Συνυπαίτιος ο πεζός αν είναι μεθυσμένος

Με την υπ' αριθμ. 1014/2011 απόφασή του Αρείου Πάγου αναιρέθηκε εφετειακή απόφαση υπέρ του οδηγού του αυτοκινήτου που τραυμάτισε θανάσιμα πεζό ο οποίος έχει κάνει χρήση οινοπνεύματος πάνω από τα επιτρεπόμενα όρια.

Το δυστύχημα είχε συμβεί το 2005 όταν οδηγός αυτοκινήτου με κατεύθυνση προς τον Πύργο Ηλείας σταμάτησε στο δεξιό άκρο του δρόμου, κατέβηκε από το αυτοκίνητο και πέρασε στο αντίθετο ρεύμα, προκειμένου να ζητήσει πληροφορίες για τον προορισμό του από άλλους οδηγούς που ήταν σταθμευμένα στην αντίθετη πλευρά της εθνικής οδού. Αφού πήρε τις πληροφορίες που ήθελε, τρέχοντας και χωρίς να ελέγξει προσπάθησε να διασχίσει την Εθνική Οδό για να επιστρέψει στο αυτοκίνητό του με αποτέλεσμα να τραυματιστεί θανάσιμα από άλλο αυτοκίνητο. Ο οδηγός του αυτοκινήτου δεν φρενάρισε έγκαιρα, έκανε ελιγμό να τον αποφύγει, αλλά λόγω και του ολισθηρού οδοστρώματος από ψιλόβροχο δεν απέφυγε τελικά τον πεζό. Σύμφωνα με την τοξικολογική ανάλυση που έγινε στον θανόντα, η περιεκτικότητα του αίματος σε αλκοόλ ήταν 1,51 γραμμάρια ανά λίτρο αίματος, δηλαδή πάνω από το επιτρεπόμενο όριο. Όπως αναφέρεται στη δικαστική απόφαση, ο οδηγός του αυτοκινήτου παρά το ότι αντιλήφθηκε την κίνηση του πεζού όφειλε να μην ενεργήσει ελιγμό προς τα δεξιά, όπως έκανε, αλλά προς τα αριστερά για να αποφύγει το πεζό, τη στιγμή μάλιστα που δεν κινούνταν άλλα αυτοκίνητα στην εθνική οδό. Όμως οι δικαστές έκριναν ότι ο θανατωθείς πεζός είναι συνυπαίτιος του τροχαίου ατυχήματος κατά 40%, λόγω της χρήσης αλκοόλ και ο οδηγός του αυτοκινήτου κατά 60%.