Ανάβαση Κρεμαστού Λαγού: Κέρδισαν όλοι

Μετά από σαράντα σχεδόν χρόνια οι αγωνιστικές μηχανές ακούστηκαν και πάλι στην πιο… εσωτερική ανάβαση της πρωτεύουσας, στον Κρεμαστό Λαγό της Βούλας (αν και τον θυμόμαστε ως Κρεμασμένο Λαγό, αλλά δεν έχει σημασία), αυτή τη φορά ως αγώνα regularity, αφού το αστικό τοπίο έχει αλλάξει με τις πολυκατοικίες να έχουν φυτρώσει σαν μανιτάρια, στο καμένο βουνό του τότε.

Μάλιστα οι συμμετοχές έκλεισαν στον σχεδόν μυθικό αριθμό των 120 (που θύμιζε άλλες μέρες) και λέμε «έκλεισαν», γιατί όπως μάθαμε υπήρχε ακόμα περισσότερη προσφορά! Άλλωστε τα πενήντα ευρώ της συμμετοχής ήταν μια καλή ευκαιρία ώστε οι τετράτροχοι φίλοι μας να ξεμουδιάσουν.

Ευτυχώς όλα κύλησαν χωρίς εκπλήξεις και μάλιστα ο Δημήτρης Παπανδρέου (τότε γνωστός ως Doberman) ανέβηκε το βουνό με την τότε Bultaco, θυμίζοντάς μας ημέρες ανεπανάληπτες. Σίγουρα ήταν το highlight της ημέρας! Οι αγωνιζόμενοι το ευχαριστήθηκαν, οι κάτοικοι της περιοχής το είδαν σαν μια καλή ευκαιρία για κάτι διαφορετικό, ενώ ακόμα και ο δήμαρχος Βούλας συμμετείχε! Ήταν ένα όμορφο, ζεστό κυριακάτικο πρωινό!

Και θα μπορούσαμε να κλείσουμε εδώ την αναφορά μας στον αγώνα και θα ήμασταν καλυμμένοι από όλες τις απόψεις. Όμως, τουλάχιστον κατά την πάγια γνώμη μας, οι αγώνες (όλοι οι αγώνες γενικά) θα πρέπει κάποια στιγμή να κάνουν τη μετάβαση στην επόμενη φάση. Θα πρέπει οι οργανωτές να καταλάβουν ότι πέρα από το καθαρά αγωνιστικό μέρος σε κάθε εκδήλωση πλέον θα πρέπει να υπάρχει και το μέρος του show, το οποίο με τη σειρά του θα προσφέρει όχι μόνο το απαραίτητο αλάτι και πιπέρι, αλλά και θα αναβαθμίζει και την όλη εκδήλωση, πέρα από μια χούφτα φίλους που κάνουν τη πλάκα τους!

Για παράδειγμα, ειδικά στην εκδήλωση αυτή, που διεξήχθη την «Ημέρα του Περιβάλλοντος» θα μπορούσε να μην αποτελέσει μια παραφωνία (αυτοκίνητα που μολύνουν κ.λπ., κ.λπ. θα μπορούσε να πει κανείς), αλλά αντίθετα να ενταχθεί στον εορτασμό της πολύ σημαντικής αυτής ημέρας. Θα μπορούσαν οι οργανωτές, σε συνεργασία με τις αντιπροσωπείες, να έχουν φέρει τα υβριδικά και ηλεκτρικά αυτοκίνητα της αγοράς, να μοιράσουν ενημερωτικό υλικό και μάλιστα τα αυτοκίνητα αυτά να συμμετάσχουν στην ανάβαση, ενώνοντας έτσι το χθες με το σήμερα και το αύριο.

Για το τέλος αφήσαμε κάτι επίσης σημαντικό, που κατά τη γνώμη μας θα έπρεπε να είχε προβλεφθεί. Οι οργανωτές θα έπρεπε να τιμήσουν τους ανθρώπους που συμμετείχαν στους τότε αγώνες στα μέσα της δεκαετίας του ’70, όσους τουλάχιστον υπάρχουν ακόμα εν ζωή, γιατί δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε!