Στη Μεσόγειο θα φτιαχτεί η μεγαλύτερη γέφυρα του κόσμου

Έπειτα από χρόνια συζητήσεων και αμέτρητων πολιτικών αντιπαραθέσεων, οι Ιταλοί φαίνεται πως συμφώνησαν και η πολυσυζητημένη γέφυρα που θα ενώνει την ηπειρωτική Ιταλία με το νησί της Σικελίας, επιτέλους θα λάβει «σάρκα και οστά».

Η κυβέρνηση Μελόνι ενέκρινε το διάταγμα για την οικοδόμηση της γέφυρας, με τα έργα σύμφωνα με το αρχικό χρονοδιάγραμμα να ξεκινούν τον Ιούλιο του 2024 και να ολοκληρώνονται το 2029. Η γέφυρα θα έχει μήκος 3,3 km (για τη μετακίνηση ΙΧ αυτοκινήτων αλλά και τρένων) και, όπως τονίζεται «θα είναι η μεγαλύτερη στον κόσμο». Kύριος στόχος, είναι να αντικατασταθεί η σημερινή σύνδεση -η οποία πραγματοποιείται με φέρυ- μποτ- και να ευνοηθεί η οικονομική ανάπτυξη της Κάτω Ιταλίας. Το σχετικό διάταγμα της κυβέρνησης της Ρώμης προβλέπει ότι ειδική εταιρεία του δημοσίου (η Società Stretto di Messina) θα αναλάβει τον συντονισμό των αναγκαίων δράσεων, για την οικοδόμηση της γέφυρας. Το συνολικό κόστος, υπολογίζεται στα 7 δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία θα καλυφθούν εξ ολοκλήρου από το ιταλικό κράτος.

«Θα κάνουμε πραγματικότητα το μεγάλο αυτό έργο, θα εντυπωσιάσουμε τον κόσμο ολόκληρο», υπογραμμίζεται σε ανακοινωθέν του αρμόδιου υπουργείου.

Έχουν σπαταλήσει 300 εκατ. ευρώ και δεν έχει φτιαχτεί ούτε 1 μέτρο

Η ιταλική εφημερίδα La Repubblica, όμως, γράφει ότι στο παρελθόν, για μελέτες και σύσταση ειδικών εταιρειών με τον συγκεκριμένο στόχο, ξοδεύτηκαν πάνω από 300 εκατ. ευρώ, χωρίς να παραδοθεί στους πολίτες ούτε ένα μέτρο της καλωδιωτής γέφυρας. Παράλληλα, σύμφωνα με πολλούς ειδικούς, θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη ότι πρόκειται για σεισμογενή περιοχή, όπως και ότι υπό κακές καιρικές συνθήκες -ιδίως με σφοδρό άνεμο- η πρόσβαση στην «γέφυρα του στενού της Μεσσίνα» θα μπορούσε να μην είναι εφικτή.

Διαβάστε επίσης: Επιτέλους έκαναν έλεγχο στις γέφυρες της Αττικής – Κόστισε 350.000 €

Για να μπορέσει, τέλος, να περιοριστεί το μήκος της στα 3,3 km θα πρέπει αναγκαστικά να επιλεγεί περιοχή η οποία απέχει αρκετά από τις πόλεις του Ρήγιου της Καλαβρίας και της Μεσσίνα της Σικελίας, με «κίνδυνο» να συνεχίσουν -ούτως ή άλλως- να λειτουργούν και οι σημερινές συνδέσεις, μέσω φέρυ μποτ.