Toyota sports cars: MR2

Ο στόχος που είχε θέσει η Toyota ήταν και απλός και ξεκάθαρος. Ήθελε ένα αυτοκίνητο που θα ήταν ευχάριστο στην οδήγηση, χωρίς όμως να μπαίνει στα χωράφια των supercar. Τα όρια των spoortscar της ήταν αρκετά. Οι εργασίες ξεκίνησαν το 1979 από ένα λευκό φύλο χαρτί και άρχισε η αξιολόγηση διαφόρων σχεδιασμών από τον Akio Yoshida, για να καταλήξουν τελικά στον κινητήρα στο κέντρο. Το 1981 παρουσιάστηκε το πρώτο πρωτότυπο με τον κωδικό SV-X και δεν άργησε να εξελιχτεί σε ένα πραγματικό sportscar. Στην έκθεση του Τόκυο το Οκτώβριο του 1983 έκανε την εμφάνισή του το SV-3 και το 1984 έκανε την επίσημη παρουσίασή του ως MR2, με τα αρχικά του να σημαίνουν «Midship Runabout  two-seater» και επρόκειτο να γίνει το πρώτο ιαπωνικό αυτοκίνητο με κινητήρα στο κέντρο.

 Ήταν πραγματικά κάτι που κανείς δεν περίμενε από την Toyota, με σχεδίαση που είχε τις ρίζες στην χαρτοκοπτική origami, χαμηλό βάρος (950 κιλά) και κινητήρα 1,6 λίτρων. Μάλιστα λέγεται ότι στη σχεδίαση του αυτοκινήτου είχε βάλει το χέρι της και η Lotus, καθώς οι βρετανοί είχαν παρουσιάσει το project X100, το οποίο όμως πετάχτηκε στα σκουπίδια μετά από ένα και μόνο πρωτότυπο, το οποίο χρησιμοποιούσε τον κινητήρα του MR2. Για να μπερδευτούν ακόμα περισσότερο τα πράγματα, να θυμίσουμε ότι εκείνες τις ημέρες η Toyota μαζί με την οικογένεια του Chapman ήταν οι κύριοι μέτοχοι της Lotus, πριν η General Motors αποκτήσει την πλειοψηφία. Πάντως το σίγουρο είναι ότι στη σχεδίαση του MR2 βοήθησε ο Roger Becker από τη Lotus. Βγάλτε άκρη!

Ο κινητήρας που επιλέχτηκε ήταν ο ατμοσφαιρικός 4A-GE των 1.587 κ.εκατ. με δύο επικεφαλής εκκεντροφόρους και τετραβάλβιδους θαλάμους καύσης που με ψεκασμό της Denso απέδιδε 124 ίππους . Το1987 πάντως η Toyota εφοδίασε τον κινητήρα με φυγοκεντρικό συμπιεστή τύπου Roots και intercooler της Densoμε την απόδοση τώρα να ανεβαίνει στους 145 ίππους.

Το αυτοκίνητο έλαβε πολύ κολακευτικά σχόλια από τον τύπο και βοήθησε πολύ στο να αλλάξει την εικόνα της Toyota.

Το W20 ήταν η δεύτερη προσπάθεια της Toyota από το 1989 και έζησε δέκα χρόνια. Η διάταξη παρέμεινε η γνωστή, η σχεδίαση του Kazutoshi Arima ήταν πολύ πιο στρογγυλεμένη, αλλά τώρα το αυτοκίνητο ήταν πιο μεγάλο και είχε βαρύνει κατά 160 κιλά με τον κινητήρα να ανεβαίνει στα δύο λίτρα με 130 ίππους για τον ατμοσφαιρικό και 200 για τον υπερτροφοδοτούμενο (πλέον), αλλά «Japan only» . Μοιάζοντας τώρα με τη Ferrari 348 πείρε το ονόμασαν σαν «η Ferrari του φτωχού»!

Βέβαια η πιο γνωστή μας είναι η τρίτη γενιά (1999-2007) και τελευταία W30, που γνώρισε εμπορική επιτυχία στη χώρα μας. Ήταν μια τελείως διαφορετική προσέγγιση και βασιζόταν πάνω στο πρωτότυπο MR-S που παρουσιάστηκε στοTokyo Motor Show το 1987. Σχεδιάστηκε από τον Harunori Shiratori και ο μόνος κινητήρας που το εξόπλισε ήταν ο τετρακύλινδρος 1ZZ-FED με 1.794 κ.εκατ. που ήταν VVT-I και 138 ίππων, ενώ για πρώτη φορά το 2002 εφοδιάστηκε και με εξάρι κιβώτιο συνεχούς εμπλοκής.