Δύο γρανίτες μέσα στο λιοπύρι

Ζεις και εργάζεσαι στην Αθήνα το καλοκαίρι; Πέντε μέρες της εβδομάδας εγκλωβισμένος στην κοχλάζουσα από τη ζέστη πρωτεύουσα δεν συνιστά μια ειδυλλιακή κατάσταση για κανέναν μας. Πόσω μάλλον για εκείνους (συμπεριλαμβανομένου εμού) που δεν έχουν σφυρηλατηθεί στις βασανιστικές θερμοκρασίες της πόλης.

Μιλώντας προσωπικά, έχω την… ατυχία να βιώνω το πρώτο μου καλοκαίρι στην Αθήνα. Αλλά και την τύχη να κατάγομαι από μια όμορη και… υπερβολικά όμορφη –τουλάχιστον στα μάτια μου- περιοχή, τη Χαλκίδα. Κάθε Σαββατοκύριακο, παρά τις ασφυκτικές πιέσεις των φίλων, αρνούμαι πεισματικά να μείνω στην πρωτεύουσα. Αντιθέτως, προτιμώ να αποδράσω στην τόπο μου. Εκεί που η θάλασσα αγκαλιάζει τη στεριά και τα κτήρια βρέχονται από νερό. Από την Πέμπτη έχω ήδη στοιβάξει σε σακούλες τα απαραίτητα και την Παρασκευή κατά τις 18.00, μετά τη δουλειά… δεν τον είδατε τον Αναστάση.

ΔΟΚΙΜΑΖΟΥΜΕ ΤΟ SUZUKI IGNIS 1.2 2WD AUTO AGS

Τα τελευταία δύο σ/κ συνοδοιπόρο μου είχα δύο συναρπαστικά αυτοκίνητα. Ένα Suzuki Ignis και ένα Nissan Juke. Τόσο ανόμοια, αλλά και τόσο ίδια. Κοινό σημείο των δύο μοντέλων το επαναστατικό design που τα διαφοροποιούν από τον ανταγωνισμό και ο λόγος υπάρξής τους. Αμφότερα είναι γεννημένα για αποδράσεις. Για πακετάρισμα των όσων χρειάζεσαι και για φυγή στο μέρος που θα γαληνέψει η ψυχή σου.

Η επίσκεψή μου στις κοσμοπολιτικές Αλυκές Δροσιάς, εκεί που τα αυτοκίνητα τα σαββατοκύριακα «κουτουλάνε» το ένα με το άλλο, δεν γέννησε προβλήματα αναφορικά με το παρκάρισμα, μιας και διακρίνονται από την ευελιξία να «τρυπώνουν» αθόρυβα παντού. Ούτε με εμπόδισαν να «φορτώσω» τα φιλαράκια μου και τις αποσκευές τους στο πορτπαγκάζ.

Κανένα πρόβλημα δεν συναντήσαμε και όταν αποφασίσαμε να δραπετεύσουμε και στην παραλία Δάφνης, μολονότι ο δρόμος βρίθει από λακκούβες. Τα εύσημα, φυσικά, πρέπει να αποδοθούν στους δύο Ιάπωνες που δεν «καταλαβαίνουν» από κακοτράχαλα εδάφη. «Καταλαβαίνουν» πλήρως, βέβαια, από στιλ και φινέτσα, ώστε να μαγνητίζουν απρόσκοπτα τα βλέμματα και να αποπνέουν φρεσκάδα και ζωντάνια.

Σε τέτοιο βαθμό, μάλιστα, που πιάνεις τον εαυτό σου να «παρακαλά» για επέκταση του καλοκαιριού. Για ακόμα μερικές δροσερές αποδράσεις μέσα στο σαλόνι τους. Ακόμη και αν ως αντάλλαγμα, τις πέντε από τις εφτά μέρες της εβδομάδας, πρέπει να «τρως»… στη μάπα την αποπνιχτική Αθήνα. Διότι για εμένα, αποτέλεσαν δύο γρανίτες μέσα στο λιοπύρι.

Αναστάσης Γαλάνης
ag@gmail.com