Ο κινητήρας «Κ» που έσπασε ταμεία - Από τη Renault μέχρι τη Mercedes-Benz

Γνωρίζουμε ότι η Renault, είναι μια εταιρεία με πολύ μεγάλη παράδοση στην κατασκευή σύγχρονων μηχανικών μερών. Ειδικά στους diesel κινητήρες, έχει χτίσει πολύ μεγάλη παράδοση εδώ και πολλές δεκαετίες. Ο K9K, ο εμβληματικός πετρελαιοκινητήρας που αναπτύχθηκε σε συνεργασία με τη Nissan, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του 2000, ως ο αντικαταστάτης του “Energy”. Ο diesel είχε κλασική δομή με μαντεμένιο μπλοκ, αλουμινένια κυλινδροκεφαλή, κυβισμό στα 1.5 λίτρα και διάφορα επίπεδα ισχύος, ανάλογα με το μοντέλο που θα κινούσε. Άλλωστε, τον χρησιμοποίησαν πέντε εταιρείες (Renault, Nissan, Dacia, Mercedes-Benz, Suzuki) και τοποθετήθηκε σε πάνω από 50 μοντέλα!

Γιατί όμως άφησε εποχή ο K9K; Εδώ που τα λέμε, ούτε τρομερά ισχυρός ήταν, ούτε ενσωμάτωνε κάποια σπουδαία τεχνολογία. Ακόμη και… παλιομοδίτικο θα μπορούσε να τον πει κάποιος, με βάση τα σημερινά δεδομένα στην τεχνολογία κινητήρων. Το στοιχείο όμως που έκανε το σύνολο της Renault να πουλήσει εκατομμύρια μονάδες και να τον εμπιστευθούν εταιρείες όπως η Mercedes-Benz, ήταν η απόλυτη αξιοπιστία και η απλότητα στην κατασκευή. Σε όποιο συνεργείο ή μηχανικό κι αν ρωτήσεις, το πιθανότερο είναι ότι θα ακούσεις τα καλύτερα σχόλια για το εν λόγω μοτέρ. Οπότε, μπορείς να κάνεις τα… στραβά μάτια για διάφορα ενοχλητικά κουσούρια του, όπως το κροτάλισμα ή τις μέτριες επιδόσεις που εξασφάλιζε.

Σε ποιο αυτοκίνητο έκανε πρεμιέρα;

Η πρώτη φορά που ο κινητήρας της σειράς “K” εμφανίστηκε σε αυτοκίνητο, ήταν το Renault Megane του 2001. Χρειάστηκαν 12 χρόνια, για να σπάσει το ορόσημο των 10 εκατομμυρίων μονάδων, το οποίο επετεύχθη το 2013. Στην γκάμα της Renault, ο K9K χρησιμοποιήθηκε σχεδόν σε κάθε πιθανό μοντέλο. Από το Clio και το Megane, στο Modus, το Scenic και το Kangoo, μέχρι το Fluence, το Talisman και το Kadjar! Εννοείται ότι πρόσβαση στο συγκεκριμένο μοτέρ απέκτησαν και τα άλλα μέλη του ομίλου, όπως η Nissan και η Dacia, με τον πετρελαιοκινητήρα να βρίσκεται κάτω από το καπό πολλών best sellers όπως το Qashqai και το Duster. Ακόμη και σε επαγγελματικά αυτοκίνητα τον είδαμε, εκεί όπου η αξιοπιστία και η οικονομία καυσίμου μετράνε ακόμη περισσότερο.

Η σύνδεση με τη Mercedes-Benz

Όπως εύκολα καταλαβαίνει κάποιος, η Mercedes-Benz είναι μια εταιρεία που δεν… εμπιστεύεται τυφλά τους συνεργάτες της. Με άλλα λόγια, θα πρέπει το προϊόν να είναι πολύ καλό για να το επιλέξει. Και ο K9K της Renault, ήταν. Στις αρχές η εταιρεία προμηθευόταν αυτούσιο τον κινητήρα από τους Γάλλους, όμως στη συνέχεια έφτιαξε μια δική της παραλλαγή με μικρές διαφορές, fine-tuning θα λέγαμε, προκειμένου να ταιριάζει καλύτερα στα μοντέλα της. Τα σύνολα πετρελαίου των 1.5 lt ονομάστηκαν OM607 και OM608 και τοποθετήθηκαν σε όλη τη «μικρή» σειρά μοντέλων (A-Class, CLA, GLA, GLB, B-Class κ.ά.). Τα diesel μοτέρ άνω των 2.0 lt, ήταν εξελιγμένα από τη Mercedes-Benz, ενώ τα μικρότερα, ήταν παραλλαγές του K9K. Η συνεργασία πήγε τόσο καλά που στη συνέχεια, οι δύο πλευρές επεκτάθηκαν και στους βενζινοκινητήρες, με τον τετρακύλινδρο turbo των 1.33 lt.

Συνεργάτες στην επιτυχία!

Μέσα στα τόσα χρόνια που ήταν στην αγορά, ο K9K της Renault συνδυάστηκε με διάφορα περιφερειακά συστήματα. Σε γενικές γραμμές η ισχύς κυμαινόταν από τους 75 PS έως και τους 120 PS. Οι τουρμπίνες προέρχονταν είτε από την Garret, είτε από την BorgWarner, ενώ το σύστημα ψεκασμού του καυσίμου, ήταν δημιούργημα της Delphi. Εσωτερικά του ομίλου, ο K9K χωριζόταν σε εκδόσεις «χαμηλής ισχύος», «υψηλής ισχύος» και τέλος τις εκδόσεις «μεταβλητής γεωμετρίας» με αντίστοιχο turbo. Στις πιο σύγχρονες υλοποιήσεις του, ο κινητήρας είχε διάφορες επεμβάσεις στη χαρτογράφηση, ενώ συνδυαζόταν και με βολάν διπλής μάζας (έναντι του standard μονής) σε συγκεκριμένες περιπτώσεις.