Μισός αιώνας αλκοτέστ

Τις πρώτες δεκαετίες μετά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο η διαπίστωση αν κάποιος οδηγούσε υπό την επήρεια αλκοόλ γινόταν με όχι και τόσο επιστημονικές μεθέδους: αν ο ύποπτος μπορούσε να περπατήσει σε μία ευθεία γραμμή, να σταθεί στο ένα πόδι ή να αγγίξει τη μύτη του με κλειστά τα μάτια.

Όλα άλλαξαν το 1967, όταν δύο Βρετανοί (ο μηχανολόγος Bill Ducie και ο λέκτορας στο Πανεπιστήμιο της Ουαλίας Tom Parry) παρουσίασαν την πρώτη ηλεκτρονική συσκευή ανάλυσης της αναπνοής. Αφού αξιολογήθηκε ως αξιόπιστη, χρησιμοποιήθηκε από την αστυνομία και το πρώτο αλκοτέστ πραγματοποιήθηκε στο Shropshire στις 8 Οκτωβρίου 1967, ακριβώς πριν από 50 χρόνια!

Το ίδιο έτος ψηφίστηκε νόμος που όριζε το ανώτατο επιτρεπόμενο όριο αλκοόλ για οδήγηση στη Μ. Βρετανία και καθιέρωσε τους ελέγχους από την αστυνομία σε όλη την επικράτεια. Τους πρώτους 12 μήνες εφαρμογής του αλκοτέστ, οι θάνατοι σε τροχαία δυστυχήματα μειώθηκαν κατά 1.000 και οι σοβαροί τραυματισμοί κατά 11.000.

Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και συγκεκριμένα στις Ηνωμένες Πολιτείες, συσκευή ανάλυσης της αναπνοής υπήρχε αρκετά νωρίτερα, δεν ήταν όμως τόσο επιστημονικά πιστοποιημένη. Την είχε εφεύρει το 1954 ένας αστυνομικός στην Ιντιάνα, ο Robert Borkenstein. Αποτελείτο από έναν κύλινδρο που συνδεόταν με μία πλαστική τσάντα. Μέσα υπήρχαν κρύσταλλοι που άλλαζαν χρώμα ανάλογα με την ποσότητα αλκοόλ στην αναπνοή του οδηγού.

Πλέον οι έλεγχοι έχουν εξελιχθεί ενώ επιτρέπεται υπό προϋποθέσεις η ανάλυση του αίματος για πιο ασφαλή αποτελέσματα. Υπάρχουν μάλιστα και ατομικές συσκευές ανάλυσης της αναπνοής, ώστε ο οδηγός να αντιλαμβάνεται αν έχει πιει λίγο... παραπάνω και να μην καθίσει πίσω από το τιμόνι.

Μία από τις πρώτες συσκευές αλκοτέστ της Ελληνικής Αστυνομίας, με έτος εφαρμογής το 1975