Robert Eberan von Eberhorst (1902-1982)

Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι η κυριαρχία των γερμανικών αυτοκινήτων στους αγώνες Grand Prix τη δεκαετία του ’30 ήταν το αποτέλεσμα των χρημάτων προπαγάνδας που ξόδεψε το τρίτο Ράιχ, σε μια προσπάθεια να αποδείξει την ανωτερότητα της φυλής. Πάντως όπως και να έχει το θέμα τα χρήματα από μόνα τους δεν καταφέρνουν πολλά πράγματα, αν και είναι σίγουρο ότι βοηθούν και ότι χωρίς αυτά τίποτα δεν μπορεί να επιτευχθεί!

Έπρεπε όμως να υπάρχουν και άνθρωποι όπως ο Dr Robert Eberan von Eberhorst και θα αναφερθούμε σε αυτόν, γιατί είναι από τους λιγότερο γνωστούς, αν και από τους αρχιτέκτονες της γερμανικής κυριαρχίας και ένα από τα αστέρια της τεχνικής ομάδας αυτό που ονομάζαμε «Team Deutschland»!

Δεν είναι γνωστός γιατί ποτέ δεν ήταν στη πρώτη γραμμή της δημοσιότητας όπως ο Neubauer που πέταγε το καπέλο του μετά από κάθε νίκη, ούτε ήταν ο σούπερ οδηγός-μηχανικός όπως ο Uhlenhaut, αν και είχε χτυπήσει τη μέση του με Alfa Romeo GP στο Nurburgring και όταν ακόμα ήταν παιδί σχολίου είχε λάβει μέρος σε αναβάσεις με δύο τροχούς. Απλά ήταν ο χαρακτήρας που δεν απολάμβανε τις δάφνες. Ήταν περισσότερο ένας εσωστρεφής ερευνητής.

Γεννήθηκε στη Βιέννη το 1902 από οικογένεια με αριστοκρατική καταγωγή, άλλωστε το «von» δηλώνει κάτι τέτοιο, μόνο που στα χρόνια της ζωής του το αφαίρεσε από το όνομά του. Κέρδισε το διδακτορικό του το 1927 από το τεχνικό Πανεπιστήμιο της Δρέσδης με ειδίκευση πάνω στην μηχανολογία αυτοκινήτου και το 1933 ο Ferdinand Porsche διαβλέποντας τις δυνατότητές του τον προσέλαβε να συμμετάσχει στην εξέλιξη των Grand Prix Auto Union. Ήταν αυτός που έβαλε στο χαρτί τις ιδέες του Porsche και το 1938 ήταν πλέον επικεφαλής της εξέλιξης των τρίλιτρων Grand Prix αυτοκινήτων. Κατά τη διάρκεια του πολέμου ασχολήθηκε με την εξέλιξη συστημάτων οικονομίας καυσίμου, αλλά όταν οι Ρώσοι κατέλαβαν τη Δρέσδη αυτός κατάφερε να δραπετεύσει βάφοντας ένα αυτοκίνητο στα χρώματα του ερυθρού σταυρού.

Στα χρόνια ειρήνης που ακολούθησαν συνεργάστηκε και πάλι ενεργά με τον Porsche. Έβαλε το χέρι του στην εξέλιξη της 356 και της Cisitalia 360 πριν μετακομίσει στη Βρετανία για την σχεδίαση των μονοθέσιων ERA. Ακολούθησαν συνεργασίες με την Jowett Jupiter, Bristol και Aston Martin για να επιστρέψει στην Auto Union 1953 σχεδιάζοντας αυτή τη φορά για την DKW.

Πέρα από αυτά όμως πέρασε στην ιστορία γιατί ήταν αυτός που εξέλιξε το δυναμόμετρο και έβαλε τις βάσεις για τα data-logging συστήματα και την εργαστηριακή επεξεργασία των δεδομένων. Όλη η αυτοκινητοβιομηχανία (και όχι μόνο) στηρίζεται πάνω στις ιδέες του.