We are the champions!

Τραγουδούν ακόμα τα παιδιά στο σέρβις της VW Motor Sport και από ότι φαίνεται θα το ξενυχτίσουν απόψε.  Ποιος το περίμενε ότι η γερμανική ομάδα θα κατακτούσε τόσο εύκολα τον πρώτο της παγκόσμιο τίτλο; Ποιος το περίμενε ότι ο Sebastien Ogier θα ήταν τόσο ώριμος για να σηκώσει το βάρος μιας τέτοιας προσπάθειας; Θα μου πείτε ότι έλειπε ο τρομερός Sebastien Loeb. Δίκιο θα έχετε να υποθέτετε ότι θέλετε και εγώ θα ήθελα τον McRae ζωντανό και μάχιμο,  αλλά με τα αν, ποτέ δεν κατακτήθηκε τίτλος, ούτε πρωτιά και φυσικά δεν έγινε καμιά ανάσταση.

Το πρωτάθλημα το πήρε φέτος η VW με την αξία της. Επέλεξε δυο οδηγούς που πλαισίωσαν θαυμάσια ο ένας τον άλλον και στην ομάδα επικράτησε ο οικογενειακός χαρακτήρας όπως παλιά στην Ralliart του μεγάλου Makinen. Η γερμανική ομάδα θα μπορούσε κάποιος να πει ότι μπήκε στον χορό άπειρη. Λάθος μέγα. Μην ξεχνάτε ότι εκτός από τους οδηγούς η επιλογή των κατάλληλων ανθρώπων στην κατάλληλη θέση έδωσε τον αέρα του νικητή στο team. Για ποιον να πρωτοπούμε; Για τον Jost Capito; Ο Γερμανός αποδείχθηκε εξαιρετικός στα πηδάλια της ομάδας, αλλά να θυμίσουμε σε όσους δεν το θυμούνται,  ότι ήταν αυτός με τον οποίο η Ford κατέκτησε παγκόσμιο τίτλο μετά από σχεδόν 30 χρόνια απραγίας. Να πούμε για τις δοκιμές εξέλιξης; Ποιο αυτοκίνητο εξελίχθηκε στα χέρια του Carlos Sainz και δεν πήρε τίτλο; Ο Ισπανός έχει ενταχθεί στο team πριν από όλους και ήταν ένας από τους ανθρώπους που έπεισαν τους Γερμανούς να μπουν στο WRC. Θέλετε και άλλο; Από τη Ford, τη MINI αλλά και από παλιότερες ομάδες πήραν κάποιους έμπειρους ανθρώπους για να πλαισιώσουν και να τρέξουν την ομάδα. Το αποτέλεσμα εκπληκτικό. Παγκόσμιος τίτλος οδηγών για τον Ogier στα πηδάλια του Polo WRC.

Ο ίδιος ο Ogier δεν το πίστευε ότι θα μπορούσε να κατακτήσει αμέσως τον τίτλο. Η εμπειρία του δεν ήταν τόση για να ποντάρει κάποιος πάνω του. Ναι, είχε κερδίσει αγώνες όσο ήταν στη Citroen, μόνο που τότε η γαλλική ομάδα ήταν πανίσχυρη και έκανε πλάκα σε όλο το πρωτάθλημα. Όταν όμως  ήρθε η πρώτη φετινή νίκη και μετά ακολούθησαν και άλλες ο Γάλλος άρχισε να το πιστεύει. Ωστόσο κρατώντας πια τον τίτλο στα χέρια του δήλωνε : «Τι να πω είμαι ευτυχισμένος. Πέρσι τέτοια εποχή ήμουν στο μηδέν και φέτος είμαι παγκόσμιος πρωταθλητής».

Αν ρίξουμε μια ματιά στους αντιπάλους της γερμανικής ομάδας θα διαπιστώσουμε ότι η Citroen δεν έχασε από την VW, αλλά από τα δικά της λάθη. Λάθη ετών που τώρα πλήρωσε. Η ομάδα για μια δεκαετία είχε στηθεί για ένα και μόνον οδηγό τον Loeb. Όσο ο Loeb συμμετείχε η γαλλική ομάδα δεν είχε πρόβλημα μόλις όμως σταμάτησε, βρέθηκαν οι Γάλλοι με την πλάτη στον τοίχο και με οδηγούς που είχαν νοοτροπία δεύτερου. Hirvonen και Sordo ήταν οι επιλογές τους. Ο ένας προσπαθούσε και δεν μπορούσε χρόνια τώρα, ενώ ο Ισπανός χρειάστηκε σχεδόν 200 συμμετοχές σε αγώνες για να πάρει την πρώτη του νίκη φέτος στη Γερμανία και αυτή, αφού έμειναν όλοι οι υπόλοιποι. Σα να μην έφτανε η κακή ψυχολογία των οδηγών οι ίδιοι οι Γάλλοι, αντί να αναπτερώσουν το ηθικό των οδηγών τους παρακαλούσαν μετά το Ακρόπολις των Loeb να επανέλθει και να τους βοηθήσει στην κατάκτηση του τίτλου. Γελοία πράγματα δηλαδή. Η Ford από την άλλη για μένα έκανε καλύτερη επιλογή οδηγών. Πίστεψε εκ των πραγμάτων βέβαια στο νέο αίμα και από το φετινό πρωτάθλημα αναδείχθηκε ένα εξαιρετικό ταλέντο ο Nevil. Ο μικρός είναι αστέρι και αν εξελιχθεί ομαλά θα γράψει ιστορία.

Πιστεύω ότι τόση ώρα που διαβάζετε δεν μπορέσατε  να ακούσετε τον ήχο από το τρυπάνι και τώρα μάλλον δεν ακούτε τον ήχο από το ξεσκονιστήρι. Ναι δίκιο έχετε, το Ανόβερο είναι πολύ μακριά για να ακούσατε τον ήχο από το νέο ράφι που ετοίμασε ο Hans για τον παγκόσμιο τίτλο των κατασκευαστών, πόσο μάλλον το ξεσκονιστήρι της Helga.  Έξη μόνο βαθμούς θέλουν για να τον κατακτήσουν και αυτόν στην VW και απομένουν δυο ακόμα ράλλυ― ένα στην Ισπανία και το τελευταίο στη Μεγάλη Βρετανία.

Όσο για εμάς; Δεν φτάνουν τα μαντήλια όλης της Καλαμάτας για να σκουπίσουν το κλάμα για τον άδοξο χαμό του Ράλλυ Ακρόπολις. Λεπτομέρειες  προσεχώς στην οθόνη του υπολογιστή σας.