Νίκαια - Ανδόρρα

Ξύπνημα στην Νίκαια και ολοταχώς προς την υψηλότερη πρωτεύουσα της Ευρώπης την Ανδόρρα λα Βέγια. Η διαδρομή μας εκτός από το γαλλικό αυτοκινητόδρομο, προσφέρει ευχάριστες εικόνες στο μάτι. Γενικότερα το τοπίο εμπνέει, ξεκινώντας από τα παράλια της Κυανής Ακτής και στοχεύοντας στα Ανατολικά Πυρηναία. Αρχικά τα έργα δεν λείπουν στους γαλλικούς αυτοκινητόδρομους, αλλά ο ειδικός ραδιοφωνικός σταθμός 107.7, μπορεί να σε σώσει, από το μποτιλιάρισμα, καθώς και από ατυχήματα, που μπορεί να έχουν γίνει μπροστά σου. «Χαλάλι» λοιπόν, τα τσουχτερά διόδια, ταξιδεύοντας παραλιακά μέχρι τη Μασσαλία, ακολουθήσαμε τη διαδρομή προς Τουλούζη για να καταλήξουμε στο πριγκιπάτο της Ανδόρρας. Τηρώντας σχεδόν πιστά, τα λογικά όρια ταχύτητας, δύσκολα ανεβάζεις ρυθμό, αφού οτιδήποτε και αν κινείται δίπλα σου, σε προσπερνά με το πολύ 20 km/h περισσότερα. Οι κάμερες καιροφυλακτούν και τα πρόστιμα είναι ιδιαιτέρως υψηλά.

Περίπου 80 χιλιόμετρα μετά την Τουλούζη, ξεκινά το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της διαδρομής. Ο δρόμος στενεύει, τα σπίτια πληθαίνουν. Η ορειβασία δεν αργεί να έρθει, ενώ κινούμαστε σε υψόμετρο μέχρι και πάνω από 1.800 m, για να καταλήξουμε στην Ανδόρρα λα Βέγια, με υψόμετρο 1.410 m. Το ελαφρύ χιόνι στις άκρες του δρόμου, μαρτυρά, ότι το χειμώνα, τα πράγματα ασπρίζουν για τα καλά. Για εμάς τους "φθινοπωρινούς" πάντως, ο καιρός είναι με το μέρος μας, ήλιος με «δόντια» που λέμε, με την θερμοκρασία να πέφτει μέχρι και του 8 βαθμούς Κελσίου. Μηδέν έλεγχος στα σύνορα και είσοδος στην Ανδόρρα. Η αρχική εικόνα μοιάζει με ένα τεράστιο πολυτελές σαλέ. Οδηγώντας προς την πρωτεύουσα, τα ξενοδοχεία και οι εγκαταστάσεις για χειμερινό τουρισμό πληθαίνουν. Φτάνοντας στην Ανδόρρα Λα Βέγια, ανακαλύπτεις το εμπορικό κομμάτι της χώρας, αφού το φορολογικό καθεστώς, σιγοντάρει επί της ουσίας το φαινόμενο. Μυρίζει τον αέρα της Γαλλίας και της Ισπανίας μαζί, σε ένα κάπως παραμυθένιο και ονειρικό σκηνικό, τυλιγμένο σε ένα περιβάλλον, που μοιάζει να διψά για χιόνι και ευρώ!

Το Leon συνεχίζει ακούραστο τα καθήκοντά του. Έβγαλε με μια ανάσα, την ακούραστη διαδρομή της νότιας Γαλλίας, καταναλώνοντας ελάχιστα, ενώ στο πιο «σφιχτό» κομμάτι για την Ανδόρρα, έδειξε τον οδηγοκεντρικό του χαρακτήρα. Η ροπή του κινητήρα common rail των 1.6 λίτρων, μας επέτρεψε να μην ασχοληθούμε ιδιαίτερα με των επιλογέα ταχυτήτων, στο ανηφορικό κομμάτι, παρά το μακρύ κιβώτιο. Η μέση κατανάλωση ανέβηκε, η μέση ταχύτητα έπεσε, αλλά η χαρά ήταν με το μέρος μας. Είπαμε εκδρομικός ο ρυθμός, αλλά όχι βαρετός, οπότε για τις απαιτήσεις μας, τα διακριτικά Ecomotive, δεν φρέναραν τις ορέξεις μας.

Ακολουθεί το τελευταίο κομμάτι για Βαρκελώνη, κάνοντας απολογισμό εμπειριών και ταμείο στο ρεζερβουάρ μας.