Σχεδίαση των sport Mazda
H εξέλιξη από το ‘60 έως σήμερα
- -
- -
Η σχεδίαση και η παραγωγή των sport μοντέλων της Mazda ξεκίνησε ταυτόχρονα με την εξέλιξη του περιστροφικού κινητήρα. Για πολλούς, καινοτομία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και η επιμονή στο minimal, σε συνδιασμό με το στυλάτο και παθιασμένο design που αποτελούν βασική αρχή για την Mazda και είναι συνυφασμένη με την κουλτούρα της. Αυτά τα στοιχεία είναι περισσότερο εμφανή στην σχεδίαση των sport μοντέλων της ιαπωνικής εταιρείας. Ας σταθούμε όμως λίγο στα 6 σημαντικότερα από αυτά.
To Cosmo Sport 110S - που συχνά θεωρείται ως ένα από τα πιο όμορφα μοντέλα που έχουν σχεδιαστεί από την Mazda- ήταν το πρώτο sport μοντέλο της εταιρείας, καθώς και το πρώτο που υιοθέτησε την τεχνολογία του περιστροφικού κινητήρα. Παρουσιάστηκε το 1967, εμπνευσμένο από το πρότυπο που παρουσιάστηκε το 1964 και οδήγησε σε σχεδιαστικές καινοτομίες των sport αυτοκινήτων της Mazda αλλά και άλλων αυτοκινητοβιομηχανιών. Η επίδρασή του ήταν τόσο δραστική που σύντομα άρχισε να απειλεί τους κατασκευαστές sport οχημάτων στην Β. Αμερική, οι οποίοι προσπαθούσαν απεγνωσμένα να ανταπαντήσουν στο περιστροφικό κινητήρα με δύο ρότορες. Έναν κινητήρα, για τον οποίο πολλοί ισχυρίζονταν ότι η μαζική παραγωγή θα ήταν αδύνατη μέχρι που αυτό πραγματοποιήθηκε από την Mazda.
Τα χαρακτηριστικά της σχεδίασης του Cosmo ήταν το μακρύ καπό, η τοποθέτηση του κινητήρα εμπρός και η κίνηση στους πίσω τροχούς. Αυτού του είδους η σχεδίαση έγινε πολύ δημοφιλής εκείνη την περίοδο. Σύμφωνα με τη Mazda, ήταν η δική της οπτική για τα δυτικά πρότυπα των sport μοντέλων που έκαναν ακόμα πιο δημοφιλή τη συγκεκριμένη σχεδίαση. Αναφορικά με την αισθητική, ήταν μια μοναδική ιαπωνική πρόταση σε αντιπαράθεση με τα κλασσικά ευρωπαϊκά μοντέλα, όπως το Triumph Spitfire. Ο εξελιγμένος κινητήρας της Mazda, ενέπευσε την φουτουριστική σχεδίαση: μακρύ και χαμηλό, το ιαπωνικό μοντέλο συμπεριελάμβανε πολλά αεροδυναμικά στοιχεία όπως τους καλυμμένους μπροστινούς προβολείς και τα εντυπωσιακά πίσω φανάρια των φρένων. Για να αποδείξει η Mazda την αξιοπιστία του κινητήρα της, ένταξε το Cosmo στην κούρσα που διεξήχθη στην πίστα Nürburgring της Γερμανίας, έναν 84ωρο αγώνα που ονομάστηκε Marathon de la Route. Το Cosmo, όχι μόνο κατάφερε να τερματίσει αλλά κατατάχτηκε στην 4η θέση και εξανέμισε κάθε αμφιβολία για τον περιστροφικό κινητήρα της Mazda. Το Cosmo ήταν όμορφο, αξιόπιστο και διασκεδαστικό καθώς και το πρώτο sport μοντέλο της ιαπωνικής φίρμας. Ήταν αυτό που έθεσε τις βάσεις για να γίνει η Mazda συνώνυμη των προσιτών, εμπνευσμένων και ελαφριών sport οχημάτων.
Ήταν η παρουσίαση της πρώτης γενίας του RX-7 η οποία είχε την πιο άμεση επίδραση στην κατηγορία των sport αυτοκινήτων, ειδικότερα στην Β. Αμερική. Το 105 PS coupé της Mazda, με κινητήρα με δύο ρότορες, ήταν τόσο επιτυχημένο που κατάφερε να γίνει «μόδα» στις Η.Π.Α. εν μία νυκτί. Ο λόγος; Για πρώτη φορά το αγοραστικό κοινό, μπορούσε να αγοράσει αυτοκίνητα υψηλής ποιότητας, σε προσιτή τιμή και με εξαιρετική απόδοση. Αυτά όλα οφείλονταν στον περιστροφικό κινητήρα της Mazda, που ήταν μικρότερος και ελαφρύτερος από οποιονδήποτε συμβατικό τετρακύλινδρο κινητήρα καθώς και τόσο δυνατός όσο και ένας εξακύλινδρος. Το μοτέρ του RX-7 ήταν τόσο συμπαγές που εξασφάλιζε μεγαλύτερη ελευθερία στους σχεδιαστές για να δώσουν στο κουπέ ένα όμορφο αεροδυναμικό σχήμα και διασφαλίζοντας ταυτόχρονα την σχεδόν απόλυτη 50:50 κατανομή βάρους. Το αποτέλεσμα ήταν ένα elegant, άνετο, πρακτικό και προσιτό 2+2 Sport μοντέλο με εξαιρετική απόδοση και σταθερότητα που έσπασε το κατεστημένο – και τα ταμεία.
Ο επικεφαλής σχεδίασης Matasaburo Maeda – πατέρας του σημερινού επικεφαλής σχεδίασης και εμπνευστή του RX-8, Ikuo Maeda – έθεσε ως βασική αρχή την «λειτουργική ομορφιά», στοχεύοντας στην δημιουργία αυτοκινήτων με κομψή και κλασσική σχεδίαση. Όπως και ο πρόγονός του, δηλ. το Cosmo Sport 110S, το RX-7 είχε αεροδυναμικό σχήμα που οδήγησε σε ένα καμπυλωτό και low-profile αμάξωμα που θα «έσχιζε»τους αιθέρες. Στο μπροστινό τμήμα τα αναδιπλώμενα φώτα βελτίωσαν τον αεροδυναμικό συντελεστή, ενώ το πίσω μέρος με τον δυναμικό θόλο, τα τριγωνικά πλαϊνά παράθυρα και τον χαρακτηριστικό χώρο αποσκευών ενδυνάμωσε το τοξοειδές σχήμα του RX-7.
Παραδόξως, η σχεδίαση του MX-5 ξεκίνησε από το σκίτσο του Αμερικανού αρθρογράφου Bob Hall, ο οποίος σχεδίασε ένα διθέσιο roadster σε ένα μαυροπίνακα του επικεφαλής εξέλιξης Kenichi Yamamoto στην Hiroshima το 1979. Ο Hall διευκρίνησε ότι υπήρχε χώρος στην αγορά για ένα μικρό, φτηνό και διασκεδαστικό διθέσιο sport μοντέλο ακολουθώντας το πνεύμα των κλασσικών βρετανικών sport οχημάτων του παρελθόντος. Σήμερα, έχουν παραχθεί περισσότερα από 900.000 μονάδες του μικρού διθέσιου roadster, το οποίο αναβίωσε την κατηγορία των προσιτών και ελαφριών οχημάτων και στιγμάτισε την αυτοκινητοβομηχανία.
Η απόφαση της Mazda να κατασκευάσει ένα μικρό roadster ήταν πολύ γενναία για εκείνη την εποχή. Σχεδιασμένο από τον design manager Tsutomu (Tom) Matano, το τελικό σχέδιο του MX-5 ήταν στην πραγματικότητα μία συλλογική προσπάθεια: μία παγκόσμια εξαμελής σχεδιαστική ομάδα όπου όλοι έβαλαν το χέρι τους για να φτάσουν στην τελική του μορφή. Δημιουργήθηκε στο κέντρο σχεδιασμού της Mazda στο Irvine της California όπου ο Shinzo Kubo από την Ιαπωνία και ο Mark Jordan από τις Η.Π.Α. καθοδηγούσαν τα υπόλοιπα μέλη που ήταν οι Tom Matano, Shunji Tanaka, Koichi Hayashi και Wu-Huan Chin. Στο τελικό σχέδιο παραγωγής συμπεριλήφθηκαν και κάποιες αλλαγές από τον Shunji Tanaka.
Η ομάδα έμεινε πιστή στην αρχή «Jinbai Ittai», δηλ. την «ενότητα μεταξύ αλόγου και αναβάτη» όπως ορίζεται από την ιαπωνική κουλτούρα. Το ΜΧ-5 κατασκευάστηκε έτσι ώστε ο οδηγός να νιώσει την χαρά της οδήγησης ερχόμενος σε πλήρη αρμονία με τα μηχανικά μέρη του ΜΧ-5. Το μικρό ΜΧ-5 είχε το ίδιο επιμηκυμένο καπό και διθέσιο πίσω μέρος με το RX-7, αλλά ήταν λιγότερο τετραγωνισμένο εξαιτίας των στρογγυλεμένων του άκρων. Το σήμα κατατεθέν του μοντέλου ήταν τα πίσω φανάρια και θεωρούνταν τόσο όμορφα που αποτέλεσαν έκθεμα του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης στην Νέα Υόρκη.
Η επιδίωξη του Υπεύθυνου Εξέλιξης της 2ης γενιάς του MX-5, Takao Kijima, ήταν να δημιουργήσει ένα αυτοκίνητο που θα είχε εξαιρετική δυναμική και θα ήταν καλύτερα εξοπλισμένο προσθέτοντας στο συνολικό βάρος μόνο 40 κιλά. Αν και το αμάξωμα θα ήταν μεγαλύτερο σε όλες τις διαστάσεις, ο στόχος της Mazda ήταν να αποφύγει την προφανή αύξηση της μάζας του. Έχοντας αυτό στο μυαλό του, ο Koichi Hayashi και η σχεδιαστική του ομάδα σχεδίασαν ένα συμπαγές αυτοκίνητο, με κυματοειδείς γραμμές και rock διάθεση. Το αποτέλεσμα ήταν ένα roadster με στρογγυλεμένα άκρα, αλλά με πλαϊνά που υπογράμμιζαν ένα πιο άγριο look εξαιτίας των δύο χαρακτηριστικών γραμμών. Στο μπροστινό τμήμα, τα αναδυόμενα φανάρια αντικαταστήθηκαν από αμυγδαλωτά. Το τελικό σχήμα χαρακτηριζόταν από φρεσκάδα, διατηρώντας παράλληλα την σχεδιαστική φόρμα του original MX-5.
Το - πραγματικά - τετράθυρο και τετραθέσιο RX-8 αντιπροσώπευε την διορατικότητα και την καινοτομία της Mazda. Η εξέλιξή του επιβεβαίωσε ξανά την αξία της περιστρεφόμενης τεχνολογίας της εταιρείας, ενώ το design του εισήγαγε μια εντελώς νέα στυλιστική φιλοσοφία: τετραθέσιο, αθλητικό sport coupé αμάξωμα, χωρίς κεντρικές κολώνες, εξασφαλίζοντας την εύκολη πρόσβαση των επιβατών στις πίσω θέσεις. Ξεπερνώντας δύσκολες μηχανικές προκλήσεις, οι σχεδιαστές του RX-8 κατάφεραν να κατασκευάσουν ένα όμορφο, ελαφρύ, πρακτικό, ισχυρό και διασκεδαστικό sport coupé με απόλυτη 50:50 κατανομή βάρους. Ο σχεδιαστής του RX-8, Ikuo Maeda, τωρινός επικεφαλής σχεδίασης της μάρκας, βασίστηκε στο moto “αθλητική ένταση”. Τα χαρακτηριστικά στοιχεία του design είναι τα στρογγυλεμένα φτερά και οι δυναμικές γραμμές.
Η 3η γενιά του ΜΧ-5 ήταν μία εντελώς καινούργια και επανασχεδιασμένη έκδοση ενός άκρως πετυχημένου roadster. Αρχικά παρουσιάστηκε ως πρωτότυπο με την ονομασία «Ibuki» concept car στο Tokyo Motor Show του 2003. Ο Yasushi Nakamuta, επικεφαλής σχεδίασης του τωρινού ΜΧ-5, διατήρησε στοιχεία των προηγούμενων γενιών κάνοντάς το όμως να δείχνει σαφώς πιο σύγχρονο. Αυτό οδήγησε στην παραγωγή ενός μεγαλύτερου και πιο δυναμικού μοντέλου σε σύγκριση με τους προκατόχους του. Το φαρδύτερο αμάξωμα επέφερε πλατύτερο πάτωμα και πιο άνετη καμπίνα, αλλά το έξυπνο design έκρυψε καλά το επιπλέον πλάτος της 3ης γενιάς. Η παρουσίαση του νέου 16-βάλβιδου, δίλιτρου κινητήρα πρόσφερε μεγαλύτερη ισχύ, διατηρώντας την φήμη του ΜΧ-5 ως ένα roadster με άγριο look και οδηγική απόλαυση.
Αγνό και απλό, το sport look που είναι συνυφασμένο με το ΜΧ-5 βελτιώνεται αδιάκοπα τα τελευταία 20 χρόνια μένοντας πιστό στις βασικές αρχές και στον αρχικό του χαρακτήρα. Η αρχή της εμπνευσμένης οδήγησης επηρέασε και τα μηχανικά μέρη, με αποτέλεσμα ο οδηγός να μπορέσει να βιώσει την εμπειρία της πρωταρχικής χαράς της οδήγησης αποκτώντας μια πλήρη αρμονία με το αυτοκίνητο που συνδυάζει περιορισμένο βάρος και καινοτομίες. Και αυτό, σύμφωνα με τη Mazda, θα αποτελέσει χαρακτηριστικό οποιουδήποτε μελλοντικού μοντέλου της.
και στη συνέχεια 'Προσθήκη στην οθόνη αφετηρίας'