Σύνοδος Κοπεγχάγης
Συμφωνία προθέσεων και όχι δεσμεύσεων
- -
- -
Οι μεγάλοι ρυπαντές του πλανήτη κάθισαν στο τραπέζι της Διεθνούς Συνόδου για την κλιματική αλλαγή μας αλλά το αποτέλεσμα δεν ήταν αντάξιο των προσδοκιών των πολιτών της γης.
Το «Σύμφωνο της Κοπεγχάγης» θα είναι ένα τρισέλιδο έγγραφο το οποίο θα θέτει στόχους όπως για παράδειγμα τη μείωση της θερμοκρασίας του πλανήτη κατά δύο βαθμούς ή 1,5 βαθμών Κελσίου από τη θερμοκρασία της γης πριν τη βιομηχανική επανάσταση, όμως χωρίς το κείμενο να είναι δεσμευτικό με βάση το διεθνές δίκαιο.
Ο μεν Αμερικανός πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα χαρακτήρισε τη συμφωνία ως σημαντικό βήμα, άλλα όχι αρκετό για την αντιμετώπιση του προβλήματος, η δε Κινεζική πλευρά είχε αντιρρήσεις στον τρόπο «επαλήθευσης» των εκπομπών. Οι δύο χώρες που παράγουν το 40% των αερίων του θερμοκηπίου αρκέστηκαν σε προθέσεις.
Στο τελικό κείμενο δεν αναφέρονται ποσοστά για τη μείωση των εκπομπών αερίου από τις ανεπτυγμένες χώρες μέχρι το 2020, ωστόσο όλες οι χώρες δεσμεύονται να παρουσιάσουν τις προτάσεις τους μέχρι την 1η Φεβρουαρίου 2010. Οι αναπτυγμένες χώρες θα παράσχουν οικονομική βοήθεια και την απαραίτητη τεχνολογία προκειμένου να υποστηρίξουν την εφαρμογή δράσεων από τις αναπτυσσόμενες χώρες.
Οι στόχοι μείωσης των ρύπων για τις ανεπτυγμένες χώρες δεν είναι δεσμευτικοί, ούτε επίσης οι αντίστοιχοι στόχοι που θα θέσουν εθελοντικά κάποιες από τις αναπτυσσόμενες χώρες. Ένα από τα σημαντικά σημεία προβληματισμού του Συμφώνου αφορά την παρακολούθηση των δεσμεύσεων από διεθνείς ελέγχους για να αποφευχθούν φαινόμενα παραπλάνησης με ψευδή στοιχεία. Για να κλείσει η Σύνοδος, η συμφωνία πρέπει να εγκριθεί από την Ολομέλεια, όπου ήδη 5 από τις 193 χώρες προβάλλουν αντιρρήσεις.