Turbine Cars: Πρωτοπόροι στον αέρα

Germanjetairplanes

Το τέλος πλησίαζε, η γερμανική πολεμική μηχανή βρισκόταν σε δύσκολη θέση. Τα βομβαρδιστικά των συμμάχων τώρα με τη συνοδεία και κάλυψη καταδιωκτικών μεγάλης ακτίνας μπορούσαν να βομβαρδίζουν κατά βούληση τη Γερμανία χωρίς πλέον να φοβούνται τη Luftwaffe, η οποία όχι μόνο δεν διέθετε αεροπλάνα, αλλά και πιλότους. Έτσι γεννήθηκε η ιδέα κατασκευής αεροπλάνων υψηλής τεχνολογίας, τα οποία όμως θα ήταν εύκολα και φτηνά στην κατασκευής τους, με αποτέλεσμα να έχουμε το πρώτο «αναλώσιμο αεροπλάνο», το Volksjager (το καταδιωκτικό του λαού), που θα απευθύνονταν σε σχετικά ανεκπαίδευτους πιλότους (κάτι που δεν έγινε) και που θα κατασκευάζονταν από φτηνά υλικά, όπως ξύλο και πανί. Η Heinkel παρουσίασε το He162 και προτιμήθηκε, κουβαλώντας ένα στροβιλοκινητήρα 003 της BMW στη πλάτη του.

Τα πρώτα πρωτότυπα όμως είχαν προβλήματα, όταν η κόλα που χρησιμοποιούνταν για την συγκόλληση των επιφανειών, άρχιζε να διαλύεται στις υψηλές ταχύτητες με αποτέλεσμα να χαθούν πολλοί πιλότοι.

Τελικά μόλις στις 19 Απριλίου του 1945 άρχισε να μάχεται με τα πρώτα 13 αντίτυπα που παραδόθηκαν στην Luftwaffe, αλλά είχε περισσότερες απώλειες από κατασκευαστικά προβλήματα, παρά από μονομαχίες στον αέρα. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι από τα 13 αεροπλάνα, μόνο δύο καταρρίφτηκαν, τα υπόλοιπα χάθηκαν από μηχανικές και κατασκευαστικές αστοχίες. Ήταν πολύ αργά.

Πιο επιτυχημένο ήταν το Messerschmitt Me262, το οποίο ήταν ένα συμβατικό στη κατασκευή του αεροπλάνο, η σχεδίαση του οποίου είχε αρχίσει πριν τον πόλεμο, αλλά προβλήματα εξέλιξης των στροβιλοκινητήρων καθυστέρησαν την παρουσίαση του. Το Projekt O.1065 τελικά προκρίθηκε σαν «γρήγορο βομβαρδιστικό» στα μέσα του 1943, αλλά ποτέ δεν είχε σχεδιαστεί για αυτό τον ρόλο. Ήταν πολύ γρήγορο για τα συμβατικά αεροπλάνα των συμμάχων και σαν καταδιωκτικά αποδείχτηκαν πολύ καλύτερα. Χαρακτηριστικά να αναφέρουμε ότι ο Franz Schall κατέρριψε δώδεκα συμμαχικά αεροπλάνα, δέκα από τα οποία ήταν P-51 Mustang!

Τελικά κατασκευάστηκαν μόλις 1400 αντίτυπα όλων των τύπων. ‘Όταν οι σύμμαχοι βρήκαν σχεδόν έτοιμα αεροπλάνα στη μεγαλύτερη σήραγγα του αυτοκινητόδρομου στο Engelberg έξω από την Στουτγάρδη, τα… δήμευσαν και τα έστειλαν για αξιολόγηση βάση του προγράμματος Lusty, μαζί βέβαια με τους επιστημονικό προσωπικό και τους τεχνικούς. Ανακάλυψαν ότι ήταν πολύ καλύτερο από το δικό τους Ρ-80, ενώ οι Τσεχοσλοβάκοι αντέγραψαν το Me262 και το μετονόμασαν σε Avia S-92 που πετούσε μέχρι το 1951!

 

JapaneseJetairplanes

Όταν οι ιάπωνες στρατηγοί διαπίστωσαν τις δυνατότητες του Messerschmitt Me262 το 1944 παρήγγειλαν στην Nakajima την εξέλιξη ενός ανάλογου αεροπλάνου με στροβιλοκινητήρα, το οποίο όμως θα είχε αναδιπλούμενα φτερά που θα μπορούσε να κατασκευαστεί από ανειδίκευτο εργατικό προσωπικό, ώστε να μπορεί να κρύβεται και να επισκευάζεται εύκολα. Η σχεδίασή του δεν ήταν εύκολη, αφού οι γερμανοί δεν παρέδωσαν σχέδια και έτσι οι Ιάπωνες αναγκάστηκαν να το σχεδιάσουν από φωτογραφίες και blueprints που τους παρέδωσαν κατάσκοποι. Το Kikka, όπως ονομάστηκε έμοιαζε με το Me262, αλλά βασικά ήταν μια πρωτόγονη κατασκευή και τελικά αναγκάστηκαν να αντιγράψουν τον 003 της BMW. Δεν κατάφερε ποτέ να φτάσει στην παραγωγή, αφού η Ιαπωνία εντωμεταξύ παραδόθηκε.

 

Sovietjetairplanes

Οι ρώσοι ποτέ δεν εξέλιξαν τον δικό τους στροβιλοκινητήρα και έτσι με το τέλος του μεγάλου πολέμου έριξαν το βάρος τους στην παραγωγή αντιγράφων των Me262 τα οποία κατασκευάστηκαν το 1946 από την Sukhoi και ονομάστηκαν Su-9. Ακολούθησε το SU-11 το 1947, αλλά οι στροβιλοκινητήρες του οποίου όμως είχαν πολλά προβλήματα και έτσι η όλη προσπάθεια εγκαταλείφτηκε.