ΕΕ: Καλές και... αστείες λύσεις για την ενεργειακή κρίση

Το σκέλος της πανδημίας που επηρέασε τον οικονομικό τομέα και ο πόλεμος στην Ουκρανία που ήρθε αμέσως μετά, έχουν οδηγήσει σε μία έντονη κρίση. Ανάμεσα στις επιπτώσεις της είναι οι μεγάλες αυξήσεις σε πολλά αγαθά που αγοράζουμε καθημερινά, με τα καύσιμα να μην αποτελούν εξαίρεση, αλλά έναν από τους πρώτους τομείς που επηρεάστηκαν και μάλιστα σε πολύ μεγάλο βαθμό.

Χαρακτηριστικά, η μέση τιμή της βενζίνης στη χώρα μας την Τρίτη 10 Μαΐου διαμορφώθηκε στα 2,179 ευρώ/λίτρο και το diesel στα 1,910 ευρώ/λίτρο, στοιχεία απόλυτα αντιπροσωπευτικά των προβλημάτων που υπάρχουν σε όλη την Ευρώπη στον τομέα των καυσίμων και της ενέργειας, γενικότερα.

Η ενεργειακή κρίση απαιτεί άμεσες λύσεις

Σε αυτό το πλαίσιο, οι Αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης προσπαθούν να βρουν λύσεις. Ένας από τους βασικότερους τομείς στους οποίους εστιάζουν είναι η μείωση των ενεργειακών αναγκών. Σε μακροπρόθεσμο επίπεδο αυτό θα γίνει με μέτρα όπως επιδοτήσεις για αλλαγή των ηλεκτρικών συσκευών αλλά και για τοποθέτηση φωτοβολταϊκών στα σπίτια, όμως υπάρχουν και ενέργειες που πρέπει να γίνουν άμεσα.

Πάνω στο θέμα υπάρχουν κάποιες ιδέες. Ορισμένες από αυτές είναι καλές ή ουδέτερες, όμως μερικές άλλες μοιάζουν τουλάχιστον αστείες.

Οι καλές και οι αδιάφορες λύσεις

Οι ορθές προτάσεις περιλαμβάνουν τη μείωση των αναγκών για μετακίνηση αφ’ ενός με την επιστροφή στην τηλεργασία, αφ’ ετέρου με την εφαρμογή μέτρων περιορισμού της κυκλοφορίας όπως τα «μονά-ζυγά» που συναντάμε στον Δακτύλιο της Αθήνας.

Δείτε ακόμα: Επιδότηση καυσίμων: Άνοιξε η πλατφόρμα στο gov.gr – Πώς κάνετε αίτηση

Μία ιδέα η οποία φαντάζει σχετικά αδιάφορη είναι η μείωση του ορίου ταχύτητας, πιθανότατα κατά 10 km/h. Ένα τέτοιο μέτρο θα είχε πολύ μικρό όφελος καθώς το σημαντικότερο ποσοστό της κατανάλωσης καυσίμου γίνεται στις πόλεις. Εκεί, τα όρια είναι ήδη αρκετά χαμηλά, ενώ πολύ συχνά η κυκλοφοριακή συμφόρηση δεν επιτρέπει καν την προσέγγισή τους.

Εδώ γελάμε

Εκτός των παραπάνω, όμως, υπάρχουν και δύο ιδέες οι οποίες είναι πολύ λιγότερο σοβαρές. Η μία είναι η ενθάρρυνση για το car sharing, δηλαδή τη μετακίνηση με ένα αυτοκίνητο, όπως σε περιπτώσεις εργαζομένων που μένουν κοντά ο ένας στον άλλο. Αν και στην αρχή της μπορεί να φαντάζει ως καλή εναλλακτική, έχει μερικές σημαντικές δυσκολίες. Πρώτον, έρχεται σε αντίθεση με όσα εφαρμόζουμε εδώ και δύο χρόνια λόγω της πανδημίας, δεύτερον, πέρα από κάποια καμπάνια δεν υπάρχει τρόπος να επιβληθεί κάτι τέτοιο, τρίτον είναι ιδιαίτερα δύσκολη η εφαρμογή της καθώς οι ανάγκες διαφέρουν σημαντικά και τέταρτον, το όφελος θα είναι και σε αυτή την περίπτωση πάρα πολύ μικρό.

Όμως η πιο αστεία από όλες είναι η απαγόρευση κυκλοφορίας των αυτοκινήτων την Κυριακή. Πρόκειται για κίνηση απελπισίας η οποία για να εφαρμοστεί θα πρέπει να υπάρξει μεγάλη αστυνόμευση, στα πρότυπα όσων έγιναν στα lockdown της πανδημίας. Το θέμα είναι ότι το καλοκαίρι που έρχεται και ο εγκλεισμός επί δύο χρόνια, θα κάνουν τόσο πολλούς να παραβούν μία τέτοια απαγόρευση, ώστε τελικά το μέτρο να μην εφαρμοστεί ποτέ στην πράξη.

Η Ευρώπη θα πρέπει να κοιτάξει αλλού, αν θέλει να μειώσει την ενεργειακή της εξάρτηση από τη Ρωσία και όχι στην απαγόρευση της κυριακάτικης βόλτας, η οποία αποτελεί συμβάλλει μεταξύ άλλων στην κοινωνικοποίηση και στη βελτίωση της ψυχολογίας.

Εσύ τι θα κάνεις σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο; Θα υπακούσεις στην απαγόρευση ή θα πάρεις το αμάξι και θα βολτάρεις;