WRC: Analyze Ράλι Σουηδίας

Η αλήθεια είναι ότι το 2020 ξεκίνησε με… παράδοξα και ανατροπές. Τι έχουμε δει μετά από δύο αγώνες; Το Ράλι Μόντε Κάρλο χωρίς χιόνι ή πάγο και το Ράλι Σουηδίας σε χωμάτινες επιφάνειες. Παράλληλα, Hyundai και Neuville κέρδισαν για πρώτη φορά στο Πριγκιπάτο, την ώρα που ο Elfyn Evans χρίστηκε ο μοναδικός Βρετανός που κατάφερε να κερδίσει στη Σουηδία. Επιτυχία που δεν έχουν καταφέρει σπουδαίοι οδηγοί όπως ο Colin McRae ή ο Richard Burns. Tι άλλο θα δούμε ακόμα;

Ο σκανδιναβικός αγώνας στέφθηκε με απόλυτη… αποτυχία! Μη γελιόμαστε, το φετινό σουηδικό Ράλι πραγματοποιήθηκε λόγω της έντονης επιθυμίας του Promoter, ο οποίος μετά τη δεδομένη αναβολή του Ράλι Χιλής δεν θα άντεχε την ακύρωση ενός αγώνα ακόμα. Οι συνθήκες ήταν κάκιστες, το μεγαλύτερο μέρος των ειδικών ακυρώθηκε και ευτυχώς που επιτράπηκε στους οδηγούς να αλλάζουν ελαστικά μετά από κάθε ε.δ. Διότι σε διαφορετική περίπτωση θα τίθενται σοβαρά θέματα ασφαλείας.

Βέβαια, οι μικτές συνθήκες με χώμα, λάσπη, λίγο πάγο και λίγο χιόνι, δημιούργησαν ένα εκρηκτικό κοκτέιλ-πρόκληση για τα πληρώματα. Κανείς δεν γνώριζε τι θα αντιμετωπίσει στις ειδικές διαδρομές, ο δείκτης πρόσφυσης άλλαζε διαρκώς και ουσιαστικά όσοι ήταν πιο θαρραλέοι κατάφεραν να διακριθούν. Και στο σουηδικό Ράλι ήταν η νέα γενιά οδηγών της Toyota αυτή που έκλεψε τις εντυπώσεις. Ο Elfyn Evans που αποκτήθηκε για υποστηρικτικό ρόλο, διεκδικεί αυτόν του πρωταγωνιστή. Μετά από την μεστή εμφάνιση του στο Μόντε Κάρλο, ακολούθησε η έκρηξη στη Σουηδία. Ο Βρετανός τέθηκε επικεφαλής από την πρώτη ειδική του αγώνα, σημείωσε τους περισσότερους ταχύτερους χρόνους από κάθε άλλον και ουσιαστικά δεν άφησε περιθώριο αμφισβήτησης στον ανταγωνισμό. Η 2^η νίκη της καριέρας του, και η πρώτη με τα χρώματα της Toyota, πιστοποιεί την ανοδική πορεία του τα τελευταία χρόνια. Όπως επίσης δικαιώνει τόσο τον Tommi Makinen για την επιλογή του, όσο και τον Malcolm Wilson για τη στήριξη του τα προηγούμενα χρόνια στην M-Sport. Ο Βρετανός μάνατζερ έχει καταφέρει να αναδείξει μερικά από τα σπουδαιότερα ταλέντα του χώρου όλα αυτά τα χρόνια. Μην ξεχνάμε ότι με την ομάδα του ξεχώρισαν και οι Thierry Neuville, Ott Tanak που τα τελευταία χρόνια διεκδικούν τίτλο. Και το ίδιο δείχνει ικανός να κάνει και ο Evans σήμερα.

Ο Makinen από την πλευρά του μπορεί να χαμογελάει διάπλατα. Μπορεί στο τέλος της περσινής χρονιάς να είδε τον Ott Tanak να τον αφήνει για τα μάτια του Andrea Adamo και της Hyundai, αλλά σήμερα μπορεί να αισθάνεται δικαιωμένος για τις επιλογές του. Βλέπετε, δεν είναι μόνο ο Evans που αποδεικνύει ότι έχει το ειδικό βάρος να διαχειριστεί ένα εργοστασιακό μπάκετ μεγέθους της Toyota, αλλά και ο Kalle Rovanpera! Αρκετοί «κρατούσαν» μικρό καλάθι για τον 19χρονο ταλαντούχο οδηγό, έχοντας εύλογα ερωτήματα αναφορικά με το αν μπορεί να αγωνιστεί σε τόσο υψηλό επίπεδο σε μικρή ηλικία. Η εμφάνιση του και η 5^η θέση στο Μόντε Κάρλο ήταν απόδειξη ωριμότητας, αλλά η οι επιδόσεις του στη Σουηδία ήταν επίδειξη ταλέντου. Σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες που απαιτούν ισχυρές δόσεις εμπειρίας, ο Rovanpera δεν κέρδισε απλά την πρώτη του ειδική στο θεσμό, αλλά και το τρίτο σκαλί του βάθρου με το Yaris WRC. Και μάλιστα στην τελευταία ειδική, επικρατώντας επί του έξι φορές Παγκόσμιου Πρωταθλητή Sebastien Ogier με ίδιο αυτοκίνητο! Ο Γάλλος θα θυμάται αρκετό καιρό τον τρόπο που ο «πιτσιρικάς» του έκλεψε το βάθρο στο τέλος.

Ο εξάκις Πρωταθλητής δυσκολεύτηκε στις συνθήκες της Σουηδίας, και δεν ήταν λίγες οι φορές που δήλωσε ότι δεν είχε την αυτοπεποίθηση να πιέσει στο όριο, με αποτέλεσμα να περιοριστεί στην 4^η θέση. Το γεγονός ότι ήταν πιο αργός από τους δύο νεαρούς ομόσταυλους του σίγουρα δεν περνάει απαρατήρητο, αλλά είναι δεδομένο ότι θα επιστρέψει. Και με δεδομένη την καλή σειρά εκκίνησης που θα έχει στο Ράλι του Μεξικό έχει πολύ καλές πιθανότητες να σημειώσει την πρώτη του νίκη με τα χρώματα της Toyota.

Στην Hyundai σίγουρα περίμεναν να πετύχουν πολλά περισσότερα στο δεύτερο γύρο του θεσμού. Βέβαια, δεν είναι μυστικό ότι σε αυτού του είδους τις ειδικές διαδρομές με υψηλή μέση ωριαία ταχύτητα, τα Yaris είναι σχεδόν ανίκητα. Και στη Hyundai το διαπίστωσαν ακόμα μία φορά. Ακόμα περισσότερο ο Ott Tanak, ο οποίος παρόλα αυτά κατάφερε να σημειώσει το πρώτο του βάθρο με τα χρώματα της καινούργιας του ομάδας. Σε έναν αγώνα που πέρσι κυριάρχησε, φέτος δεν κατάφερε να διεκδικήσει τη νίκη, αφού δεν είχε απάντηση στις επιδόσεις του Evans. Βέβαια, δεν ήταν και ότι πιο εύκολο για τον ίδιο.

Αναμφίβολα, στην αρχή του αγώνα ήταν επηρεασμένος από την έξοδο στο Ράλι Μόντε Κάρλο και σταδιακά βελτίωνε τις επιδόσεις του. Μάλιστα, όπως αποκάλυψε ο ίδιος, οι πόνοι σε όλο του το σώμα από τη σφοδρότητα του ατυχήματος δεν έχουν υποχωρήσει τελείως, ενώ δεν ήταν σίγουρο ότι θα καταφέρει να ξεκινήσει στον αγώνα. Μάλιστα, χρειάστηκε τη βοήθεια φυσιοθεραπευτή σε όλη τη διάρκεια του αγώνα για να καταφέρει να αγωνιστεί. Αν αναλογιστεί κανείς όλα τα παραπάνω, ίσως η επίδοση και το αποτέλεσμα του Tanak να αποτελεί άθλο. Ειδικά από τη στιγμή που έχει ελάχιστα αγωνιστικά χιλιόμετρα πίσω από το τιμόνι του νέου αυτοκινήτου.

O Thierry Neuville από την πλευρά του, μπορεί να ξέρει το i20 WRC καλύτερα από κάθε άλλον, αλλά δεν κατάφερε να ακολουθήσει το ρυθμό του αντιπάλων του. Σε έναν αγώνα που έχει εξαιρετική παράδοση στο παρελθόν, βρέθηκε εκτός ρυθμού και των κορυφαίων χρόνων. Στις μικτές συνθήκες δεν είχε και αυτός την απαιτούμενη αυτοπεποίθηση να πιέσει στο όριο, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις δεν έκρυψε ότι προσπαθούσε αλλά οι χρόνοι δεν ήταν αυτοί που ήθελε και περίμενε. Το θετικό για τον Βέλγο είναι πως παρέμεινε στην κορυφή της βαθμολογίας των Οδηγών μαζί με τον Evans, αλλά ο Βρετανός θα είναι αυτός που θα ανοίγει το δρόμο στο Μεξικό. Αγώνα που δεν θα δούμε τον Craig Breen, ο οποίος στη Σουηδία έκανε τη μία από τις περιορισμένες του φετινές εμφανίσεις με τη Hyundai. O Ιρλανδός δυσκολεύτηκε και αυτός με τη σειρά του από τις μικτές επιφάνειες, γνωρίζοντας ότι δεν επιτρεπόταν σε καμία περίπτωση να πάρει ρίσκα. Στόχος του ήταν να φέρει το αυτοκίνητο στον τερματισμό και το κατάφερε, χωρίς όμως να κερδίσει τις εντυπώσεις.

Κάτι που δεν κατάφεραν να κάνουν και οι οδηγοί της M-Sport. Ο Lappi δεν μπορούσε στην αρχή να… «βρει» το Fiesta WRC και ουσιαστικά τη δεύτερη ημέρα κατάφερε να το φέρει στα μέτρα του. Μπορεί να κέρδισε τη μάχη της 5^ης θέσης από τον Neuville, αλλά ο ίδιος περίμενε περισσότερα από έναν αγώνα που πέρσι τερμάτισε στο δεύτερο σκαλί του βάθρου. Σίγουρα, με τον αποδεδειγμένα υψηλό βαθμό ανταγωνιστικότητας του Fiesta στο χώμα και την ευνοϊκή σειρά εκκίνησης, οι προσδοκίες θα είναι μεγαλύτερες στο Ράλι του Μεξικό.

Όμως, στην M-Sport είναι ιδιαίτερα απογοητευμένοι από τις επιδόσεις του Teemu Suninen. O 26χρονος ήταν εκτός τόπου και χρόνου σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, με τις επιδόσεις του να είναι απογοητευτικές. Ο Malcolm Wilson περιμένει πολλά περισσότερα από τον Φινλανδό ενώ δεν είναι μυστικό πως τον έχει στηρίξει σε πολύ μεγάλο βαθμό. Μην ξεχνάμε ότι αυτή είναι η 3^η του χρονιά πλήρους εμπλοκής σε κορυφαίο επίπεδο και πλέον οι απαιτήσεις είναι σαφώς μεγαλύτερες. Σίγουρα, η έξοδος που είχε στο shakedown (χωρίς να προκαλέσει σημαντική ζημιά στο Fiesta) τον επηρέασε, αλλά αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία για τις μέτριες επιδόσεις του. Ο… κλοιός σφίγγει για τον Suninen, ο οποίος πρέπει να αποδείξει σύντομα ότι αξίζει τη θέση του στην M-Sport.

Πλέον, το πλήρωμα το χρόνου για τον πρώτο χωμάτινο αγώνα της χρονιάς έφτασε. Στις 13-15 Μαρτίου ο θίασος του WRC θα περάσει στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού και στο Ράλι του Μεξικό θα μπορέσουμε να βγάλουμε πιο ασφαλή συμπεράσματα για το υπόλοιπο της χρονιάς. Αν και μετά από όσα έχουμε δει ως τώρα, ίσως να έχουμε μπροστά μας το πλέον απρόβλεπτο Πρωτάθλημα των τελευταίων ετών.