Mini Twini : Double trouble

Η ιδέα δεν ήταν νέα, γιατί κατά καιρούς πολλοί ήταν οι κατασκευαστές που είχαν δοκιμάσει να διπλασιάσουν την απόδοση των κινητήρων τους, απλά διπλασιάζοντάς τους, όπως οι Alfa Romeo, Bugatti και Maserati, ακόμα και η Citroen το είχε δοκιμάσει με το 2CV.

Τώρα ποιανού ήταν η αρχική ιδέα για το «Mini Twini» (δηλαδή το διπλό Μίνι) δεν είναι γνωστό , αλλά όλοι δείχνουν προς τον Paul Emery που ήταν ένας αρκετά… διαφορετικός μηχανικός ικανός να δοκιμάσει κάθε τρέλα που του κατέβαινε στο κεφάλι. Ήταν αυτός που είχε δοκιμάσει την κίνηση εμπρός στην F3 και είχε τοποθετήσει δισκόφρενα στη δεκαετία του ’50. Τα επόμενα χρόνια ασχολήθηκε σχεδόν  αποκλειστικά με το Mini και κατασκεύασε ένα αυτοκίνητο με δύο κινητήρες, όμως προβλήματα με τη σύνδεση των κιβωτίων ταχυτήτων τον ανάγκασαν να εγκαταλείψει τη προσπάθεια για να ασχοληθεί με τη νέα του αγάπη, το Hillman Imp. 

Αλλά δεν ήταν ο μόνος, γιατί παράλληλα πάνω στην ίδια ιδέα εργαζόταν και ο ίδιος ο Sir Alec Issigonis που το 1962 παρουσίασε ένα Mini Moke με δύο κινητήρες, για αξιολόγηση από τον βρετανικό στρατό. Παρά το γεγονός ότι το αυτοκίνητο έδειξε ιδιαίτερες ικανότητες στο χώμα, δεν προχώρησε η εξέλιξή του, αφού θεωρήθηκε πολύ μικρό για στρατιωτική χρήση.

 

Cooper Twini

Όμως όταν ο John Cooper οδήγησε το αυτοκίνητο σε μια επίσκεψή του στο Longbridge, του μπήκαν ιδέες. Μέσα σε έξη μόνο μήνες κατάφερε να κατασκευάσει ένα  κινούμενο αυτοκίνητο και άρχισε την εξέλιξη στους δρόμους του Hollyfield, τρομάζοντας τους αθώους περαστικούς.

Ο Cooper τοποθέτησε εμπρός κινητήρα που προέρχονταν από το Group 3 που απέδιδε 82 ίππους από 1.088 κ.εκατ. χάρη σε κεφαλές από Formula Junior και καρμπυρατέρ SU. Πίσω όμως δεν τοποθέτησε έναν ίδιας απόδοσης κινητήρα, αλλά ένας ακόμα πιο γρήγορος σε μια προσπάθεια να δώσει στη καρότσα πισωκίνητα χαρακτηριστικά. Έτσι το εφοδίασε με κινητήρα 1.212 κ.εκατ. που απέδιδε 96 ίππους, σύνολο δηλαδή 178 ίπποι! Με τους ίππους αυτούς αναγκάστηκε να ενισχύσει και το πλαίσιο στο οποίο πρόσθεσε νέο υποπλαίσιο πίσω μαζί με στιβαρές βάσεις για εμπρός αμορτισέρ που τώρα χρησιμοποιούνταν και πίσω. Τα κιβώτια ταχυτήτων ήταν ίδια με κοινές σχέσεις και οι μοχλοί ταχυτήτων ήταν ενωμένοι, ώστε να λειτουργούν μαζί. Τώρα το πώς συγχρονίζονταν οι δύο κινητήρες χωρίς κεντρικό διαφορικό, αυτό ήταν ένα μυστήριο το οποίο μάλλον θα το άφηνε να το λύσει το συνεχές σπινάρισμα των τροχών. Αποδείχτηκε πολύ γρήγορο στο χώμα και στο χιόνι και μάλιστα υπήρχαν ιδέες για την κατασκευή χιλίων αυτοκινήτων ώστε να ομολογκαριστή στους αγώνες ράλι.

Όμως το Twini δεν έμελε να συμμετάσχει σε αγώνες γιατί το 1964 ο John Cooper είχε ένα τεράστιο ατύχημα με το αυτοκίνητο αυτό πηγαίνοντας σε μια συγκέντρωση (βλέπε party) που οργάνωνε ο Roy Salvadori. Το ατύχημα όχι μόνο κατέστρεψε το αυτοκίνητο, αλλά λίγο έλειψε να στείλει τον Cooper στο άλλο κόσμο. Τα υπολείμματα του αυτοκινήτου ήταν τόσο παραμορφωμένα που κανείς δεν μπόρεσε να βρει την αιτία του ατυχήματος, αλλά μάλλον θα πρέπει να κόλλησε κάποιο από τα ημιαξόνια. Η ιδέα ενός Mini με δύο κινητήρες σκοτώθηκε και αυτή από την BMC εκείνη την ημέρα.

 

Downton Engineering Twini

Όμως η προσπάθεια του Cooper δεν ήταν η μόνη εκείνες τις ημέρες, γιατί η Downton Engineering είχε και αυτή σχεδιάσει ένα σχεδόν ίδιο αυτοκίνητο που μάλιστα το είχε δοκιμάσει στο αγώνα του Targa Florio. Χρησιμοποιούσε δύο κινητήρες 998 κ.εκατ. της Riley, τα φρένα γύρο-γύρο ήταν δισκόφρενα και ανήκαν στο Cooper S, με τα κιβώτια ταχυτήτων να είναι αγωνιστικά με ίσιες κομμένες σχέσεις, ενώ είχε τοποθετηθεί και μεγάλη εισαγωγή αέρα στη δεξιά πλευρά για να μεταφέρει ψύξη στο ψυγείο.

Ο Whitmore θα οδηγούσε το αυτοκίνητο μαζί με τον νικητή του Le Mans, Paul Frere, αλλά από την αρχή αντιμετώπισε προβλήματα ψύξης και σταμάτησε πολλές φορές στη διαδρομή για να γεμίσει το ψυγείο νερού. Επίσης η συνδεσμολογία των δύο κιβωτίων δεν λειτουργούσε και το αυτοκίνητο πολλές φορές βρέθηκε να προσπαθεί να κινηθεί με διαφορετικές σχέσεις στα δύο κιβώτια ταχυτήτων. Ευτυχώς ο καιρός άρχισε να ψυχραίνει, αυτό έριξε τη θερμοκρασία και βοήθησε ώστε το Twini να τερματίσει, με δύο όμως γύρους λιγότερους από την νικήτρια Porsche, που κέρδισε στον τελευταίο γύρο όταν εγκατέλειψε η προπορευόμενη Ferrari.

 

Σήμερα

Πόσα Mini Twini τελικά κατασκευάστηκαν κάνεις δεν ξέρει, αλλά σήμερα από τα τέσσερα που κύλησαν τους τροχούς τους, επίσημα υπάρχει μόνο το Mini Moke που κατασκεύασε η BMC, ενώ φημολογείται ότι είχε κατασκευαστεί ακόμα ένα πάνω σε έκδοση saloon.