ελλάδα συγκριτικά με τη Γαλλία!

FIAT PUNTO GT -  ΤΟ ΕΚΡΗΚΤΙΚΟ

Φυσικά, τη δική τους παράδοση είχαν στην κατηγορία και οι Ιταλοί. Πόσοι δεν θυμούνται το Fiat Uno Turbo, το οποίο στην ευθεία δεν είχε ανταγωνισμό, με εξαίρεση το επίσης εκρηκτικό Renault 5 GT Turbo. Με την παρουσίαση του Punto, οι Ιταλοί είχαν έτοιμη και την έκδοση GT. Σε μία κατηγορία που κυριαρχούσαν οι ατμοσφαιρικοί κινητήρες, στη Fiat επέμειναν στη λύση του τούρμπο. Το αποτέλεσμα ήταν 136 ίπποι και 208 Nm ροπής από 1.400 κ.εκ. σε αμάξωμα που ζύγιζε λιγότερο από 1.100 κιλά. Οι επιδόσεις του ήταν εκρηκτικές και το 7,9 για τα πρώτα 100 χλμ. από στάση ήταν ένα… «διαστημικό» νούμερο για την εποχή.

Βέβαια, η ωμή δύναμη του Punto GT είχε και συγκεκριμένα μειονεκτήματα, όπως για παράδειγμα η υστέρηση του τούρμπο. Μέχρι τις 3.000 rpm ο κινητήρας ήταν «νεκρός» και μόλις η βελόνα του στροφόμετρου τις ξεπερνούσε ακολουθούσε η έκρηξη! Παρόλο τον εκρηκτικό χαρακτήρα του, το Punto GT δεν ήταν αυτό που ονόμαζαν εκείνη την εποχή ως… κυνηγό πεζοδρομίων. Απλά, αυτό που χρειαζόταν ήταν σωστή διαχείριση με το πεντάλ της βενζίνης. Αν βέβαια δεν το σεβόσουν, τότε ήταν δεδομένο ότι θα έπρεπε να αντιμετωπίσεις την υποστροφή. Που στην περίπτωση του GT ήταν υπό συνθήκες αμείλικτη!

SUZUKI SWIFT GTI – TO “MHXANAKI”

Τούρμπο ή ψαγμένες επιλογές στην ανάρτηση, ήταν οι επιλογές των ευρωπαϊκών αυτοκινητοβιομηχανιών. Στη Suzuki είχαν διαφορετική άποψη. Με δεδομένη την τεχνογνωσία από τις μοτοσικλέτες, το Swift GTi ξεχώριζε για τον κινητήρα και την ικανότητα του να στροφάρει σε ένα εύρος που οι υπόλοιποι είχαν νωρίτερα τοποθετήσει τον κόφτη. Ο διάσημος G13B των 1.300 cc με τις δεκαέξι βαλβίδες και τους 101 ίππους διακρινόταν για αυτό ακριβώς το στοιχείο. Σε συνδυασμό με το 5άρι κιβώτιο με τις πυκνές σχέσεις προσέφερε αγωνιστική αίσθηση και έναν μοναδικό ήχο.


Στο δρόμο δεν διακρινόταν για την αμεσότητα του, ούτε για τις αντιδράσεις ενός 106 Rallye, ενώ απαιτούσε μετρημένο γκάζι για να αποφύγεις την υποστροφή. Όμως, ο κινητήρας διαμάντι ήταν το στοιχείο που έκλεβε την παράσταση και δεν είναι τυχαίο ότι όσοι βελτίωναν το συγκεκριμένο σύνολο εκείνη την εποχή δεν είχαν αντίπαλο στις ευθείες. Τώρα σε μία διαδρομή με στροφές, η ιστορία ήταν τελείως διαφορετική αν και με τους κατάλληλους χειρισμούς το Swift δεν υπολειπόταν σημαντικά του ανταγωνισμού.

Δες εδώ το Hyundai i30 Ν στην πίστα των Σερρών με τον Μιχάλη Γεωργιάδη

RENAULT CLIO 16S – ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ

Η Renault δεν έμεινε απαθής στην συγκεκριμένη κατηγορία. Η φιλοσοφία του γαλλικού εργοστασίου είχε αρχικά εκφραστή το 5 GT Turbo, το οποίο μάλιστα μεσουρανούσε και στις ειδικές διαδρομές. Με την παρουσίαση του Clio, η «καυτή» εκδοχή ήταν απολύτως αναμενόμενη, αν και διαφορετική σε σχέση με όσα είχαμε συνηθίσει από τη Renault. Το λογότυπο 16S ξεχώριζε στο αμάξωμα και ουσιαστικά υποδείκνυε τον ατμοσφαιρικό κινητήρα των 1.800 cc, με το δεκαεξαβάλβιδο καπάκι. Οι 140 ίπποι δεν ήταν το στοιχείο που εξίταρε τον οδηγό, αλλά περισσότερο η οδική του συμπεριφορά. Ήταν ένα μεγαλύτερο και πιο… «ώριμο» 106 Rallye.


Η ακαμψία του αμαξώματος ήταν το πρώτο στοιχείο που διέκρινες πίσω από το τιμόνι του. Όπως λέμε στην αυτοκινητιστική διάλεκτο: «Ένα κομμάτι»! Σου έδινε τρομερή αυτοπεποίθηση να το οδηγήσεις σύμφωνα με τις επιθυμίες σου. Ακολουθώντας πιστά τις γραμμές που προτάσσει η οδήγηση η πίστα ή υπερστροφικά με τοποθέτηση. Και όλα αυτά με προοδευτικό τρόπο, προσφέροντας σημαντικό χρόνο αντίδρασης. Σαν να μην έφτανε το 16S, λίγο αργότερα η Renault παρουσίασε την έκδοση Williams, η οποία και λανσαρίστηκε για να γιορτάσει ο συνδυασμός Renault-Williams το Π.Π.Formula 1 του 1992. Και η ειδική έκδοση με τις χρυσές ζάντες, από μοντέλο περιορισμένης παραγωγής έφτασε στο σημείο να παραχθεί σε 12.000 κομμάτια και να αποτελέσει το «Άγιο Δισκοπότηρο» των hot hatch της εποχής…