Ταινίες όπως το Fast & Furious "μεγαλώνουν" ανεύθυνους οδηγούς

Ειλικρινά, υπάρχει κάποιος λάτρης των sequel ταινιών “Fast & Furious” που να έχει λησμονήσει τα συγκλονιστικά ζογκλερικά του Vin Diesel στο τιμόνι ή το “drift” του Sean – ή κατά κόσμον Lucas Black- με τον DK (Drift King) στην ταινία “Tokyo Drift”; Ναι, εκεί που οι δύο «μονομάχοι» παίρνουν τα… όρη και τα βουνά της Ιαπωνίας και «κοντράρονται» φλερτάροντας με το θάνατο.

Επίσης, πόσους φίλους του αυτοκινήτου γνωρίζετε, οι οποίοι, κατά τα αλησμόνητα παιδικά τους χρόνια, δεν έχουν περάσει αμέτρητες ώρες μπροστά από μια οθόνη ξεδίνοντας με games όπως τα “Grand Theft Auto” και το “Need for Speed”; Φυσικά, πρόκειται για ρητορικά ερωτήματα.

Ανέμελες εποχές, που η παιδική φαντασιακή οργίαζε και όλοι ταυτιζόμασταν με τους ατρόμητους πρωταγωνιστές και ήρωες τους ταινιών και video games αντίστοιχα. Η συγκεκριμένη φαντασιακή ταύτιση, ωστόσο, ίσως έχει δυσμενείς επιπτώσεις στην ενήλικη ζωή μας.

Αυτό διότι, σύμφωνα με έρευνα που επικεντρώθηκε σε 1.000 άτομα καταδεικνύει πως τα παραπάνω video games, καθώς και τα action films με κόντρες αυτοκινήτων, μάς καθιστούν, όταν ενηλικιωνόμαστε, ανεύθυνους οδηγούς.

Ειδικότερα, το 40% του δείγματος παραδέχτηκε πως τα ηλεκτρονικά παιχνίδια με αυτοκίνητα «ωραιοποιούν» και «κανονικοποιούν» τη μη συνετή οδήγηση.

Την ίδια ώρα, περισσότεροι από ένας στους τρεις οδηγούς υποστήριξαν πως οι τηλεοπτικές σειρές και οι ταινίες αποκρύπτουν τις επιπτώσεις της επικίνδυνης οδήγησης, ενώ ένα 29% συμφώνησε, πως ταινίες όπως το Fast & The Furious άσκησαν αρνητική επιρροή στους εφήβους που τις παρακολούθησαν.

Παράλληλα, όπως υποστηρίζει η καταρτισμένη ομάδα ειδικών “Young Driver” η οποία παρέχει μαθήματα οδήγησης σε ανήλικους, οι εν λόγω ταινίες ενδέχεται να επηρεάσουν με ανεπιθύμητο τρόπο ακόμα και τους πιο έμπειρους οδηγούς. Μάλιστα, ένας στους 10 απ’ όσους συμμετείχαν στην έρευνα αποκρίθηκε πως η θέαση μιας τηλεοπτικής «κόντρας» αυτοκινήτων αναδύει μια έντονη επιθυμία για τη δοκιμή κάτι αντίστοιχου και στην πραγματική ζωή.

«Ο εγκέφαλος των εφήβων βρίσκεται διαρκώς σε μια διαδικασία διαμόρφωσης, η οποία συνεχίζει και μετά τα 20 χρόνια. Το τελευταίο τμήμα που αναπτύσσεται είναι ο “προμετωπιαίος φλοιός", ο οποίος αποτελεί το “κέντρο ελέγχου” του εγκεφάλου και είναι αυτό που διαδραματίζει το σημαντικότερο ρόλο στη λήψη αποφάσεων, στον αυτοέλεγχο, στην εκτίμηση των κινδύνων για την ανάληψη ενός ρίσκου κ.ο.κ.», αναφέρει χαρακτηριστικά η Nicola Morgan, ειδικός στον τομέα της εφηβείας.

«Επομένως, στα 17 χρόνια ζωής, οι έφηβοι δεν έχουν ένα πλήρως ανεπτυγμένο “κέντρο ελέγχου” για να τους βοηθήσει ώστε να πάρουν τις σωστές επιλογές και να συγκρατήσουν τα συναισθήματά τους. Αν τους ιντριγκάρει το ρίσκο, θα αγνοήσουν την ασφάλεια και θα στραφούν πως την αδρεναλίνη», επισημαίνει η Nicola Morgan.