Σ.Ι.Σ.Α. 24 LAP GRAND PRIX (07/04/2012)
ΜΠΑΜ, ακούστηκε στον αέρα και οι οδηγοί άρχισαν να τρέχουν στα αυτοκίνητά τους! Όχι δεν ήταν οι 24 ώρες, αλλά οι 24 γύροι. Τηρουμένων των αναλογιών, κάτι ήταν και αυτό.
- -
- -
Ήταν μια μεγάλη επιτυχία, τόσο σαν ιδέα, όσο και σαν παραγωγή. Η ιδέα ήταν απλή, φτιάχνεις την ομάδα σου, που αποτελείται από τέσσερα αυτοκίνητα, κατά προτίμηση του ίδιου κατασκευαστού, ή ίδιας ηλικίας (όχι οδηγών) και στέκεσαι απέναντι από το αυτοκίνητο. Ακούγεται ο πυροβολισμός και τρέχεις στο αυτοκίνητο, δένεσαι και ξεκινάς για να συμπληρώσεις έξη γύρους. Τέσσερα αυτοκίνητα επί έξη γύρους μας κάνουν εικοσιτέσσερα! Γι’ αυτό άλλωστε ονομάζεται και 24 Lap (δηλαδή γύροι) και όχι 24 ώρες! Η ομάδα που συνολικά θα γράψει τους ταχύτερους γύρους είναι και η νικήτρια.
Τα «παιδεία παίζει» και καλά κάνουν! Εκτός από την ιδέα όμως, είναι και η παραγωγή που μετράει, γιατί οι 100+ συμμετοχές που τελικά συγκεντρώθηκαν δεν είναι ένα ευκαταφρόνητο νούμερο και εδώ έπαιξε ρόλο η πείρα των οργανωτών, η γραμματειακή υποστήριξη, οι χρονομέτρες, αλλά και το σφιχτό πρόγραμμα που τηρήθηκε και έτσι η όλη οργάνωση δεν έκανε κοιλιά.
Τα αυτοκίνητα ήταν κάθε τύπου και ηλικίας και εκτός από τους συνήθεις ύποπτους σημαντικές ήταν οι ορδές των Alfa Romeo, των BMW και των Ford Escort, Mini και Citroen 2CV που κατέφτασαν οργισμένα!
Ο Σ.Ι.Σ.Α. που ανέλαβε και φέτος την οργάνωση δούλεψε σωστά και διεκπεραίωσε επαγγελματικά την όλη εκδήλωση στο αυτοκινητοδρόμιο των Μεγάρων και ως συνήθως σε τέτοιες εκδηλώσεις, τα δύο εμπόδια που είχαν στηθεί στην πίσω ευθεία και ένα τρίτο πριν τη αριστερή-δεξιά στροφή των pits, φρόντισαν να ρίξουν τον μέσο όρο ταχύτητα σε επίπεδα regularity, αφού δεν απαιτούνταν τίποτα περισσότερο από κράνος για την ασφάλεια του οδηγού. Κάτι που το κατανοούμε, αλλά που δεν παύει να μετατρέπει τον αγώνα σε «γύρω-γύρω» από τα λάστιχα. Αλλά είπαμε, δεν είναι αγώνας, είναι fun.
Πρώτα από όλα είναι η όλη διαδικασία, μετά είναι ο συναγωνισμός και φυσικά το μικρό κόστος μιας τέτοιας συμμετοχής που δεν φθείρει ούτε ελαστικά, ούτε κινητήρες.
Μόνο απογοητευτικό σημείο της όλης εκδήλωσης, η παντελής απουσία θεατών. Επίσης θα θέλαμε οι οργανώτριες λέσχες πέρα από την καθαυτό οργάνωση του αγώνα να ασχολούνται με τους αγωνιζόμενους και σε άλλα επίπεδα, όπως ας πούμε τέντα για τον ήλιο και γιατί όχι με μια σειρά παράλληλων εκδηλώσεων, προσφέροντας φαγητό και αναψυκτικό. Πως θα σας φαίνονταν ένας διαγωνισμός … μακαρονάδας, ή ένα παιχνίδι γνώσεων;
Άλλωστε οι εποχές δεν μπορούν να αντέξουν την υπερπαραγωγή που απαιτεί ένας πραγματικός αγώνας, ο οποίος καταπονεί τα πάντα, και ειδικά τη τσέπη. Οι οργανώσεις αυτές σαν κύριο μέλημά τους έχουν να δώσουν ανάσες και καλό θα ήταν να μην τις βλέπει κανείς σαν κάτι περισσότερο από μια φιλική συγκέντρωση.
Και καλό θα ήταν πάλι να μην ξεχνάμε ότι τα κλασικά αυτοκίνητα είναι ιδανικά για αυτή τη δουλειά (άλλωστε είναι και τα μόνα που έχουν απομείνει), γιατί πρώτα από όλα… υπάρχουν, τα ανταλλακτικά τους είναι σε λογικές τιμές και τεχνολογικά απλά στη συντήρησή τους. Αλλά πάνω απ’ όλα τα αυτοκίνητα αυτά, έχουν ΚΑΤΙ να… πουν σε αυτούς που θέλουν να… ακούσουν.
Τελικά νικητής ήταν η ομάδα «Στριγγάρης Racing» που αποτελούνταν από τους Στριγγάρης, Λάγγα, Βελισσάριο και Σινόπουλο. Ακολούθησε δεύτερη η ομάδα των «Red Rat Racing» με τους Ρινάκη, Μπέντα, Κοφινά και Βορδώνη και τρίτη η «Scuderia Alfa» με Λουκά, Γκλιάτη, Μυτιληναίο και Τζάνη. Για τα αναλυτικά αποτελέσματα στο www.sisa.gr