Maybach: Από τα όνειρα, στη στάχτη

Ιδρύθηκε το 1909 από τον Wilhelm Maybach και αρχικά ιδρύθηκε από την Luftschiffbau Zeppelin GmbH, για να διαιρεθεί αργότερα και να σχηματίσει την Luftfahrhrseug-Motorenbau GmpH, με αποκλειστικό στόχο την κατασκευή κινητήρων για τα αερόπλοια της Zeppelin!
Σήμερα το όνομα της εταιρείας ανήκει στην Daimler AG η οποία και πάλι όμως σταμάτησε την παραγωγή των ultra-luxury αυτών αυτοκινήτων!

 

1909-1940

Αν θέλετε να βρούμε τις ρίζες θα πρέπει να ανατρέξουμε στον Wilhelm Maybach που ήταν ο τεχνικός διευθυντής της Daimler-Motoren-Gesellschaft μέχρι το 1907.

Μετά την αποχώρησή του ουσιαστικά προσελήφθη από την Zeppelin και στις 23 Μαΐου του 1909 ιδρύει την δική του εταιρεία, την Luftfahrhrseug-Motorenbau GmpH (που ελεύθερα μεταφράζεται σε «Αεροπορική κατασκευαστική εταιρεία κινητήρων») σαν θυγατρική όμως της Luftschiffbau Zeppelin GmbH, μαζί με τον γιό του Karl Maybach με στόχο την κατασκευή κινητήρων Diesel, για χρήση στα αερόπλοια της εταιρείας. Αργότερα να αναλάβει και την παραγωγή μονάδων για τρένα, ενώ οι κινητήρες του θα κινήσουν και τα αεροπλάνα του πρώτου μεγάλου πολέμου. Το 1912 θα μετονομαστεί σε Maybach-Motorenbau GmbH (δηλαδή «Maybach κατασκευαστική κινητήρων») και θα αυτονομηθεί από την Zeppelin ακολουθώντας τον δικό της δρόμο.

Παράλληλα θα αρχίσουν και την παραγωγή αυτοκινήτων, με τη πρώτη τους προσπάθεια να κάνει την εμφάνισή της το 1921 στην Έκθεση του Βερολίνου και συνέχισε την κατασκευή υπερπολυτελών αυτοκινήτων μέχρι το 1940, οπότε και η παραγωγή τους διακοπεί για να δώσει τη θέση της σε κινητήρων που θα φορούσαν τα μεσαία και βαριά panzer.
Μάλιστα υποστηρίζεται ότι η εμπλοκή της στην κατασκευή αυτοκινήτων ήταν τυχαία, γιατί ήταν μια κίνηση ανάγκης από τον Karl Maybach, όταν βρέθηκε με εξακύλινδρους κινητήρες 5,7 λίτρων, που είχε παραγγείλει η Spyker, αλλά που ποτέ δεν παρέλαβε. Λέγεται λοιπόν ότι αναγκάστηκε να σχεδιάσει το δικό του αυτοκίνητο, ώστε να μην χαθεί η επένδυση!

Κάτι όμως που δεν είναι απόλυτα αληθές, γιατί η Maybach είχε εμπλακεί από το 1919 στην εξερεύνηση των δυνατοτήτων παραγωγής αυτοκινήτων. Και μπορεί το πρώτο της πειραματικό αυτοκίνητο του 1919, να ήταν χτισμένο πάνω σε πλαίσιο της BMW, αλλά αυτό του 1921 χρησιμοποιούσε δικά της μηχανικά μέρη και εξακύλινδρο εν σειρά κινητήρα που απέδιδε 70 ίππους.
Όμως καθώς οι διαστάσεις αυξάνονταν, φυσικό ήταν και οι κινητήρες να ακολουθήσουν ντον ίδιο δρόμο και το 1930 η DS7 φορούσε πλέον κινητήρα V12 150 ίππων, ενώ την επόμενη μόλις χρονιά οι ίπποι είχαν ανεβεί στους 200. Τελικά πριν το πόλεμο κατασκευάστηκαν 1800 αυτοκίνητα.
Μετά τον πόλεμο πέρασε στην αφάνεια, με μόλις ένα αυτοκίνητο να κατασκευάζεται το 1945 με τον παλιό κινητήρα των 3,8 λίτρων, ως δείγμα για να προσελκύσει επενδυτές. Κανείς όμως δεν ήθελε να εμπλακεί στην παραγωγή πολυτελών αυτοκινήτων, εκείνες τις μέρες και μόλις το 1960 αγοράστηκε από την Mercedes-Benz.

 

1997-2013

Το 1997 η Mercedes-Benz χρησιμοποίησε το Tokyo Motor Show για να παρουσιάσει το πρώτο αυτοκίνητο της αναγεννημένης Maybach , η οποία πλέον ως Mercedes-Benz Maybach είχε σαν στόχο να υπερβεί την Mercedes και να αναδειχτεί σε ρόλο ultra-luxury αυτοκινητοκατασκευαστή, για να συναγωνιστεί με ονόματα όπως αυτά της Rolls-Royce, Bentley και Daimler.
Αρχικά η παραγωγή άρχισε με δύο αυτοκίνητα, την 57 και 62, με τα νούμερα αυτά ουσιαστικά να αντιπροσωπεύουν το μήκος τους σε μέτρα, δηλαδή 5,7 και 6,2 μέτρα. Τα πατώματα και τα μηχανικά μέρη φυσικά ανήκαν στην Mercedes-Benz και προέρχονταν από το S-Class με πιο ικανό τον V12 κινητήρα, που με δύο υπερσυμπιεστές έφτανε τους 604 ίππους. Ίπποι που ήταν αναγκαίοι, αφού τις περισσότερες φορές το αυτοκίνητο κινούνταν υπό το βάρος θωράκισης.

 

Τιμές

Λένε ότι όταν ρωτάς για ένα αντικείμενο «πόσο έχει», δεν μπορείς να το αγοράσεις. Αφού όμως έτσι και αλλιώς δεν μπορούμε να το αγοράσουμε, απλά να σας πούμε ότι η base 57 στοίχιζε το 2009 344.000 δολάρια και η 62 τα 394.000.

Οι στόχοι πωλήσεων της Daimler-Chrysler εκείνες τις ημέρες ήταν για 2.000 αυτοκίνητα, τα μισά από τα οποία θα έβρισκαν οικογένεια στις Η.Π.Α. Όμως έπεσαν παντελώς έξω στις προβλέψεις τους και το 2007 αναγκάστηκαν να εξαγοράσουν 29 από τους dealers στην αγορά των Η.Π.Α. Ας μην ξεχνάμε ότι σε αυτό βοήθησε και η κρίση του 2008.

Τελικά η ανακοινώθηκε ότι η οποιαδήποτε παραγωγή θα σταματήσει το 2013.

 

Λάθος σκεπτικό

Για να πούμε την αλήθεια πάντως το όλο εγχείρημα όχι μόνο εξελίχτηκε σε λάθος timing, αλλά είχε και βασικά προβλήματα. Πρώτα από όλα γιατί η απόφαση της ανάστασης της Maybach έγινε υπό το βάρος των δεύτερων σκέψεων και ενοχών, όταν το διοικητικό συμβούλιο της Mercedes-Benz άφησε να γλιστρήσει από τα χέρια της η ευκαιρία της εξαγοράς των Rolls-Royce και Bentley,  όταν αυτές είχαν βγει στο σφυρί.

Και δεύτερον, ακόμα και όταν απεφάσισε την παραγωγή των Maybach, έκανε οικονομίες βασίζοντας το αυτοκίνητο πάνω στα ξεπερασμένα μηχανικά μέρη της S-Class και πιστεύοντας ότι μόνο η αύξηση του μεταξονίου, μαζί με ένα φανταχτερό όνομα θα τις άνοιγαν τις πόρτες στην κατηγορία των υπερπολυτελών αυτοκινήτων. Έκανε λάθος, ειδικά όταν είχε να τα βάλει με την Rolls-Royce για την οποία η BMW (που την είχε εξαγοράσει) σχεδίασε από την αρχή νέο πλαίσιο, ενώ η Bentley που ανήκε πλέον στο group της VW, χρησιμοποίησε τα πιο εξελιγμένα μηχανικά μέρη του Audi A8.

Προσθέστε σε αυτά και την απουσία της «ιστορικής συνέχειας» και η όλη προσπάθεια για την ανασύσταση της Maybach μέσα στον μεγαλοϊδεατισμό της που την κατείχε, δεν μπορούσε παρά να καταλήξει σε στάχτες.