20 χρόνια Honda NSX

Έχουν περάσει 20 χρόνια από τότε που η Honda παρουσίασε το NSX, ένα μοντέλο αντάξιο των τότε καταξιωμένων Ferrari και Porsche. Με την παρουσία του στο δρόμο και τις πίστες, ταρακούνησε τεχνολογικά τους καταξιωμένους Ευρωπαίους και αποτελεί μέχρι σήμερα, για τους λάτρεις της καθαρόαιμης οδήγησης, μοντέλο σταθμό, ανάμεσα στα supercar.

 

Το λανσάρισμα του NSX έγινε σε ένα προκλητικό κόκκινο χρώμα, το οποίο εστίαζε απευθείας στον ιταλικό ανταγωνισμό. Ελαφριά κατασκευή, με κινητήρα στο κέντρο, διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης και μεγάλα μετατρόχια, όλα τα μηχανικά μέρη του NSX συνηγορούσαν υπέρ της απόλυτης οδικής συμπεριφοράς. Ο ατμοσφαιρικός V6 κινητήρας των 3.0 λίτρων στεγαζόταν πίσω από την καμπίνα των επιβατών, αποδίδοντας 274 ίππους, με άμεση απόκριση και εκπληκτική λειτουργία. Με δύο εκκεντροφόρους επικεφαλής και το σύστημα VTEC (Variable Valve Timing and Lift Electronic Control System) να εκμεταλλεύεται ιδανικά το μίγμα αέρα-καύσιμου, αποτελούσε τεχνολογικό επίτευγμα για την εποχή του, όπως και η ανεξάρτητη ανάρτηση (διπλά ψαλίδια παντού) σε όλους τους τροχούς, η οποία αποτελούνταν από αλουμίνιο.

 

Με την υπογραφή Senna

Η εξέλιξη του NSX ξεκίνησε το 1986 και κράτησε συνολικά 4 χρόνια, μέχρι το 1990. Σκοπός των τεχνικών της Honda ήταν ένα supercar καλύτερο από τον βασικό ανταγωνισμό του, τα μοντέλα της Ferrari. Το μήκους 4.4 μέτρων NSX αφού εξελίχθηκε και δοκιμάστηκε επισταμένος σε διάφορες πίστες της Ασίας, πήρε το 1989-1990 το δρόμο για την «Πράσινη Κόλαση» του Nurburgring, ώστε να δείξει το ποιόν του. Βασικός σκοπός της Honda, πέρα από την κόντρα με την Ferrari, ήταν η δημιουργία ενός φιλικού, πιο καθημερινού supercar, που θα ξεκλείδωνε την αποδοχή του μοντέλου στην ευρωπαϊκή αγορά.

Οδηγός για τις δοκιμές στην Suzuka επιλέχθηκε ο παγκόσμιος πρωταθλητής F1 Ayrton Senna, που εκείνη την εποχή έτρεχε με την Mc Laren, η οποία χρησιμοποιούσε τους κινητήρες της Honda. Οι γιαπωνέζοι είχαν αναπτύξει στενούς δεσμούς με τον βραζιλιάνο πιλότο, οπότε η συνεργασία είχε τις καλύτερες βάσεις. Οδηγώντας ο Senna το NSX δίνει το πράσινο φως στην Honda να προχωρήσει, παρατηρώντας ότι στην πίστα το αυτοκίνητο έπρεπε να είναι πιο σκληρό. Το συγκριμένο στοιχείο απέρρεε κυρίως από το εξολοκλήρου αλουμινένιο πλαίσιο, στο οποίο είχαν δουλέψει σκληρά οι μηχανικοί (με σκοπό την σημαντική ελάττωση του βάρους), αλλά στην πράξη δεν μπορούσε να ανταγωνιστεί πλήρως εκείνη την εποχή τις ιδιότητες των ατσάλινων κατασκευών. Η Honda προχώρησε στην συνέχεια σε κάποιες βελτιώσεις στην στιβαρότητα του πλαισίου. Αυτή ήταν και η μοναδική φορά, αν και στα τελευταία στάδια του, που ο Senna συμμετείχε στην εξέλιξη ενός αυτοκινήτου μαζικής παραγωγής.

 

Καθαρόαιμο εποχής!

Το εσωτερικό του NSX διακρίνεται για την καλή συναρμογή και ποιότητα των πλαστικών, δεν αποτελούσε όμως παράδειγμα εργονομίας. Διάσπαρτοι διακόπτες και μηδενικοί χώροι για μικροαντικείμενα, απαιτούσαν παραχωρήσεις και μια περίοδο εξοικείωσης, αλλά οι εποχές εκείνες δικαιολογούσαν πολλά. Ο χώρος αποσκευών φιλοξενούσε μόνον ένα μικρό σάκο.

Υπηρετώντας πάντως τον σκοπό της οδήγησης το βαρύ σύστημα διεύθυνσης και τα πεντάλ, έδιναν εξαρχής τον πολεμικό τόνο της κατασκευής. Ο κινητήρας, κουβαλώντας την προίκα από την F1, λειτουργούσε εκπληκτικά, το κόκκινο στο στροφόμετρο ξεκίναγε στις 8.000rpm και το μόνο που απαιτούσε τρόπους ήταν ο ιδιότροπος επιλογέας του χειροκίνητου κιβωτίου ταχυτήτων 5 σχέσεων.

 

Η λατρεία του ξεχωριστού

Στο κοντέρ το NSX έδειχνε ότι μπορεί να σκαρφαλώσει μέχρι τα 300km/h, στην πραγματικότητα η τελική περιοριζόταν στα 280km/h, τιμή ίδια με την ιπποδύναμη στα μοντέλα μετά το 1997, στα οποία ο κυβισμός του κινητήρα έφτασε τα 3.2 λίτρα. Πέρα από τα νούμερα του κατασκευαστή, ήταν κοινό μυστικό την εποχή εκείνη, ότι ο V6 έστελνε περισσότερη δύναμη στους πίσω τροχούς, από ότι ανακοινώνονταν.

Στην Ευρώπη πάντως, το NSX δεν κατάφερε να κάνει την διαφορά. Το κοινό συνέχιζε να λιγουρεύεται το πέρασμα μιας ντίβας από το Μαρανέλο και τον χαρακτήρα των Porsche, με το σηματάκι της Honda να μην μπορεί να πείσει τους καλομαθημένους Ευρωπαίους. Στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, στις Η.Π.Α πουλήθηκε περίπου το μισό της παραγωγής του NSX. Κατά την διάρκεια της εμπορικής παρουσίας του υπέστη μια σειρά από βελτιώσεις και facelift. Τελικά η Honda σφύριξε την λήξη για το NSX το 2005 και από τότε διάφορες φήμες προκύπτουν για κάποιον πιθανό αντικαταστάτη, αλλά μέχρι στιγμής τίποτα το ουσιαστικό δεν έχει παρουσιαστεί. Η συλλεκτική αξία πλέον του NSX είναι δεδομένη, αφού οι τιμές για τα σωστά συντηρημένα αυτοκίνητα, αρχίζουν σιγά-σιγά να πλησιάζουν την αρχική τιμή αγοράς τους.