Ένα περιπολικό για 100 περιστατικά σε 8 μόνο ώρες!
Συνδικαλιστής της ΕΛΑΣ ύψωσε κραυγή αγωνίας, ζητώντας την άμεση ενίσχυση του προσωπικού και του στόλου των οχημάτων
- -
- -
Αγανακτισμένος εμφανίστηκε ο συνδικαλιστής της ΕΛΑΣ , Χρήστος Μπαλάσκας, αναφορικά με τις ελλείψεις που αντιμετωπίζει η ελληνική αστυνομία όσον αφορά τόσο το προσωπικό όσο και τα διαθέσιμα υπηρεσιακά οχήματα.
Όπως τόνισε σε ανάρτησή του στο Facebook, το περασμένο Σάββατο (5/8) υπήρξε περιπολικό το οποίο έλαβε 100 (!) σήματα εντός διαστήματος μόλις 8 ωρών.
Η ανωτέρω κατάσταση καταδεικνύει το δομικό πρόβλημα που «τυραννά» το προσωπικό άμεσης δράσης, μη επιτρέποντάς την απρόσκοπτη και επιτυχή έκβαση των επιχειρήσεων.
Ακολουθεί η ανάρτηση του Χρήστου Μπαλάσκα:
«Χθές Σαββατόβραδο. Τα περιπολικά της άμεσης δράσης έζησαν κάτι το πρωτόγνωρο.
Μαζί τους κι εγώ ως εκφωνητής του κέντρου.(Διαχειρίστηκα πεντακόσια περιστατικά σε έξι ώρες).
Με έναν πρόχειρο υπολογισμό, υπήρξε περιπολικό το οποίο έλαβε ΕΚΑΤΟ σήματα!!!! Η ερώτηση που τίθεται είναι απλή: Είναι δυνατόν ένα περιπολικό να ανταπεξέλθει και να επιληφθεί σωστά σε εκατό περιστατικά μέσα σε οκτώ ώρες; Και απαντώ: ΟΧΙ.
Ο μέσος όρος σημάτων τη χθεσινή βραδιά για τα περιπολικά της άμεσης δράσης ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Που όμως οφείλεται αυτό; Οφείλεται στο ότι πλέον είναι τόσο λίγοι οι συνάδελφοι και τα οχήματα που περιπολούν στην Αττική, που με το φόρτο εργασίας που υπάρχει δεν φτάνουν ούτε για δείγμα.
Τα περιπολικά των τμημάτων έχουν εξαφανιστεί και η δύναμη της άμεσης δράσης είναι πολύ μικρή για να ανταπεξέλθει. Πότε οι αρμόδιοι θα καταλάβουν ότι αυτό είναι ξεπεσμός; Πότε θα καταλάβουν ότι η αστυνόμευση έχει πάει περίπατο;
Είναι δυνατόν ένα πλήρωμα να έχει τομέα ευθύνης απο του Παπάγου μέχρι τον Μαραθώνα η απο την Ηλιούπολη μέχρι τα όρια του Κορωπίου;
Πρέπει νομίζω να σοβαρευτούν μερικοί και να φτιάξουν την άμεση δράση όπως πρέπει. Να μπορεί δηλαδή να αστυνομεύει την Αττική, δίνοντάς της τα αυτονόητα: Οχήματα, προσωπικό, αξιόπιστους ασυρμάτους κ.λ.π.
Με τη τελευταία αναδιάρθρωση έκτρωμα ήρθε η αρχή της διάλυσης και τώρα εκεί που λέγαμε ότι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία όλα δείχνουν ότι πάμε πρός το χειρότερο παρόλη την προσπάθεια της διοίκησης πρός τη σωστή κατεύθυνση. Είναι θέμα αρχηγείου και υπουργείου να διορθωθεί η κατάσταση.
Το προσωπικό είναι αγανακτησμένο κι εγω σαν συνδικαλιστής έχω υποχρέωση να δημοσιοποιώ τα κακώς κείμενα, όπως δημοσιοποιώ και τα καλά.
Παρακαλώ όπως λάβετε γνώση»